Τα νέα στοιχήματα Ανδρουλάκη, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και οι αποφάσεις Λοβέρδου

Μετά την ολοκλήρωση των προγραμματικών δηλώσεων, ο Νίκος Ανδρουλάκης προωθεί το σχεδιασμό του για το «νέο ΠΑΣΟΚ» που θα διεκδικήσει στα επόμενα χρόνια τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όμως σε λίγους μήνες θα έχει κι αυτός νέα ηγεσία.
Ήδη ο πρόεδρος του κόμματος «έκλεισε την πόρτα» στον Χάρη Καστανίδη, ο οποίος αντέδρασε έντονα. Αυτό όμως, λένε πηγές της Χαριλάου Τρικούπη, εξυπηρετεί τη στρατηγική Ανδρουλάκη για ένα «νέο ΠΑΣΟΚ» που «ευχαριστεί κι αποχαιρετά» την παλαιά φρουρά και παράλληλα προωθεί νέα πρόσωπα στην πρώτη γραμμή του κόμματος.
Μετά τον Μιχάλη Κατρίνη που σήκωσε στους ώμους του το κοινοβουλευτικό βάρος του κόμματος το προηγούμενο διάστημα, έρχονται από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας οι κ.κ. Δουδωνής και Μάντζιος, υπάρχει ήδη η Στεφανία Μουρελάτου στο Γραφείο Τύπου, ενώ και η μεγάλη πλειοψηφία της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας αποτελείται από νέα και, σε κάθε περίπτωση, άφθαρτα πρόσωπα, που θα δώσουν υπόσταση στη νέα εποχή του ΠΑΣΟΚ με νέο λόγο και νέα στελέχη.
«Ξεκαθάρισμα λογαριασμών»
Ωστόσο, άλλες πηγές από το χώρο του ΠΑΣΟΚ αντιτείνουν ότι δεν είναι τόσο η επιθυμία Ανδρουλάκη για «ανανέωση» που έστειλε στο σπίτι του τον Χάρη Καστανίδη (κι εξώθησε σε αποχώρηση τον Ανδρέα Λοβέρδο) όσο η απόφαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να «ξεκαθαρίσει λογαριασμούς με όσους από την παλιά φρουρά δεν ταιριάζουν τα χνώτα του», προσθέτοντας ότι για άλλα παλαιά στελέχη, όπως πχ ο Κώστας Σκανδαλίδης, βρίσκονται ρόλοι ακόμα και στην εποχή του Ανδρουλάκη!
Σημειώνεται ότι ο κ. Σκανδαλίδης ορίστηκε επικεφαλής της επιτροπής που θα επιλέξει τους εκλεκτούς του ΠΑΣΟΚ για τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. «Δεν το λες κι αποστρατεία» σχολίασε πικρόχολα στέλεχος του κινήματος που δεν βλέπει με καλό μάτι τις τελευταίες επιλογές του κ. Ανδρουλάκη.
Πονοκέφαλος η αποχώρηση Λοβέρδου
Αυτό όμως που πραγματικά προκαλεί πονοκεφάλους στη Χαριλάου Τρικούπη είναι η αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Λοβέρδου. Ειδικότερα προβληματίζει πολλά στελέχη ο χρόνος της αποχώρησης (μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ώστε να ακυρώσει σενάρια περί δήθεν μεταγραφής του στη ΝΔ) και ο τρόπος της (με απόρρητη επιστολή στον Νίκο Ανδρουλάκη για τους πολιτικούς λόγους που τον οδήγησαν σε αποχώρηση).
Οι παραπάνω εξελίξεις -συνομολογούν ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ- μπορεί να αναδιατάξουν τον κομματικό χάρτη στο χώρο του Κέντρου, όπου σήμερα κυριαρχεί, μεν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά θέλει να τον διεκδικήσει δυναμικά και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η Χαριλάου Τρικούπη γνωρίζει ότι η αριστερή της πτέρυγα με επικεφαλής τον Γιώργο Παπανδρέου δεν συζητά επ’ ουδενί οιουδήποτε είδους συμπόρευση με τη Νέα Δημοκρατία, ενώ η δεξιά πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ (ακέφαλη μετά την έξοδο Λοβέρδου) θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ «υπαρξιακό εχθρό» του κινήματος.
Η αναγκαία επιλογή
Αυτή η διχοστασία δημιουργούσε σοβαρό πρόβλημα χάραξης στρατηγικής στο επιτελείο Ανδρουλάκη. Για λίγους μήνες το «ούτε ΝΔ ούτε ΣΥΡΙΖΑ» μπορεί να απέδωσε, αλλά με στρατηγικούς όρους το ΠΑΣΟΚ πρέπει να επιλέξει αν θα είναι τελικά ένα κεντρώο κόμμα (που θα μπορεί, όπως πχ έκανε επί χρόνια ο Χανς Ντίντριχ Γκένσερ στη Γερμανία) να συνεργάζεται είτε με τους μεν είτε με τους δε πάνω σε μια ουσιαστική προγραμματική σύγκλιση, ή θα επιλέξει να είναι ένα κόμμα της κεντροαριστεράς, κοντύτερα στον ΣΥΡΙΖΑ και με «αντιδεξιό» προσανατολισμό, μήπως και ξαναγίνει ο βασικός πολιτικός εκφραστής αυτού του χώρου.
Στη δεύτερη περίπτωση, ένα μιγώς κεντρώο κόμμα χωρίς δεξιά στοιχεία μέσα του δεν θα υπάρχει κι αυτό το κενό ίσως οτ καλύψει ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος άλλωστε ποτέ δεν έκρυψε την επιθυμία του να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ. Αφού αυτό δεν το κατάφερε, κανείς δεν αποκλείει την εκ μέρους του ίδρυση ενός κεντρώου κόμματος, με τον ίδιο να παίζει το ρόλο του «Έλληνα Γκένσερ» όταν η παντοκρατορία Μητσοτάκη κλείσει τον κύκλο της.
Το σενάριο είναι υπαρκτό κι ανησυχεί έντονα τη Χαριλάου Τρικούπη, ειδικά εάν χρειαστεί μεγαλύτερο διάστημα για να υποκαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από όσο χρόνο χρειαστεί ο Ανδρέας Λοβέρδος να στήσει ένα τέτοιο αμιγώς κεντρώο κόμμα. Αυτός ο «πονοκέφαλος» είναι ασφαλώς μεγαλύτερος από εκείνον που προξένησε ο Χάρης Καστανίδης…