![]() |
Τι μπορεί να ήθελε ελληνικό στράτευμα στη μακρινή Κορέα; Όλα άρχισαν την 25η Ιουνίου του 1950, πέντε χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο βορειοκορεατικός στρατός με την αρωγή σοβιετικών τεθωρακισμένων (και δυνάμεων της Κίνας) εισέβαλε στη Νότια Κορέα με σκοπό τη συνένωση των δύο τμημάτων της σε ένα ενιαίο κράτος.Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στους Νοτιοκορεάτες προκειμένου να αποκρούσουν την εισβολή. Η Ελλάδα ήταν ένα από 53 κράτη-μέλη που τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ της απόφασης και ένα από τα 21 που ανταποκρίθηκαν στην αποστολή στρατιωτικής δύναμης. Η κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου -και ακολούθως αυτή του Νικόλαου Πλαστήρα- πίστευε ότι με αυτόν τον τρόπο οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έβλεπαν με μεγαλύτερη θέρμη το αίτημα της χώρας μας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, κάτι που αρχικά η υπερδύναμη είχε απορρίψει. Το «Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος εις Κορέαν» (ΕΚΣΕ) αναχώρησε από τον Πειραιά στις 15 Νοεμβρίου 1950, αποτελούμενο από 54 αξιωματικούς και περίπου 800 υπαξιωματικούς και στρατιώτες που έφθασαν στην Κορέα με αμερικανικό πλοίο στις 9 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Ντουάιτ Αιζενχάουερ, αφού κατέκαψε την ελληνική ύπαιθρο με βόμβες ναπάλμ κυνηγώντας τους «κομουνιστάς», εξήρε την ανδρεία των Ελλήνων που πολεμούσαν στην Κορέα και απέκρουσαν τις ορδές των κινέζων κομουνιστών.Στην Κορέα σκοτώθηκαν συνολικά 15 έλληνες αξιωματικοί, 168 στρατιώτες και 12 στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ οι τραυματίες ανήλθαν σε 577 οπλίτες και 33 αξιωματικούς. Αιωνία η μνήμη τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα