Οι συνεργασίες πρέπει να τίθενται στην κρίση των πολιτών πριν την κάλπη

Είναι γεγονός ότι η απλή αναλογική «ακούγεται καλά» στα αυτιά των πολιτών. Ειδικότερα αυτή την περίοδο, που το πολιτικό σύστημα βάλλεται από παντού για την ποιότητα και την ελλειμματικότητά του.
Όσοι όμως έχουμε ζήσει την αυτοδιοίκηση, εύκολα διακρίνουμε τουλάχιστον οι περισσότεροι, πως υπάρχει μια όχι και τόσο ανεπτυγμένη κουλτούρα συνεργασίας και συνεργατικότητας στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια. Ειδικότερα, όταν τα θέματα αγγίζουν τη λογική εξυπηρέτησης των αναγκών του πολίτη και όχι εξυπηρέτησης κομματικών ή ιδεολογικών ή αντιπολιτευτικών αναγκών, ορισμένες – αρκετές και σε κάποιες περιπτώσεις πολλές φορές, αναδεικνύονται αποφάσεις και με τη στήριξη των μειοψηφιών. Κι αυτό αποτελεί ευθύνη τόσο των μειοψηφιών, όσο όμως και των πλειοψηφιών. Οι μεν μειοψηφίες στο βωμό των εντυπώσεων και της στείρας
αντιπολίτευσης βρίσκουν ελάχιστα να συναινέσουν. Οι δε πλειοψηφίες, μεθυσμένες από την εξουσία ενεργούν κυριαρχικά, μετατρέποντας συνήθως τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια σε πεδίο ανούσιων αντιπαραθέσεων και όργανα επικύρωσης προειλημμένων αποφάσεων.
Στο πλαίσιο αυτό, ο νέος νόμος που προωθεί η κυβέρνηση έρχεται να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που ήδη ταλανίζουν την αυτοδιοίκηση στη χώρα μας. Αδυναμία λήψης αποφάσεων, επικίνδυνα πολιτικά αδιέξοδα, ακυβερνησία, συναλλαγές για θέσεις και αξιώματα, είναι λίγα από αυτά που θα προκληθούν, εφόσον υλοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι, ότι πλέον οι πολίτες δεν θα θα έχουν κανέναν λόγο να αξιολογήσουν το πρόγραμμα, το όραμα, τις θέσεις, τις αξίες κάθε παράταξης, όπως αυτές διαμορφώνονται προεκλογικά και θα πρέπει να αποτελούν το πλαίσιο διακυβέρνησης μετά την εκλογή. Γιατί απλούστατα αυτό που θα έχει σημασία και μόνο είναι, ποιος θα συνδιαλλαγεί με ποιον, μοιράζοντας τα «οφίτσια» την επόμενη μέρα.
Κανείς ωστόσο, δεν μπορεί να είναι αντίθετος με τις έννοιες της συνεργατικότητας και της συνεργασίας. Όταν όμως αυτές τίθενται στην κρίση των πολιτών πριν την κάλπη, βάση προγραμματικών δεσμεύσεων, χωρίς συναλλαγές και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι.
Τα ζητήματα που απασχολούν του πολίτες σήμερα, είναι αυτά που άπτονται της καθημερινότητας κι έχουν να κάνουν με την αξιοπρεπή πρόσβαση στις δομές υγείας, την ασφάλεια, τα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά τους, τη γρήγορη εξυπηρέτηση από τις δομές διοίκησης, την ανάπτυξη και διαμόρφωση του περιβάλλοντος που κινούνται, τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσής τους. Το τελευταίο που τους απασχολεί είναι το εκλογικό σύστημα στην αυτοδιοίκηση.
Μια μεταρύθμιση λοιπόν στον Καλλικράτη θα είχε νόημα, εφόσον βελτίωνε στην ουσία τα ήδη αυξημένα προβλήματα της αυτοδιοίκησης.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ σήκωσαν το γάντι απέναντι στην κυβέρνηση. Η δημόσια δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την κατάργηση της απλής αναλογικής από την επόμενη κυβέρνηση, αποτελεί μια αισιόδοξη προοπτική.
Ας ευχηθούμε να μην αποτελέσει ο Κλεισθένης τη μαύρη σελίδα στην αυτοδιοίκηση της χώρα μας.

Περικλής Μαντάς

Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου

Πολιτευτής Ν.Δ. Νομού Μεσσηνίας