ΠΑΣΟΚ : Το Κίνημα της Γενιάς των γονιών μας.

Στη δημοκρατική διαδρομή της χώρας μας, υπήρξαν αρκετά κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί που άφησαν το στίγμα τους στη δημόσια ζωή του τόπου είτε άσκησαν εξουσία είτε όχι. Για κανέναν όμως από αυτά δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τη γενέθλια ημέρα της ύπαρξης του.
Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει την ίδρυση ενός πολιτικού κόμματος, ένα γεγονός που εξακολουθεί να συγκινεί και να παράγει εξελίξεις μέχρι και τώρα, 46 ολόκληρα χρόνια μετά την εκφώνηση της διακήρυξής του;
Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ υπήρξε ένα πραγματικό πολιτικό φαινόμενο. Διαμόρφωσε ένα μαζικό λαϊκό κίνημα που άλλαξε τη χώρα. Ήταν το Κίνημα της Γενιάς των γονιών μας. 

Με τις συνθέσεις, τις αντιθέσεις αλλά και τις αντιφάσεις του, κατάφερε να υπηρετήσει πάντοτε εθνικούς στόχους όπως η Δημοκρατία, η Εθνική Συμφιλίωση, η θεμελίωση του Κοινωνικού Κράτους, η σύγκλιση με τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη και μέχρι πρόσφατα η αποφυγή της χρεοκοπίας.Σήμερα, όσοι γεννηθήκαμε μετά το ’90, καταφέραμε να σπουδάσουμε στα καλύτερα ευρωπαϊκά ή ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια, να εργαστούμε και να αναζητήσουμε ίσες ευκαιρίες στην πρόοδο στην Πατρίδα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο. Μεγαλώσαμε σε μια χώρα ασφαλή και εθνικά κυρίαρχη. Μια χώρα που ανήκε στις 25 πλουσιότερες του κόσμου και στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Κάτι τέτοιο δεν ήταν αυτονόητο λίγα χρόνια νωρίτερα, σε μια κοινωνία δέσμια του εμφύλιου σπαραγμού, των δελτίων κοινωνικών φρονημάτων, των αναιμικών δημοκρατικών θεσμών, των ανισοτήτων και του μεγάλου κοινωνικού και οικονομικού χάσματος ανάμεσα στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο Δεν ήταν αυτονόητο χωρίς το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό όμως που έκανε τον Ανδρέα, τον Γεννηματά ή τη Μελίνα να τους “θυμούνται” ως τώρα ακόμη και άνθρωποι που δεν τους έζησαν, ήταν η ιστορική τους επιλογή στις συνθήκες του 1974 με την πτώση της Δικτατορίας και με τη συνολική επανατοποθέτηση του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτικού σκηνικού, να μιλήσουν ριζοσπαστικά. Να μιλήσουν για αυτά που δεν μιλούσε κανείς άλλος στην Ελλάδα. Να ακουμπήσουν τους “μη προνομιούχους” και να τους δώσουν όραμα και ελπίδα. Όχι απλά ότι θα τους μοιράζουν όμορφες υποσχέσεις από τα προεκλογικά μπαλκόνια, αλλά ότι μπορούν, λιγότερο ή περισσότερο να αλλάξουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους προς το καλύτερο. Και τα κατάφεραν.

Για αυτό και στις μέρες μας, δεν τιμούμε τον Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ και την ιστορική παρακαταθήκη της 3ης του Σεπτέμβρη, ούτε με απομιμήσεις ή πολιτική νοσταλγία ούτε με έξυπνα τσιτάτα του παρελθόντος ούτε ασφαλώς με την απλή αναπαραγωγή ονομάτων και συμβόλων για να αποσπάσουμε ένα εύκολο χειροκρότημα σε κλειστές κομματικές εκδηλώσεις.
Τους τιμούμε ακολουθώντας το πολιτικό τους παράδειγμα και επιστρέφοντας όχι στα συνθήματα αλλά στις κοινές όσο και διαχρονικές προοδευτικές μας αξίες. Επιστρέφοντας στο Μέλλον.

