Ο... σοσιαλισμός άργησε μια μέρα....

Πριν αναφωνήσει κανείς ότι «ο σοσιαλισμός είναι εδώ» με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να (τα) πάρει από τους έχοντες και να προσφέρει στους φτωχούς, απαιτούνται κάποιες παρατηρήσεις.
Πρώτα πρέπει να δει από πού προέρχονται αυτά τα χρήματα και σε τι αντιστοιχούν. Το – σκάρτο – ένα δισεκατομμύριο που θα μαζέψει η κυβέρνηση ζητώντας μια έκτακτη εισφορά από τους 300 γίγαντες της χρηματιστηριακής κερδοφορίας είναι το ένα εξηκοστό των καθαρών κερδών τους την τελευταία οκταετία! Είναι – σκάρτο – το ένα πέμπτο των καθαρών κερδών τους για το εννιάμηνο του 2009. Είναι, λοιπόν, με άλλα λόγια και τηρουμένων των αναλογιών, κάτι αντίστοιχο με το ποσό που μπορεί κάποιος να προσφέρει ως ελεημοσύνη αποσκοπώντας στην «αιώνια» και «άνωθεν» ανταμοιβή.
Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, οι 300 έχουν ήδη εξασφαλίσει την ανταμοιβή τους: Μείωση των φορολογικών τους συντελεστών από το 40% στο 25% και υπόσχεση για ακόμη χαμηλότερη φορολόγηση. Εξασφάλιση, μέσα από σειρά νόμων, δεξαμενής φτηνής, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας. Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας που επαναφέρει τις εργασιακές σχέσεις έναν αιώνα πίσω, το τίμημα του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ είναι ελάχιστο και γι’ αυτό προσφέρθηκε με τόση ευκολία...
Ο αριθμός των δικαιούχων της... ελεημοσύνης φτάνει τα 2,5 εκατομμύρια. Αυτοί οι άνθρωποι θα λάβουν κατά μέσον όρο από 900 ευρώ (από 300 έως 1.300), τα οποία, προφανώς, δεν πρόκειται να αλλάξουν στο παραμικρό τη ζωή τους. Η ανάκαμψη της οικονομίας αργεί. Όπως και ο... σοσιαλισμός άλλωστε.