Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος: Όταν οι Ναζί έφτασαν κοντά στο να σκοτώσουν Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ και Στάλιν – Πώς ματαίωσαν οι Σοβιετικοί το απίθανο σχέδιο

Οι Σοβιετικοί υποστηρίζουν με καμάρι ότι αυτοί ματαίωσαν την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος, το σχέδιο δολοφονίας Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ και Στάλιν από τους Ναζί. Οι Σύμμαχοι διαψεύδουν κάτι τέτοιο. Ποιους να πιστέψουμε;
Κάποια μυστικά σχέδια εκπονήθηκαν, μελετήθηκαν, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ένα από εκείνα, αφορούσε τη χρήση βομβών που καθοδηγούνταν από περιστέρια (!), ενώ το άλλο επεξεργαζόταν την εισβολή στην ουδέτερη Ελβετία... Ένα σχέδιο για το οποίο γίνεται σπάνια λόγος προέβλεπε τη δολοφονία τριών από τους βασικούς πρωταγωνιστες των Συμμαχικών δυνάμεων: του Ιωσήφ Στάλιν, του Φράνκλιν Ρούσβελτ και του Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Το σχέδιο είχε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος». Κάποιοι θεωρούν ότι τέτοιο σχέδιο δεν υπήρξε ποτέ. Οι Ρώσοι, από την άλλη, υποστηρίζουν το αντίθετο! Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα - αν όχι όλες - των πληροφοριών που υπάρχουν σχετικά με την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος προέρχονται από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Σύμφωνα με πηγές από την πανίσχυρη και αχανή χώρα, η γερμανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών αποκωδικοποίησε ένα σήμα του Αμερικανικού Ναυτικού στα μέσα του Οκτωβρίου του 1943, το οποίο διευκρίνιζε λεπτομέρειες για μια συνάντηση των ηγετών των Τριών Μεγάλων των Συμμάχων στην Τεχεράνη.
Η Περσία, είχε δηλώσει ουδετερότητα στην αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά γρήγορα πέρασε στον έλεγχο των συμμαχικών στρατιωτικών δυνάμεων. Οι Γερμανοί είχαν επίσης μυστική παρουσία στη χώρα, με περίπου 400 κατασκόπους να κατοικούν και να κινούνται στην Τεχεράνη.

 
Το να συγκεντρωθούν στον ίδιο τόπο και στον ίδιο χώρο και οι Τρεις Μεγάλοι μαζί, δεν ήταν εύκολο. Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ γνώριζε ότι ο Ιωσήφ Στάλιν αρνείτο να φύγει από τη Μόσχα (φοβόταν τις μετακινήσεις με αεροπλάνα, λένε), ενώ η υγεία του Φράνκλινου Ρούσβελτ ήταν σε κάκιστη κατάσταση, λόγω της συνεχιζόμενης μάχης του με αυτό που πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι ήταν είτε πολιομυελίτιδα είτε σύνδρομο Guillain-Barre (GBS). Ο Τσώρτσιλ στο τέλος, κατάφερε να πείσει και τους δύο να συναντηθούν στην Τεχεράνη. Ο Στάλιν θα ταξίδευε με τρένο…
Η συνάντηση, προγραμματισμένη για τα τέλη Νοεμβρίου του 1943, είχε δύο πρωταρχικούς σκοπούς: οι τρεις ηγέτες επρόκειτο να οριστικοποιήσουν τη στρατηγική που θα έδινε τέλος στον πόλεμο στην Ευρώπη και ο Στάλιν ήθελε να μάθει πώς και πότε το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα άρχιζαν αντεπίθεση στο Δυτικό Μέτωπο, για να αμβλύνουν την πίεση στην Ανατολή. Ο Τσώρτσιλ, δεν ήταν σύμφωνος με την αντεπίθεση στη Δύση, καθώς φοβόταν ότι αυτή θα ήταν καταστροφική για τις συμμαχικές δυνάμεις.
Ο Χίτλερ ενθουσιάστηκε
Δεν είναι γνωστό ποιος πρότεινε την Επιχείρηση Άλμα εις μήκος στους γερμανούς αξιωματούχους. Αυτό που έγινε γνωστό, ωστόσο, είναι ότι ο Αδόλφος Χίτλερ εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με την ιδέα που έτριψε τα χέρια του από ενθουσιασμό και έδωσε την έγκρισή του να υλοποιηθεί το σχέδιο. Ο Αρχηγός του Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας Ερνστ Καλτενμπρούνερ, υψηλόβαθμο μέλος των Waffen-SS, είχε την αρμοδιότητα να διορίσει έναν επικεφαλής που θα ήταν ο ηγέτης για την διεξαγωγή του παράτολμου σχεδίου· επέλεξε τον SS -αξιωματικό καταδρομέα Ότο Σκορτσένι. Ο διαβόητος γερμανός κατάσκοπος Elyesa Bazna - με την κωδική ονομασία Κικέρων - εκλήθη επίσης για να βοηθήσει. Ο γνωστός και ως Σημαδεμένος - για την ουλή που είχε στην αριστερή πλευρά του προσώπου του (από μονομαχία με σπαθί) - ο γεννημένος στην Αυστρία Σκορτσένι, ήταν ένα από τα πιο φανατικά και έμπιστα μέλη των SS.

