Θρησκεία και Επιστήμη: Ποιος είπε ότι η Γη γυρίζει; Να καεί στη φωτιά - Από όλους τους κακούς της Γης, οι θρήσκοι κακοί ήταν οι χειρότεροι

Η επιστήμη χωρίς θρησκεία είναι κουτσή. Η θρησκεία χωρίς επιστήμη είναι τυφλή. Ο σοφός Αϊνστάιν το ‘χε πει και κάτι θα γνώριζε περισσότερο… Όμως τα εγκλήματα των εκπροσώπων του Θεού επί Γης στην Επιστήμη είναι αμέτρητα και ειδεχθή και σίγουρα μιαν αναπηρία της την προκάλεσαν...
Μια μέρα σαν σήμερα, 24 Μαΐου του 1543 άφησε την τελευταία του πνοή σ’ αυτή τη Γη ο πολωνός μαθηματικός και αστρονόμος Νικόλαος Κοπέρνικος, που υποστήριξε με πάθος ότι αυτή η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ο Κοπέρνικος πέθανε τις μέρες που κυκλοφόρησε το βιβλίο του όπου κατέθετε τις αποδείξεις ότι ο κόσμος μας δεν είναι σταθερός κι ότι περιστρέφεται· ήταν ο πρώτος που διατύπωσε το ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος, τοποθετώντας τον Ήλιο και όχι τη Γη στο κέντρο του! Αμάρτημα βαρύ...
Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας ιππότης κάλπασε με το γρήγορο άλογο του και παρέδωσε το πρώτο τυπωμένο αντίτυπο του βιβλίου στα χέρια του Κοπέρνικου λίγες ώρες πριν ξεψυχίσει ο μεγάλος αστρονόμος…

Το άγαλμα του Κοπέρνικου στη Βαρσοβία. 

Ο Κοπέρνικος έφυγε από τη ζωή δίχως να μάθει ποτέ ότι η Εκκλησία απαγόρευσε το βιβλίο με τη μομφή του «ψευδούς, που αντικρούει την Αγία Γραφή»!
Επίσης ο Κοπέρνικος δεν θα μάθαινε ποτέ ότι ο Τζορνάνο Μπρούνο, που πίστεψε και διέδωσε τις επιστημονικές ανακαλύψεις του πολωνού αστρονόμου, κάηκε ζωντανός στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης, ενώ ο Γαλιλαίος υποχρεώθηκε δια της βίας να απαρνηθεί τις ίδιες απόψεις!
Μια «άτακτη» μοναστική ζωή
Ο Τζορντάνο Μπρούνο είχε περίεργες και αιρετικές αντιλήψεις για το τι είναι άπειρο, για το σύμπαν, αλλά και περί υπάρξεως άλλων κόσμων.
Ο Μπρούνο αμφισβήτησε το θεολογικό δόγμα, και ανέπτυξε ένα πανθεϊστικό υλοζωιστικό σύστημα το οποίο, ναι μεν αποδέχεται τη ύπαρξη του θεού, αλλά αντιβαίνει απόλυτα στις χριστιανικές τριαδικές πεποιθήσεις.
Κάποια στιγμή θα ομολογήσει ότι έζησε μια «άτακτη» μοναστική ζωή: Δύο φορές έσπασε αγαλματίδια αγίων, αφήνοντας μόνο το σταυρό, ενώ δίδασκε αμφιλεγόμενες θεολογικές ερμηνείες στους μαθητές του. Κατηγορήθηκε πως υπερασπιζόταν την αίρεση του Αρειανισμού και ότι έκρυβε κάτω από το στρώμα του απαγορευμένα κείμενα του Έρασμου. Έ, όλα αυτά θεωρήθηκαν εγκληματικά· συνελήφθη και οδηγήθηκε στη Ρώμη όπου επί οκτώ χρόνια έβλεπε το φως του Ήλιου από μια χαραμάδα στο κελί του. Επί οκτώ χρόνια του ζητούσαν να αποκηρύξει τις ιδέες του κι όταν κουράστηκαν να προσπαθούν τον έκαψαν κι αυτόν και τις θεωρίες του.
«Να κάψεις δε σημαίνει πως διαψεύδεις» φώναξε μέσα από τους καπνούς ο Ιταλός μοναχός, φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος, αλλά ουδείς έδωσε σημασία. Η Εκκλησία συνέχισε το θεάρεστο έργο της, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στο πλούσιο βιβλίο πεπραγμένων της: «Μάρτυρες της Επιστήμης»!

