ΟΥΤΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΚΟΡΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΔΙΝΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Και εκεί πού ο αρχιεπίσκοπος ήθελε διευκρινήσεις για την σημασία της δήλωσης Τσίπρα, περί "ουδετερότητας του κράτους", αποκαλύφτηκε ότι υπήρχε ήδη συμφωνία 15 σημείων ανάμεσά τους, πού την χαρακτήρισαν μάλιστα και ιστορική.

Πέραν από ιδιότυπη, "μυστική" την χαρακτήρισαν πολλοί, διαπραγμάτευση των δύο, κάτι ανάλογο έγινε και στην συμφωνία των Πρεσπών, όπως και με την Αλβανία, πού τελικά αναβλήθηκε επ' αόριστον, το κείμενο των 15 σημείων δεν αποτελεί ούτε "ιστορική συμφωνία", αλλά ούτε και υποχώρηση από τα μέχρι σήμερα δεδομένα.

Φυσικά, όπως πάντα, ασύμμετρη είναι η κυβερνητική προπαγάνδα.

ΓΙΑΝΝΗΣ 

ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ

Σίγουρα δεν κάνει σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση των "διακριτών ρόλων", ή του "διαχωρισμού κράτους εκκλησίας", αποτελεί όμως μια θετική προσπάθεια επίλυσης χρόνιων προβλημάτων.

Όπως στην συμφωνία των Πρεσπών, έχω πει, πως τέτοια πολύπλοκα προβλήματα με μεγάλο ιστορικό και συναισθηματικό φορτίο και κρίσιμη γεωπολιτική σημασία, δεν λύνονται με συμφωνίες πακέτο, αλλά θέλουν έναν οδικό χάρτη κοινών παράλληλων βημάτων με ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας, έτσι και στις σχέσεις κράτους εκκλησίας πρέπει να υπάρξει μια συμφωνία-πλαίσιο και ένας οδικός χάρτης τουλάχιστον δεκαετίας για να φθάσουμε συναινετικά στο καλύτερα δυνατό αποτέλεσμα.

Ένα παράδειγμα, για την κατεύθυνση που θα πρέπει να έχει η συμφωνία-πλαίσιο και ο οδικός χάρτης, είναι το Γερμανικό μοντέλο, όπως είπε ο αρχιεπίσκοπος.

Πρέπει όμως να υλοποιηθεί στις βασικές του αρχές και όχι επιλεκτικά, όπως ότι η Εκκλησία δεν θα είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), όπως είναι σήμερα και καμία κουβέντα δεν έγινε για το θέμα αυτό, πού είναι και η βάση των σχέσεων, αλλά "Κοινότητα πιστών" και φυσικά Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ).

Όπως επίσης, θα παρακρατείτε ένα συμφωνημένο ποσοστό του εισοδήματος, μόνο των μελών της θρησκευτικής κοινότητας, και όχι όλων των φορολογουμένων, από το οποίο θα καλύπτονται όλες οι ανάγκες της εκκλησίας, με πρώτες η μισθοδοσία των κληρικών και του λοιπού προσωπικού της και φυσικά οι εισφορές στον ΕΦΚΑ.

Επίσης, τα έσοδα από την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, αφού φορολογηθούν με τον ανάλογο συντελεστή των φορέων πού προσφέρουν κοινωνικό έργο, θα χρησιμοποιούνται για τις δαπάνες και το ευρύτερο έργο της εκκλησίας.