3
Γιατί όπως υπονοεί και η βαριά σημειολογία της 3ης Σεπτεμβρίου από την εποχή του Γ. Μακρυγιάννη αυτό που χρειάζεται η Πατρίδα μας, είναι η ενίσχυση της Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής. Δημοκρατία μέσα από τη βελτίωση της ποιότητας των δημοκρατικών θεσμών, την ενίσχυση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης που θα επιτρέψει στους πολίτες να εμπιστευθούν ξανά την Πολιτεία και τους εκπροσώπους της. Δημοκρατία στην Οικονομία μέσα από την αποκατάσταση των αδικιών και των ανισοτήτων που δημιούργησε η πρόσφατη δημοσιονομική κρίση και το αποτύπωμα τους στις εργασιακές σχέσεις. Γιατί δεν πρέπει και δεν μπορεί η καλύτερα εκπαιδευμένη γενιά νέων Ελλήνων να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενες. Δημοκρατία στο Περιβάλλον μέσα από ριζοσπαστικές τομές στο παραγωγικό μοντέλο, τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την εξάλειψη των περιβαλλοντικών ανισοτήτων.

Χρειάζεται να ξαναμιλήσουμε δηλαδή για τις δύσκολες και μεγάλες αλήθειες του μέλλοντος και όχι να αναμασούμε τις προφητείες του παρελθόντος. Από την αλλαγή αρχιτεκτονικής του Κράτους και την ανάγκη ψηφιοποίησης και αξιολόγησης του Δημοσίου τομέα μέχρι τη διαμόρφωση μιας νέας εθνικής στρατηγικής για τη θέση της χώρας μας σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό χάρτη.
Να εκφράσουμε αυθεντικά τους σύγχρονους «μη προνομιούχους».

Τους νέους που καινοτομούν, που έχουν ιδέες αλλά όχι το απαιτούμενο κεφάλαιο για τις χρηματοδοτήσουν σε ένα διαλυμένο τραπεζικό σύστημα. Να δώσουμε φωνή και βήμα στους νέους επιστήμονες, επιχειρηματίες, αγρότες και εργαζόμενους που συνιστούν τους πραγματικούς δημιουργούς της οικονομίας. Να ακούσουμε τις αγωνίες των νέων οικογενειών που δεν αντέχουν μια ζωή διαρκούς ανασφάλειας και να κοιτάξουμε κατάματα τι σημαίνει αυτό για τους δημογραφικούς μας δείκτες. Να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία του πολίτη και να «κόψουμε δρόμο», να βρούμε ένα shortcut για την ανάπτυξη της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης διαμορφώνοντας ένα σταθερό, φιλεπενδυτικό περιβάλλον, ανοικτό σε νέες ιδέες και ανθρώπους. Μια μικρή «Silicon Valley» στο νοτιοανατολικό άκρο της Μεσογείου. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να γυρίσουν πίσω τα αδέρφια μας και οι φίλοι μας, τα παιδιά του περίφημου Brain Drain.

Δεν χρειάζεται να συγκριθούμε με κράτη που συνιστούν πολιτικούς γίγαντες. Το σύγχρονο παράδειγμα της «μικρής» Εσθονίας με το πρόσφατο προβληματικό πολιτικό παρελθόν μας αποδεικνύει πως η πρώτη προϋπόθεση για τη Νέα Μεγάλη Αλλαγή, είναι η Πολιτική μας Βούληση.
Σήμερα, άλλωστε ξέρουμε ποιο Σοσιαλισμό θέλουμε. Αυτόν της Δι@ύγειας, του ΕΣΥ, του ΑΣΕΠ, της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και των μεγάλων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων. Ο «σοσιαλισμός» που δεν θέλαμε και δεν θέλουμε είναι ο κρατισμός, η διαιώνιση των πελατειακών σχέσεων και η Δημόσια Διοίκηση ως λάφυρο της εκάστοτε εξουσίας.

Πέρα όμως από τη βούληση μας να αλλάξουμε ως πολίτες και ως χώρα χρειάζεται και κάτι ακόμα.
Ένα ισχυρό, δημοκρατικό και πολύφωνο Κίνημα Νέων σε αντιλήψεις ανθρώπων που θα εκφράσει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας και την ανάγκη για το σχηματισμό μιας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας με σοσιαλιστικό προσανατολισμό. Ένα Κίνημα ενεργών πολιτών που θα ενώνει και δεν θα διχάζει όπως έκαναν όσοι μίκρυναν την Ελλάδα για να τη φέρουν τα μέτρα τους, σκίζοντας δήθεν τα μνημόνια. Ένα κίνημα που θα ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ και τη μετεξέλιξη του, το Κίνημα Αλλαγής όχι απλά το κόμμα των γονιών μας αλλά το Κίνημα της Γενιάς μας.
*Ο Μιχάλης Κορδαλής είναι δικηγόρος, μέλος ΚΠΕ Κινήματος Αλλαγής και το άρθρο του δημοσιεύτηκε στο efsyn.gr