Σελίδες

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Αυτοκτόνησε ο δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης

ΣΑΝ ΨΕΜΑ... Αυτοκτόνησε ο Δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης!

Ο δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης, αυτοκτόνησε το απόγευμα του Σαββάτου 21/4/2012, απαγχονίστηκε λίγο μετά τις 5 το απόγευμα σε αποθήκη της πατρικής του κατοικίας στη Σταυρούπολη της Ξάνθης όπου είχε πάει για τις διακοπές του Πάσχα. Ο Σάββας Μετοικίδης ήταν 44 χρονών, ήταν δάσκαλος στην Αθήνα, παντρεμένος με δύο παιδιά. Η ειδήση έχει προκαλέσει σοκ στην περιοχή της Σταυρούπολης αλλά και πανελλαδικά, αφού αναφέρεται πως ο αυτόχειρας, άφησε πίσω του σημείωμα, στο οποίο γράφει πως οι λόγοι της αυτοκτονίας του είναι καθαρά πολιτικοί. Ο Σ. Μετοικίδης ήταν έντονα πολιτικοποιημένος, με ενεργή συμμετοχή σε απεργίες και κοινωνικούς αγώνες.

Παρατίθενται παρακάτω λόγια συναδέλφων του και ανθρώπων που αγωνίστηκαν μαζί του και τον γνώρισαν, καθώς και ένα δικό του κείμενο που είχε γράψει τον Δεκέμβρη του 2008.
"Ο καθένας έχει μερικά λόγια….Ο δικός μας ” Καπετάν Νέστος” είχε τα δικά του λόγια…
Tόλεγε από τότε, στις διαδηλώσεις του Δεκέμβρη του 2008…κυκλωμένος από τα ΜΑΤ ,μαζί με άλλους, στην πολυκατοικία της Ασκληπιού βγήκε μπροστά : “πόσους σας είπαν να πιάσετε σήμερα…εγώ είμαι δάσκαλος…θάρθω εγώ…σας φτάνουν δέκα ;” …και πήγε
Ο Σάββας ήταν πάντα μπροστά στους αγώνες, στις απεργίες, στις μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες μέσα και έξω από το σχολείο, για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών μας, για τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για το δάσκαλο,τον εργαζόμενο, τον άνεργο, το μετανάστη, για ένα άλλο αύριο. Ευαίσθητος,κοινωνικά ανήσυχος, ανοιχτός στους ανθρώπους, δίπλα σε όποιον/α είχε ανάγκη, δεν λογάριασε ποτέ προσωπικό κόστος, κούραση, κίνδυνο. Με το δίκιο και την αλήθεια, ταξιδιώτης του ανοιχτού ορίζοντα, πάντα με το γέλιο στα χείλη, άνθρωπος των πράξεων κυρίως, και όχι των λόγων. Αλλά ο λόγος του ήταν πάντοτε «σπαθί». http://m.alfavita.gr/artro.php?id=62542

Δεκέμβρης 2008



"ΒΙΑ είναι να δουλεύεις 40 χρόνια για ψίχουλα και να αναρωτιέσαι αν ποτέ θα βγεις στη σύνταξη.

ΒΙΑ είναι τα ομόλογα, τα κλεμμένα ασφαλιστικά ταμεία, η χρηματιστηριακή απάτη.

ΒΙΑ είναι να αναγκάζεσαι να παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο που τελικά το πληρώνεις χρυσό.

ΒΙΑ είναι το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη να σε απολύει όποια στιγμή θέλει.

ΒΙΑ είναι η ανεργία, η προσωρινότητα, τα 700 ευρώ με ή χωρίς ένσημα.

ΒΙΑ είναι τα εργατικά «ατυχήματα», επειδή τα αφεντικά περιορίζουν τα εξόδά τους εις βάρος της ασφάλειας των εργαζομένων.

ΒΙΑ είναι να παίρνεις ψυχοφάρμακα και βιταμίνες για να ανταπεξέλθεις στα εξαντλητικά ωράρια.

ΒΙΑ είναι να είσαι μετανάστρια, να ζεις με το φόβο ότι θα σε πετάξουν ανά πάσα στιγμή έξω από τη χώρα και να βιώνεις μια διαρκή ανασφάλεια.

ΒΙΑ είναι να είσαι ταυτόχρονα μισθωτή, νοικοκυρά και μάνα.

ΒΙΑ είναι να σου πιάνουν το κώλο στη δουλειά και να σου λένε «Χαμογέλα ρε τι σου ζητάμε;»

Αυτό που ζήσαμε εγώ το ονομάζω εξέγερση. Κι όπως κάθε εξέγερση μοιάζει με πρόβα εμφυλίου, μυρίζει καπνιά, δακρυγόνα και αίμα. Δεν τιθασεύεται εύκολα και δεν καπελώνεται. Πυρπολεί συνειδήσεις, αναδεικνύει και πολώνει αντιθέσεις, υπόσχεται στιγμές, έστω, συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Ιχνηλατεί ατραπούς για την κοινωνική απελευθέρωση.

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στις μητροπόλεις του χάους! Βάλτε πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού στα σπίτια σας, ανοίξτε την tvκαι απολαύστε το θέαμα. Η επόμενη εξέγερση θα είναι σίγουρα σφοδρότερη,όσο θα προχωράει η σαπίλα αυτής της κοινωνίας… Ή βγείτε στους δρόμους δίπλα στα παιδιά σας, απεργήστε, τολμήστε να διεκδικήσετε τη ζωή που σας κλέβουν, να θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξατε νέοι που θελήσατε ν’ αλλάξετε τον κόσμο."

Σάββας Μετοικίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα