Μάτια: Ο παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο γλαυκώματος – Δεν φαντάζεστε ποιος είναι

Απειλή και για την όραση αποτελεί το στρες σύμφωνα με νεότερη μελέτη, η οποία αποκαλύπτει τον τρόπο που συντελείται η βλάβη στα μάτια
Το μακροχρόνιο άγχος μπορεί να οδηγήσει στην επιδείνωση της υγείας, επηρεάζοντας μεταξύ άλλων τη λειτουργία της καρδιάς, τη ρουτίνα του ύπνου και τη σχέση που έχουμε με το φαγητό. Υπάρχει όμως και μια λιγότερο πρόδηλη επίδραση του στρες στον οργανισμό.
Σύμφωνα με νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Aging Cell, με την πάροδο του χρόνου, το έντονο άγχος ενδεχομένως να διαταράσσει και την ποιότητα της όρασης. Όπως αποκάλυψε το πείραμα στα ποντίκια, το παρατεταμένο άγχος γερνάει γρηγορότερα τα κύτταρα των οφθαλμών.
Αν και η γήρανση των κυττάρων θεωρείται μια φυσική διαδικασία, η μαζική γήρανση και ο θάνατος των γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς χιτώνα αποτελούν σημαντικό παράγοντα κινδύνου για γλαύκωμα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών για τη γήρανση του πληθυσμού, ο αριθμός των ατόμων με γλαύκωμα θα αυξηθεί σε πάνω από 110 εκατομμύρια μέχρι το 2040.
Το στρες, που εκδηλώνεται με την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, αναγκάζει τον ιστό του αμφιβληστροειδούς να περάσει από επιγενετικές και μεταγραφικές αλλαγές παρόμοιες με εκείνες της φυσικής γήρανσης. Οι συγγραφείς της μελέτης απέδειξαν ότι το επαναλαμβανόμενο στρες ανάγκασε τον νεαρότερο ηλικιακά ιστό του ματιού να επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης.
«Οι επιγενετικές αλλαγές που παρατηρήσαμε υποδηλώνουν ότι οι αλλοιώσεις στο επίπεδο της χρωματίνης αποκτώνται με συσσωρευτικό τρόπο, μετά από αρκετές επιδράσεις του στρες. Αυτό μας δίνει την ευκαιρία για την πρόληψη της απώλειας της όρασης, εάν και εφόσον η νόσος αναγνωριστεί έγκαιρα» σημειώνει η συγγραφέας της μελέτης Dorota Skowronska-Krawczyk, επίκουρη καθηγήτρια Φυσιολογίας & Βιοφυσικής και Οφθαλμολογίας και μέλος του Κέντρου Μεταφραστικής Έρευνας της Όρασης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Irvine.
Οι μακροχρόνιες διακυμάνσεις της ενδοφθάλμιας πίεσης θεωρούνται ισχυρός προγνωστικός παράγοντας για την εξέλιξη του γλαυκώματος. Συνεπώς, τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι δεν είναι μόνο οι διακυμάνσεις αλλά ο αντίκτυπος των επαναλαμβανόμενων και ήπιων αυξομειώσεων που επιταχύνει τη γήρανση του αμφιβληστροειδικού ιστού.
«Ακόμα και μια μέτρια αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια γαγγλιακών κυττάρων του αμφιβληστροειδούς και τις αντίστοιχες οπτικές βλάβες όταν πραγματοποιείται σε ηλικιωμένα ζώα» εξηγεί η Δρ Skowronska-Krawczyk.
«Θα συνεχίσουμε να διερευνούμε τον μηχανισμό των συσσωρευτικών αλλαγών κατά τη γήρανση, προκειμένου να βρούμε πιθανούς στόχους για θεραπευτικές αγωγές. Δοκιμάζουμε επίσης διάφορες προσεγγίσεις για την πρόληψη της επιταχυνόμενης διαδικασίας της γήρανσης που προκύπτει από το στρες» καταλήγει.