Ο Αλέξης αντιγράφει τον Σώρα

Στην ορεινή κτηνοτροφική Κρήτη, τις κατσίκες που δεν έχουν κέρατα τις λένε «κούτουλες». Γιατί;
Διότι παραδόξως, είναι πιο επιθετικές απ’ τις κερατωμένες και με το παραμικρό βάζουν το κεφάλι κάτω και ορμάνε κατά πάνω σου για να σε κουτουλήσουν. Υπάρχει και παροιμία με την λέξη, που εκστομίζεται σε στιγμές απόλυτης οργής: «Από τα κέρατα το βαστώ κι αυτός το λέει κούτουλο». Εσχάτως, από παροιμία έγινε και το κρυφό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι ΣΥΡΙΖΑίοι το ‘χουν τερματίσει, έτσι; Έχουν κάνει επιστήμη την διαστροφή της χειροπιαστής πραγματικότητας. Βλέπουμε να έρχεται το κόψιμο των συντάξεων κι αυτοί λένε ότι έρχεται η αύξηση τους μέσα από της 13η που θα δώσουν. Βλέπουμε ότι έρχεται η
μείωση του αφορολόγητου κι αυτοί φωνάζουν ότι μας δέρνουν οφθαλμαπάτες.
Βλέπουμε τους μισθούς να πηγαίνουν στα τάρταρα κι αυτοί πανηγυρίζουν διότι θα έρθει η αύξηση του κατώτατου. Ο Τσίπρας είναι σφιχταγκαλιασμένος με το ακροδεξιό και ομοφοβικό κόμμα του Καμένου (που καταψήφισε όλο τον νόμο) κι έχει το απύθμενο θράσος να λέει ακροδεξιό τον Κυριάκο (που υπερψήφισε όλο τον νόμο κι άφησε κατά συνείδηση ψήφο μόνο στο άρθρο για τις υιοθεσίες).
Κάτι τέτοιους τύπους που μπαίνουν στα καφενεία και επιμένουν πως είναι μέρα ενώ έξω υπάρχει πίσσα σκοτάδι, στα χωριά είτε τους παίρνουν στο ψιλό είτε τους καρπαζώνουν. Εδώ υπάρχει αστική ευγένεια και πολιτικός πολιτισμός.
Προσπαθούν οι Νεοδημοκράτες, οι ΠΑΣΟΚοι ή οι ΚΚΕδες να τους διαψεύσουν με επιχειρήματα μέσα στην Βουλή ή στα τηλεοπτικά στούντιο. Είναι δυνατόν; Τα βάζει κανείς με τον τρελάρα που λέει ό,τι του κατέβει δίχως ειρμό και λογική; Μπορείς να πείσεις με λογικά επιχειρήματα τον τελειωμένο που επιμένει ότι ο γάιδαρος πετάει;
Δεν θυμάμαι που διάβασα ότι η τρέλα είναι το έσχατο καταφύγιο του απατεώνα. Είναι προφανές ότι η τελευταία απόπειρα του πολιτικού απατεώνα όταν του τελειώσουν τα παραμύθια είναι να πουλήσει τρέλα. Να σε πείσει ότι δεν υπάρχει αυτό που βλέπεις, αλλά το αντίθετο του. Επειδή εγώ καθημερινά παίρνω συνεντεύξεις από βουλευτές και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ και αντιμετωπίζω αυτή την βεντάλια υπερβατικών επιχειρημάτων που συστηματικά χρησιμοποιούν, ειλικρινά αρχίζω να καταλήγω ότι η στρατηγική τους είναι να στείλουν τους αντιπάλους ή τους απειθείς συνομιλητές τους στο ψυχιατρείο.
Ο φυσιολογικός άνθρωπος ξέρετε, δεν αντέχει επί μακρόν να βρίσκεται αντιμέτωπος με τον παραλογισμό και την διαστρέβλωση, δίχως να επηρεαστεί τελικά και ο ίδιος. Αυτός που κρατά το κατσίκι απ’ τα κέρατα κι ο απέναντι του φωνάζει πως το ζωντανό είναι κούτουλο, είτε θα τον πάρει με τις πέτρες τον απέναντι, είτε θα πάει ο ίδιος για ψυχοφάρμακα. Μέσος όρος δεν υπάρχει.
Αυτό που ζούμε το τελευταίο διάστημα, είναι ποιοτικά διαφορετικό απ’ αυτό που ζούσαμε το 2104-15. Τότε οι υποσχέσεις προς όλους και τα προγράμματα Θεσσαλονίκης με τα οποία πήραν τις εκλογές ήταν μια αριστερή εκδοχή της Μαυρογιαλούρικης πρακτικής που χαρακτήριζε ανέκαθεν την πολιτική ζωή της χώρας. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ πάει σε εκλογές με πρακτικές Σώρα.
Τα 600 δις του καταζητούμενου απατεωνίσκου που χρωστούσε ως και στον κουμπάρο του, απλώς άλλαξαν όνομα κι έγιναν αυξήσεις κατώτατων μισθών, δέκατες τρίτες συντάξεις και παροχές προς αδυνάτους, την ίδια στιγμή που ψαχουλεύουν στην τσέπη του κοσμάκη για να πάρουν τα τελευταία ψιλά. Σαν τον Σώρα, οι ΣΥΡΙΖΑίοι λένε θεοπάλαβα πράγματα με μακάρια πειστικότητα, σχεδόν θεϊκή όταν πρόκειται για τον Αλέξη. Και τι μπορεί να πετύχουν μ’ αυτό; Ξέρω κι εγώ; Σάματις έχουμε αντιμετωπίσει ξανά κάτι τέτοιο;   Πηγή:liberal Του Δημήτρη Καμπουράκη