Στην Επιχείρηση Gran Sasso απήχθη ο Μουσολίνι. 

Ονομάστηκε «ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στην Ευρώπη», διορίστηκε αρχηγός επίλεκτης μονάδας των SS Commandos και ηγήθηκε μιας σειράς επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της τολμηρής επιδρομής στο Gran Sasso, κατά την οποία απήγαγε τον Μπενίτο Μουσολίνι. Επίσης τον Σεπτέμβριο του 1943, κατά την Επιχείρηση Greif, μια ομάδα μεταμφιεσμένων Γερμανών σε αμερικανούς στρατιώτες διείσδυσε στις συμμαχικές γραμμές, κατά τη διάρκεια της κομβικής Μάχης των Αρδενών.
Ο χορός των κατασκόπων...
Σύμφωνα με τα αρχεία της σοβιετική μυστικής αστυνομίας, ο Νικολάι Κουζνετσόφ, ένας σοβιετικός κατάσκοπος που όλοι τον γνώριζαν ως ουκρανό αντιφρονούντα, έπινε με τον ταγματάρχη των SS Χανς Ούλριχ φον Όρτελ. Ο Γερμανός ήταν ήταν αρκετά ομιλητικός, όταν ξέφευγε πίνοντας μερικά ποτήρια ουίσκι ή μπίρα και ο Κουζνετσόφ εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του Ναζί για να εκμαιεύσει πληροφορίες σχετικά με την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, πολλοί από τότε αμφισβητούν αν ο φον Όρτελ υπήρξε πράγματι, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι ήταν ένας φανταστικός χαρακτήρας που κατασκευάστηκε από τους Σοβιετικους.
Άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι ο 19χρονος σοβιετικός κατάσκοπος Γκεβόρκ Βαρτανιάν και η ομάδα του αποκάλυψαν την πλοκή του Σχεδίου, καθώς ήταν η ομάδα που αναζητούσε και εντόπιζε τους 400 Γερμανούς πράκτορες που στάθμευαν στην Τεχεράνη.
Και ενώ η Διάσκεψη της Τεχεράνης επρόκειτο να αρχίσει, ο Βαρτανιάν και οι άνδρες του έκαναν ό,τι μπορούσαν - λέγεται - για να ματαιώσουν την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος. Έξι γερμανοί διαβιβαστές - χειριστές ασυρμάτου έπεσαν με αλεξίπτωτα στο Κουμ, περίπου 50 χιλιόμετρα από την Τεχεράνη. Οι Σοβιετικοί τους ανακάλυψαν στην ιρανική πρωτεύουσα, όπου είχαν στήσει το αρχηγείο τους σε μια έπαυλη. Ενώ οι Γερμανοί πίστευαν ότι όλα γίνονταν υπό άκρα μυστικότητα, οι Σοβιετικοί παρεμπόδιζαν, ηχογραφούσαν και αποκωδικοποιούσαν τα μηνύματά τους. Μέσα από αυτά, έμαθαν ότι ο Ότο Σκορτσένι σχεδίαζε να ρίξει μια δεύτερη ομάδα άριστα εκπαιδευμένων κομάντος, αυτή τη φορά. Τότε οι Σοβιετικοί συνέλαβαν την πρώτη ομάδα πριν αφιχθεί η δεύτερη και τους υποχρέωσαν να επικοινωνήσουν με τους συντρόφους τους στη Γερμανία, -υπό σοβιετική καθοδήγηση – συμβουλεύοντας τους να ακυρώσουν την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος, γιατί οι Τρεις Μεγάλοι δεν θα έρχονταν στην Τεχεράνη...

