Σαν σήμερα, Περλ Χάρμπορ: Μια καλοστημένη προβοκάτσια ή ένα τυχαίο γεγονός;

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Φράνκλιν Ρούζβελτ, δήλωσε μια μέρα μετά το χτύπημα των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ ότι: «Η επίθεση θα μείνει στην Ιστορία ως ημέρα στιγματισμένη για πάντα». Μια μέρα στιγματισμένη, πράγματι, αλλά όχι λόγω της φερόμενης ως απρόκλητης και απρόσμενης επίθεσης. Εξήντα χρόνια μετά το 1941 ήρθαν στο φως της δημοσιότητας πληροφορίες που αποδεικνύουν ότι όχι μόνο η επικείμενη επίθεση στο λιμάνι της Χαβάης ήταν γνωστή εβδομάδες πριν, αλλά και από καιρό επιθυμητή, και μάλιστα επιδιωκόμενη! Η οικογένεια του Ρούσβελτ ήταν τραπεζίτες στη Νέα Υόρκη από τον 18ο αιώνα.
Ο θείος του Αμερικανού Προέδρου, Φρέντερικ, μέλος της επιτροπής σύστασης της Κεντρικής Τράπεζας, φρόντιζε ιδιαίτερα τα συμφέροντα των διεθνών τραπεζιτών, των οποίων το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν στην είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, δηλαδή σε ό,τι πιο επικερδές γι’ αυτούς.
Σε μια αναφορά του υπουργού Αμύνης του Ρούζβελτ, Χένρι Στίμσον, στις 25 Νοεμβρίου 1941, δηλαδή 12 μέρες πριν από την επίθεση των Ιαπώνων, καταγράφεται μια συνομιλία του με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ: «Το θέμα ήταν πώς θα τους καταφέρναμε να ρίξουν την πρώτη βολή. Ήταν επιθυμητό, να είμαστε σίγουροι, ότι οι Γιαπωνέζοι θα έκαναν το πρώτο βήμα, ώστε να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία για το ποιοι προκάλεσαν»…
Προκαλούσε τους Ιάπωνες...
Στους μήνες που είχαν προηγηθεί της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ, ο Ρούσβελτ έκανε ό,τι του ήταν δυνατόν για να εξαγριώσει τη «Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου», προκαλώντας την επικείμενη αντίδρασή της. Διέκοψε τις εξαγωγές πετρελαίου από την Αμερική στην Ιαπωνία, μποϊκοτάρισε όλα τα ιαπωνικά προϊόντα στις ΗΠΑ, δανειοδότησε δημοσίως την Κίνα και παρείχε στρατιωτική βοήθεια στους Βρετανούς, αν και οι δύο ήταν εχθροί των Ιαπώνων στον μαινόμενο πόλεμο, κάτι που είναι εντελώς αντίθετο με τους διεθνείς πολεμικούς κανονισμούς.
Στις 4 Δεκεμβρίου, τρεις μέρες πριν από την επίθεση, η αυστραλιανή υπηρεσία πληροφοριών ενημέρωσε τις ΗΠΑ ότι ισχυρή ιαπωνική δύναμη κατευθυνόταν προς τη Χαβάη. Ο Ρούσβελτ και το επιτελείο του αγνόησαν την πληροφορία ή έκαναν πως δεν την έλαβαν ποτέ…
Έτσι, (όπως οι περισσότεροι περίμεναν και πολλοί γνώριζαν) τελικά, το πρωί της 7ης Δεκεμβρίου η Ιαπωνία επιτέθηκε στον αμερικανικό στόλο στο Περλ Χάρμπορ, σκοτώνοντας 2.400 στρατιώτες!

