Πώς «κυνηγοί θησαυρών» ανέσυραν ασήμι αξίας 43 εκατ. δολαρίων από τον βυθό, αλλά το έχασαν

Οι «κυνηγοί θησαυρών» βρήκαν το ασήμι αξίας 43 εκατ. δολαρίων στον βυθό, το ανέσυραν, αλλά δεν είδαν ποτέ το χρώμα του χρήματος…
Έμεινε στην Ιστορία ως ο Τιτανικός του Ινδικού και το γεγονός είχε να κάνει με το ναυάγιο του SS Tiwala, που βυθίστηκε φορτωμένο τιμαλφή και ασήμι στον Ινδικό ωκεανό στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Και ο θησαυρός που χάθηκε τότε στα νερά της θάλασσας δεν ήταν αμελητέα ποσότης. Εκτιμάται ότι περίπου 43 εκατομμύρια δολάρια (σε τιμές του 2020) ταξίδεψαν στον σκοτεινό βυθό. Και το απίθανο: η ομάδα των δυτών που βρήκε αυτόν τον θησαυρό, τον έχασε πριν καλά καλά τον καταμετρήσει…

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το SS Tilawa, ένα επιβατικό ατμόπλοιο 10.000 τόνων, ταξίδευε από τη Βομβάη στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Στο πλοίο επέβαινε πλήρωμα 222 ναυτικών, 732 επιβατών. Το φορτίο του καραβιού ήταν ένας αμύθητος θησαυρός από ράβδους ασημιού που προοριζόταν να μετατραπούν σε νομίσματα από το νοτιοαφρικανικό νομισματοκοπείο· το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.

Το SS Tiwala

Δυο τορπίλες το έστειλαν στον βυθό
Στις 23 Νοεμβρίου του 1942, το Tiwala χτυπήθηκε από δύο τορπίλες που εκτοξεύτηκαν από υποβρύχιο του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Ναυτικού κοντά στα νησιά των Σεϋχελλών. Ενώ έμεινε στην επιφάνεια μετά το πρώτο χτύπημα, το δεύτερο ήταν μοιραίο: βύθισε το σκάφος. Οι 280 από τους επιβάτες έχασαν τη ζωή τους στα παγωμένα νερά του Ινδικού ωκεανού, και 678 διασώθηκαν από το HMS Birmingham, αφού πάλεψαν με τα κύματα επί δυο μερόνυχτα. Περιττό να σημειώσουμε ότι το φορτίο του ασημιού ακολούθησε το πλοίο στον βυθό. Και, 75 χρόνια μετά, το 2017 το πολύτιμο φορτίο ξαναβγήκε στην επιφάνεια!
Η εταιρεία «Argentum Exploration Ltd.», που ιδρύθηκε από τον βρετανό οδηγό αγώνων, Ross Hyett, ασχολήθηκε με τον εντοπισμό και την ανάκτηση του θησαυρού έχοντας ως αρωγό την «Advanced Maritime Services» (AMS).
Έπειτα από περίπου δύο χρόνια κοπιαστικής αναζήτησης, η ομάδα εντόπισε τη θέση του βυθισμένου Tiwala. Στη συνέχεια, η AMS με τη βοήθεια του νορβηγικού βαθυσκάφους «Seabed Worker» άρχισε να αναζητεί τις πολύτιμες ράβδους. Χρειάστηκαν περίπου έξι μήνες συνολικά, και η ομάδα κατάφερε με επιτυχία να ανασύρει 2.364 ράβδους αργύρου από το ναυάγιο που βρισκόταν περίπου 3.500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Και αν η ομάδα πίστευε ότι η ανεύρεση και ανάκτηση του θησαυρού θα ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης, γρήγορα διαψεύστηκε.
Μάχες στα Δικαστήρια
Εκείνοι που ανακάλυψαν και έφεραν ξανά στο φως τον θησαυρό, θεωρούσαν ότι ήταν ασφαλισμένος από τη βρετανική κυβέρνηση και όταν έμαθαν ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, έπρεπε να αλλάξουν στρατηγική. Ακολούθησαν μυστική διαδρομή επιστροφής για να αποφύγουν την κατάσχεση του ασημιού από κυβερνήσεις των οποίων θα έπλεαν στα χωρικά ύδατα.
Ωστόσο, όταν έφτασαν στο Σαουθάμπτον, τα πράγματα δυσκόλεψαν: πίστευαν ότι κατείχαν νόμιμα τις ράβδους, αλλά σύντομα ενημερώθηκαν ότι και αυτό δεν ήταν ακριβώς έτσι. Η Κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής πρόβαλλε γρήγορα απαιτήσεις διεκδικώντας τον θησαυρό υποστηρίζοντας ότι δικαιωματικά της ανήκε. Και τότε άρχισε μια μακροχρόνια δικαστική διαμάχη.

Ναυαγοί του SS Tiwala.

Αρχικά, το Πρωτοδικείο και το Εφετείο τάχθηκαν στο πλευρό του δικαιώματος ιδιοκτησίας της εταιρείας Argentum, αλλά το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου ανέτρεψε ομόφωνα τις αποφάσεις. Δικαιώνοντας τη Νότια Αφρική , αποφάσισαν ότι το ασήμι προοριζόταν για την κυρίαρχη πράξη της κοπής νομίσματος και ότι ο ισχυρισμός της «Argentum» ότι το ασήμι προοριζόταν για «εμπορική χρήση», όπως υποστήριξαν οι «κυνηγοί θησαυρού», δεν ευσταθούσε.
Οι δικηγόροι της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν υποχρεωμένοι να πληρώσουν στην Argentum Exploration μια υψηλή «αμοιβή διάσωσης» βάσει του νόμου περί εμπορικής ναυτιλίας του 1995. Κι έτσι, η ομάδα των κυνηγών θησαυρών βρήκε μεν τον θησαυρό, αλλά τον έχασε κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια της και μάλιστα δεν πήρε ούτε μια λίρα για τα εύρετρα!