Σαν σήμερα 6/7, Η Συνθήκη του Λονδίνου ανοίγει τον δρόμο για την ανεξαρτησία της Ελλάδας από τους Οθωμανούς

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 6 Ιουλίου του 1827, όταν η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και η Ρωσία υπογράφουν τη Συνθήκη του Λονδίνου που αφορούσε τους επαναστατημένους Έλληνες· σύμφωνα με εκείνη τη Συνθήκη η αντιμαχόμενοι έπρεπε να σταματήσουν άμεσα τις εχθροπραξίες και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τη διαμεσολάβηση των Mεγάλων Δυνάμεων.
Η Ελλάδα θα αποκτούσε την αυτονομία της, αλλά θα παρέμενε φόρου υποτελής στον Σουλτάνο, ενώ τα σύνορα θα καθορίζονταν από τις διαπραγματεύσεις.
Αν οι όροι της Συνθήκης δεν γίνονταν αποδεκτοί από τους εμπόλεμους, οι Μεγάλες Δυνάμεις θα τους επέβαλαν με τη βία· με μυστικό πρωτόκολλο, οι εκπρόσωποι των τριών Δυνάμεων, και το οποίο ενσωματώθηκε στη Συνθήκη, αποτελούμενου από τρία άρθρα, δινόταν διορία ενός μήνα στους Τούρκους να αποδεχτούν τη διαμεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων και μετά την πάροδο της οποίας, οι πολεμικοί τους στόλοι εξουσιοδοτούνταν να καταφύγουν σε οποιαδήποτε ενέργεια έκριναν απαραίτητη προκειμένου να επιβάλουν την επίτευξη ειρήνευσης. Το σχέδιο της Συνθήκης του Λονδίνου είχε εκπονήσει ο Γεώργιος Κάνινγκ, Άγγλος φιλέλληνας πολιτικός, που διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας και πρωθυπουργός κατά την περίοδο 10 Απριλίου-8 Αυγούστου του 1827.

Η Ελλάδα τίμησε τον Κάνιγκ.

Με τη Συνθήκη, η Γαλλία καλείτο «…να ειρηνεύση την χώραν, πράγμα που εσήμαινε την απόδιωξιν του Ιμβραήμ ...». Η προς ελευθέρωση χώρα καθοριζόταν ως «η Κλασσική Ελλάς», όρος με τον οποίο οι Ευρωπαίοι εννοούσαν την Πελοπόννησο, τις Κυκλάδες, την Αττική και την Εύβοια.
Η Ελληνική Επανάσταση, ωστόσο, βρισκόταν σε εξέλιξη. Ο Ιμπραήμ σάρωνε τον Μοριά, οι εμφύλιοι σάρωναν τους Επαναστάτες και η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν είχε λόγο να αποδεχτεί τη Συνθήκη. Ο Ιμπραήμ δεν πειθάρχησε, οι Επαναστάτες συνέχισαν τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Στερεά, την Εύβοια, τη Χίο και την Κρήτη και οι τρεις Μεγάλοι έδωσαν τη λύση με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, σχεδόν τρεις μήνες μετά τη Συμφωνία του Λονδίνου. Και η Ελλάδα συνέχισε να μάχεται για την ανάκτηση όσο περισσότερων εδαφών ήταν δυνατό πριν από την κατάκτηση της ανεξαρτησίας της.