Υπερβακτήριο συνδέεται με χορηγούμενο αντιβιοτικό

Με την ανάδυση ενός «σχεδόν μη θεραπεύσιμου» υπερβακτηρίου συνδέεται ένα αντιβιοτικό που χορηγείται για τη θεραπεία της ηπατικής νόσου, σύμφωνα με όσα προέκυψαν από έρευνα που διήρκησε οκτώ χρόνια.
Τι έδειξε η μελέτη
Η ριφαξιμίνι ενισχύει την αντοχή του ανθεκτικού στη βανκομυκίνη εντερόκοκκου του βακτηρίου (VRE), το οποίο προκαλεί σοβαρές λοιμώξεις σε νοσηλευόμενους ασθενείς, αναλύει το περιοδικό «Nature».
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η ριφαξιμίνη ενισχύει την αντοχή των βακτηρίων στη δαπτομυκίνη, που αποτελεί θεραπευτική επιλογή κατά των λοιμώξεων με VRE. Μάλιστα, τα ευρήματα αμφισβητούν ότι η ριφαξιμίνη είναι αντιβιοτικό χαμηλού κινδύνου. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν αλλαγές στο DNA του υπερβακτηρίου VRE, με την ανάλυση να δείχνει ότι οι αλλαγές προκλήθηκαν από τη ριφαξιμίνη, η οποία προκαλεί αλλαγές σε ένα ένζυμα που ονομάζεται RNA πολυμεράση, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Independent. Οι αλλαγές, σύμφωνα με τη μελέτη, προκαλούν περαιτέρω αλλοιώσεις στην κυτταρική μεμβράνη του υπερβακτηρίου, με αποτέλεσμα τη διασταυρούμενη αντίσταση στη δαπτομυκίνη.
«Όταν τα βακτήρια γίνονται ανθεκτικά σε ένα αντιβιοτικό, είναι σαν να αποκτάς μια νέα ικανότητα σε ένα βιντεοπαιχνίδι. Αλλά όταν εκτίθενται στη ριφαξιμίνη, τα βακτήρια VRE αποκτούν πολλαπλές ικανότητες, όπως υπερταχύτητα και υπερδύναμη, επιτρέποντάς τους να νικήσουν εύκολα ακόμη και τον τελευταίο τους εχθρό», εξήγησε η συν-συγγραφέας της μελέτης Αντριάνα Τέρνερ.
«Η ριφαξιμίνη δεν κάνει μόνο τα βακτήρια ανθεκτικά σε ένα αντιβιοτικό. Μπορεί να τα κάνει ανθεκτικά και σε άλλα, συμπεριλαμβανομένων των αντιβιοτικών τελευταίας γραμμής όπως η δαπτομυκίνη» σημείωσε.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι γιατροί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί κατά τη θεραπεία ασθενών που έχουν μολυνθεί με VRE και λαμβάνουν ριφαξιμίνη. Οι ρυθμιστικοί φορείς φαρμάκων θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη παρόμοιες συνέπειες κατά την έγκριση αντιβιοτικών.
«Η ριφαξιμίνη εξακολουθεί να είναι ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο όταν χρησιμοποιείται σωστά και οι ασθενείς με προχωρημένη ηπατική νόσο που τη λαμβάνουν αυτή τη στιγμή θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν», δήλωσε ο Τζέισον Κουόνγκ συν-συγγραφέας της μελέτης.

«Πρέπει όμως να κατανοήσουμε τις συνέπειες που θα προκύψουν τόσο κατά τη θεραπεία μεμονωμένων ασθενών όσο και από την άποψη της δημόσιας υγείας» κατέληξε ο ερευνητής.