Καμιά ανησυχία από τον Τσώρτσιλ.

Η Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος και η εξέλιξή της, έχει γίνει θρύλος στη Ρωσία, με πολλές ταινίες και ιστορίες να έχουν γραφτεί για την υπόθεση, που απέχουν (ίσως) έτη φωτός από την πραγματικότητα. Επίσης, όσοι φέρεται να εμπλέκονταν στην όλη ιστορία, έχουν γράψει πολυάριθμες - αμφισβητούμενες - μαρτυρίες για το τι συνέβη.
Παρά τους ισχυρισμούς της Ρωσίας ότι η υπόθεση ήταν πραγματική, πολλοί στον δυτικό κόσμο υποστήριζαν (και συνεχίζουν) το αντίθετο. Αμέσως αφότου ενημερώθηκαν για το σχέδιο από τον Ιωσήφ Στάλιν, τόσο ο Ουίνστον Τσώρτσιλ όσο και ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ εξέφρασαν τις αμφιβολίες τους, με τις μυστικές υπηρεσίες Αμερικανών και Βρετανών να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η όλη ιστορία ήταν το «απόλυτο φιάσκο».
Μια σειρά από επιχειρήματα έχουν διατυπωθεί τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτά επικεντρώνονται στο γεγονός ότι οι Σοβιετικοί είχαν ήδη καταστρέψει το γερμανικό δίκτυο κατασκοπείας στην Τεχεράνη μέχρι τα μέσα του 1943. Επιπλέον, ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ κινούνταν ελεύθερα ενώ επισκέπτονταν την πόλη, δηλώνοντας ότι δεν ανησυχούσαν μήπως δολοφονηθούν.

Τι θα έλεγε ο Σκορτσένι; 

Ένα τελευταίο επιχείρημα που διαψεύδει την Επιχείρηση Άλμα εις Μήκος προέρχεται από τον ίδιο τον Ότο Σκόρσένι: μετά τον πόλεμο, αρνήθηκε ότι υπήρχε ποτέ τέτοιο σχέδιο, αν και παραδέχτηκε ότι συζητήθηκε η σκοπιμότητα της δολοφονίας του Τσώρτσιλ. Ο Σκορτσένι, ωστόσο, κατέληξε ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Χίτλερ συμφώνησαν ότι μια τέτοια πράξη δεν θα είχε το παραμικρό αποτέλεσμα. «Αντίθετα θα λειτουργούσε θετικά για τους Συμμάχους, που θα ζητούσαν εκδίκηση», είπε.
Επίσης υπάρχει και η άλλη πλευρά που υποστηρίζει ότι Αμερικανοί και Βρετανοί έσπευσαν να καλύψουν την ανεπάρκειά τους στο να αποκαλύψουν πρώτοι την Επιχείρηση δολοφονίας των Μεγάλων. Ο Σκορτσένι, μην λησμονούμε, εργάστηκε μετά τον πόλεμο για την CIA και δεν θα μπορούσε να αφήσει ακάλυπτους τους εργοδότες τους. Αυτά!