Οδοστρωτήρας! Το σύστημα επικράτησε. Ο Γιώργος ήταν η καλύτερη επιλογή του. Γιατί η μικρομεσαία κοινωνία και μεγάλο μέρος των εργαζομένων αφομοίωσαν τη λιτότητα.

Ενσωμάτωσαν στον προσωπικό τους λογαριασμό την άγρια και ασύδοτη επιδρομή των μεγάλων καρχαριών. Γιατί, ακόμα, προφανώς πριν από τα μέτρα είχε προηγηθεί σφυγμομέτρηση και έρευνα για την αντοχή και τις αντιδράσεις της κοινωνίας μπροστά σ΄ αυτή την καταιγίδα του εργασιακού και ασφαλιστικού Μεσαίωνα. Γιατί, ακόμα, η τρομοκρατία των Κασσάνδρων για επικείμενη και ανοικτή χρεοκοπία πετσόκοψε την ορμή, στραγγάλισε την έκφραση ενός μαζικού θυμού και πριόνισε την έκταση των κινητοποιήσεων του φτωχού Λαού. Γιατί, ακόμα, η μάχιμη γενιά των εικοσάρηδων ως και των τριαντάρηδων είχε ευνουχιστεί από το «χαχαχούχα» του χαβαλέ και του τηλεοπτικού καφενέ. Και έτσι είχε μετατρέψει την αποχή σε μόδα, χωρίς συνείδηση πολιτική. Γιατί μερίδα των προνομιούχων εργαζομένων με πρωτοστάτες τους εργατοπατέρες και τους αρχισυνδικαλιστές συμμετείχαν στη βούτα των δημόσιων ταμείων και στη συναλλαγή με τους διαπλεκόμενους εταίρους, επιχειρηματίες και πολιτικούς. Γιατί η Αριστερά δεν πείθει ως λύση κυβερνητική, παρά μόνο ως δύναμη εντελώς απεργιακή και συνδικαλιστική. Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των νεοελλήνων διατηρεί καβάτζα μικροϊδιοκτησίας και κάποιας ελάχιστης παραοικονομίας προσωπικής. Γιατί ο θεσμός της οικογένειας είναι το μαξιλάρι του άνεργου νέου από την εξαθλίωση και την απελπισία την εργασιακή. Γιατί από το «γρηγορόσημο» ως το φακελάκι και την ασήμαντη σε μέγεθος αλλά προστατευτική για τον πολίτη μικρή φοροδιαφυγή, είναι η δική του η απειροελάχιστη τράπεζα η παντοτινή. Τουτέστιν, μαζικός εκμαυλισμός, μαζική συνενοχή και μαζική πελατεία εκλογική. Δηλαδή η κοινωνία είχε χρεοκοπήσει προτού διαπιστωθεί η χρεοκοπία η εθνική. Η αλήθεια, πικρή. Ο οδοστρωτήρας του καπιταλισμού δεν περνάει πάνω από ζωντανούς οργανισμούς. Πτώματα λειώνει που ιδεολογικά, πολιτικά και πολιτιστικά πέθαναν νωρίς!
πηγή:to vima