Ο Γαλιλαίος αναθεωρεί τις απόψεις του...

Γράφει ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στου «Καθρέφτες» του (εκδόσεις Πάπυρος): «Η γνώση είναι αμαρτία. Ο Αδάμ και η Εύα δοκίμασαν τους καρπούς εκείνου του δέντρου και… αμάρτησαν. Αρκετό καιρό αργότερα οι Κοπέρνικος, Τζορντάνο Μπρούνο και ο Γαλιλαίος τιμωρήθηκαν επειδή διαπίστωσαν πως η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο!
Ο Κοπέρνικος δεν τόλμησε να δημοσιεύσει τα σκανδαλώδη ευρήματα του, μέχρι που ένιωσε το θάνατο να πλησιάζει. Η Καθολική Εκκλησία συμπεριέλαβε το έργο του στον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων.
Ο Μπρούνο, ο περιπλανώμενος ποιητής, διέδιδε στους δρόμους την αίρεση του Κοπέρνικου. Η Ιερά Εξέταση τον έκλεισε στη φυλακή. Πολλές φορές του πρότεινε να μετανοήσει, αλλά πάντα ο Μπρούνο αρνιόταν. Τελικά εκείνος ο ξεροκέφαλος κάηκε στην πυρά μπροστά στα πλήθη στην αγορά του Κάμπο ντε Φιόρι της Ρώμης. Την ώρα που καίγονταν του φέρανε - λένε - ένα σταύρο στα χείλη του και εκείνος έστρεψε το κεφάλι.
Μερικά χρόνια αργότερα ο Γαλιλαίος εξερευνώντας τους ουρανούς με τους 32 μεγεθυντικούς φακούς του τηλεσκοπίου του, επιβεβαίωνε ότι ο καταδικασμένος Τζορντάνο Μπρούνο είχε δίκιο. Φυλακίστηκε για βλασφημία. Στη δίκη του ανακάλεσε. Ορκίστηκε μεγαλόφωνα πως καταριόταν όποιος πίστευε πως η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο και χαμηλόφωνα ψιθύρισε - λένε - τη φράση που τον έκανε αθάνατο»…

Το άγαλμα του Τζορντάνο Μπρούνο στη Ρώμη. 

Τρεις αιώνες μετά ήρθε η μετάνοια...
Μετά 350 χρόνια, το Βατικανό, μετανιωμένο για τον τρόπο που έστειλε τον Τζορντάνο Μπρούνο στον Ύψιστο και για όσα είχε προκαλέσει στον Γαλιλαίο, ανακοίνωσε ότι θα ανέγειρε άγαλμα στη Ρώμη, στον τόπο που μαρτύρησε ο Μπρούνο και του Γαλιλαίου στους κήπους του. Το Βατικανό, άλλωστε (όπως και το ΚΚΕ…) αργεί απελπιστικά για να απονείμει δικαιοσύνη, αλλά και να συλλάβει την πραγματική διάσταση των πραγμάτων.
Όμως καλή η άφεση αμαρτιών στους αιρετικούς, αλλά έπρεπε να τιμηθούν κι εκείνοι που τους έκαψαν κυριολεκτικά και μεταφορικά: Το Βατικανό αγιοποίησε τον Καρδινάλιο της Ιεράς Εξέτασης Ρομπέρτο Μπελαρμίνο, που είχε κατηγορήσει και καταδικάσει σε θάνατο τον Τζορντάνο Μπρούνο και είχε ρίξει στη φυλακή τον Γαλιλαίο!
Και ας δώσουμε μια συνέχεια στο θέμα των αιρέσεων: Το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της χριστιανοσύνης. Στη διάρκεια των τριών μηνών που κράτησε το… συνέδριο των εκπροσώπων του Θεού επί της Γης, 318 επίσκοποι κανόνισαν την ημερομηνία του εορτασμού του Πάσχα, άρχισαν να γράφουν το Σύμβολο της Πίστης και - κυρίως - ενέκριναν δόγματα, απαραίτητα για την καταπολέμηση των αιρετικών και αποφάσισαν (εκτός των άλλων) ότι η λέξη «αίρεση» που στα ελληνικά σήμαινε «επιλογή» μέχρι τότε, από τούδε και στο εξής θα σήμαινε «σφάλμα»! Με λίγα λόγια: Σφάλει όποιος επιλέγει ελευθέρα και δεν υπακούει στους νόμους της πίστης!
Τελικά από όλους τους κακούς της Γης, οι θρήσκοι κακοί ήταν (και είναι) οι χειρότεροι.