«Αδικία, αναξιοκρατία, ατιμωρησία»

«Αδικία, αναξιοκρατία, ατιμωρησία»
Του ΘΑΝΟΥ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ*/ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το πανελλήνιο «συγκλονίστηκε» από την αφοπλιστική ειλικρίνεια του κ. ...(Νέλσον) Μαντέλη. Αλλά η δωροληψία είχε απενοχοποιηθεί προ πολλού, ιδίως αν κάλυπτε προεκλογικές ή οικογενειακές ανάγκες πολιτικών ή εξίσου πιεστικές ανάγκες εφοριακών και ούτω καθεξής.
Οι μηχανισμοί ασύλου παρέχουν ασφάλεια σε δωρολήπτες, καταχραστές δημόσιου πλούτου ή άλλα επίλεκτα υποκείμενα της θεσμοθετημένης πλέον κλεπτοκρατικής κοινωνίας, η δε «ατιμωρησία» είναι νομικά κατοχυρωμένη.
Αλλά η λέξη-κλειδί είναι η πρώτη από τις τρεις που ανέφερε σε λόγο του ο πρωθυπουργός (i.e. «αδικία»). Οι άλλες δύο λέξεις αποτελούν «υπώνυμά» της. Το ελληνικό κράτος υπήρξε πάντα άδικο και ασεβές (η «ασέβεια» αποτελεί μορφή αδικίας) στους μη έχοντες, διότι αυτοί είναι εσαεί καταδικασμένοι να πληρώνουν ως ηρωικά κορόιδα τα σπασμένα από τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, ενώ «αι αδικίου γραφαί», «οι καταγγελίες κατά των βλαπτόντων το Δημόσιο», αγνοούνται ή δεόντως «κουκουλώνονται («ατιμωρησία»). Η δεύτερη λέξη («αναξιοκρατία») είναι η μάστιγα που πλήττει τους νέους. Έχω προσωπικές εμπειρίες από διορισμούς σε ΑΕΙ αλλά και αλλού στο Δημόσιο. Ως η πλέον αποκρουστική έκφανση κοινωνικής αδικίας και κομματικού «ημετερισμού», ωθεί προσοντούχους νέους να ξενιτεύονται, όταν η Ελλάδα τούς χρειάζεται.
Συμπερασματικά, εκτός της ελληνικής φαυλότητας, της εγκληματικά ανεύθυνης στάσης κάποιων πολιτικών (αλλά και αρκετών πολιτών), φταίει και η Ε.Ε. που παρασημασιολογεί την έννοια της λέξης «Ένωση»• επίσης φταίει η επαμφοτερίζουσα στάση της Μέρκελ (το «Δεν χρειαζόμαστε χρήματα» του Γ. Παπανδρέου ήταν «αστειάκι», ενώ το «Δεν χρειάζεται η Ελλάδα χρήματα» της Μέρκελ ήταν υποκρισία). Αλλά φταίει και η ψοφοδεής στάση τής Ε.Ε. απέναντι στους κερδοσκόπους, η οποία, παρά τους διαδρόμους ισχύος της, συμπεριφερόταν ωσεί απούσα όποτε παιζόταν το παιχνίδι εις βάρος μας. Ξύπνησε μόλις το «domino effect» συμπαρέσυρε τις λοιπές PIIGS, αλλά για μας τότε ήταν πολύ αργά. Τελικά γίναμε οι χρήσιμοι ηλίθιοι της ευρωζώνης, ώστε κανείς άλλος να μην υποφέρει όσο εμείς, αφού κύριο μέλημα όλων είναι πλέον να κάνουν ό,τι μπορούν για να μην καταντήσουν σαν την Ελλάδα.
ΥΓ.: Εδέησε να ιδρυθεί (8/6/10), ως ΕΠΕ, ο «μηχανισμός διάσωσης» αναξιοπαθουσών ευρωπαϊκών χωρών, ενώ η ρουτίνα φημών των σπερμολόγων περί επικείμενης χρεοκοπίας της Ελλάδος συνεχίζεται.
* Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