Πριν από την «απρόσμενη» επίθεση στην αμερικανική βάση, το 83% των Αμερικανών πολιτών δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση με τον πόλεμο. Μετά το «Περλ Χάρμπορ» ένα εκατομμύριο άνδρες δήλωσαν εθελοντές για να πολεμήσουν!
Να σημειώσουμε ότι τα θηριώδη αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ εκείνο το πρωί της 7ης Δεκεμβρίου δεν βρίσκονταν στη βάση του Περλ Χάρμπορ! Οι ζημιές στον στόλο των Αμερικανών ακούγονται βαριές, αλλά δεν έιναι: Δύο θωρηκτά βυθίστηκαν, αλλά ανελκύστηκαν, 188 αεροσκάφη καταστράφηκαν και 159 έπαθαν ζημιές.
«Τώρα πλέον βράζουμε στο ίδιο καζάνι»
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, στα απομνημονεύματά του γράφει με νόημα για την ημέρα ου οι Ιάπωνες χτύπησαν τη βάση των ΗΠΑ: … Άκουσα τον κ. Ρούζβελτ στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
«Κύριε Πρόεδρε, τι ακριβώς συμβαίνει με την Ιαπωνία;». «Είναι απόλυτα αληθές» μου απάντησε. «Μας επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ. Τώρα πλέον βράζουμε στο ίδιο καζάνι».
Του έδωσα να μιλήσει με τον Winant (πρέσβης των ΗΠΑ στη Μεγάλη Βρετανία), και αφού αντάλλαξαν μερικές κουβέντες ο πρέσβης είπε αρχικά: «Ωραία. Ωραία», και κατόπιν εμφανώς πιο σοβαρός έκανε: «Α!». Μίλησα ξανά με τον Πρόεδρο και του είπα: «Σίγουρα αυτό απλουστεύει τα πράγματα»…
Οι δυο Αμερικανοί φίλοι μου δέχτηκαν το χτύπημα με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία. Δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα για το μέγεθος των απωλειών σε βάρος του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού. Εκείνοι δεν ένιωσαν ούτε λύπη ούτε θρήνησαν που η χώρα τους βρισκόταν σε πόλεμο… Απεναντίας, θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι είχαν απαλλαγεί από ένα μεγάλο βάρος.
Στη διαδικτυακή «Βικιπαίδεια» διαβάζουμε: Από τις διάφορες πληροφορίες που έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας εκφράζονται βάσιμες υποψίες ότι, τελικά, ο βομβαρδισμός αυτός δεν ήταν τόσο αιφνίδιος. Αντίθετα, μεθοδεύτηκε κατά ένα μέρος και από τις ίδιες τις υπηρεσίες των ΗΠΑ (στρατιωτικές και πολιτικές) προκειμένου να «παγιδευτεί» η Ιαπωνία και να δοθεί το αναζητούμενο άλλοθι της άμεσης εξόδου στον πόλεμο.
Και στον Α' Παγκόσμιο τα ίδια
Να σημειώσουμε πως και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποιο ανάλογο γεγονός εκμεταλλεύτηκαν οι ΗΠΑ για να στείλουν στρατεύματά τους στη Γηραιά ήπειρο. Το 1914 ξέσπασε πόλεμος ευρωπαϊκός ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία. Οι Αμερικανοί και τότε δεν επιθυμούσαν να εμπλακούν σε πολεμικές επιχειρήσεις.
Ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Γούντροου Γουίλσον, κήρυξε ουδετερότητα, όμως στην πραγματικότητα αναζητούσε απεγνωσμένα τη δικαιολογία για να μπουν οι Αμερικανοί στρατιώτες, στα πεδία των ευρωπαϊκών μαχών. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουίλιαμ Τζένινγκς, σημείωσε με νόημα: «Τα μεγάλα τραπεζικά επιτόκια ενδιαφέρονταν άμεσα για τον πόλεμο λόγω των μεγάλων ευκαιριών που θα προέκυπταν για τεράστια κέρδη».
Πρέπει να καταλάβουμε ότι η πιο επικερδής επιχείρηση για τους τραπεζίτες είναι ο πόλεμος, αφού αναγκάζει την εμπλεκόμενη χώρα να δανειστεί χρήματα με υψηλούς τόκους από την Κεντρική Τράπεζα.
Μέντορας και από τους πλέον έμπιστους συμβούλους του Γουίλσον ήταν ο συνταγματάρχης Έντουαρτ Χάους, άνθρωπος με στενές φιλικές σχέσεις με διεθνείς τραπεζίτες, που έβλεπαν σαν επιχείρηση την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο. Σε μια καταγεγραμμένη συνομιλία του συνταγματάρχη Χάους και του υπουργού Εξωτερικών της Αγγλίας σερ Έντουαρτ Γκρέι, αποκαλύπτεται ο τρόπος που θα άνοιγε η πόρτα του πολέμου και για τις ΗΠΑ.
Ο Γκρέι ρώτησε σε κάποια στιγμή της συνομιλίας: «Τι θα κάνουν οι Αμερικανοί αν οι Γερμανοί βυθίσουν ένα υπερωκεάνιό τους γεμάτο επιβάτες;». Ο Χάους απάντησε: «Πιστεύω ότι θα σήκωνε κύμα αγανάκτησης που θα σάρωνε τις ΗΠΑ, και αυτό θα ήταν αρκετό να μας ωθήσει στον πόλεμο».
Στις 7 Μαΐου 1915, έπειτα από υπόδειξη του σερ Έντουαρτ Γκρέι, το πλοίο «Λουζιτάνια» κατευθύνθηκε σκοπίμως στα γερμανικά χωρικά ύδατα, όπου αφθονούσαν τα γερμανικά πολεμικά σκάφη. Όπως ήταν αναμενόμενο, γερμανικό υποβρύχιο τορπίλισε το πλοίο, στέλνοντας στον θάνατο 1.200 ανθρώπους.

Για να γίνει αντιληπτό και από τους πιο δύσπιστους το πόσο προσχεδιασμένη ήταν αυτή η κίνηση, αρκεί να τονίσουμε ότι η γερμανική πρεσβεία στις ΗΠΑ δημοσίευσε αγγελίες στους «New York Times», ενημερώνοντας όσους ήθελαν να ταξιδέψουν με το «Λουζιτάνια», ότι αναλάμβαναν και το κόστος των κινδύνων που εγκυμονούσε το ταξίδι, αφού ένα πλοίο που θα έπλεε από την αμερικανική ήπειρο στην Ευρώπη μέσω εμπόλεμης ζώνης θα ήταν απόλυτα εκτεθειμένο.
Όπως πολύ σωστά προβλέφθηκε, η βύθιση του «Λουζιτάνια» προκάλεσε τσουνάμι οργής στον αμερικανικό πληθυσμό. Οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο σύντομα. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος κόστισε τη ζωή σε 323.000 Αμερικανούς, στοίχισε 30 δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ, ενώ ο John D. Rockefeller κέρδισε πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια!
Πηγές: Zeitgeist 1 The Movie, Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - Ουίνστον Τσόρτσιλ εκδ: ΓΚΟΒΟΣΤΗ, Sunday in Hell - McWilliams