Σελίδες

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ Μίζες έπεφταν, κάποιοι τις εισέπρατταν

Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

Στη Νότια Αφρική τώρα είναι χειμώνας. Χειμώνας κανονικός, όχι πλάκα. Με κρύο, βροχή, λάσπες, αναμμένα καλοριφέρ, σακάκια, μπουφάν, μπότες, ελάχιστο κόσμο στον δρόμο, και ακόμη πιο λίγο έξω τις νύχτες. Οι 40 βαθμοί της Αθήνας φαντάζουν μακρινή ανάμνηση γιατί όπως και να το δεις, όπως και να το κάνεις, άμα βρέχει, φυσάει αγιάζι και έχει και 5 βαθμούς θερμοκρασία, δύσκολα το χωνεύεις, κι ακόμη δυσκολότερα το ξεπερνάς. Χιονίζει στη Νότια Αφρική; ρωτάς. «Πώς δεν χιονίζει. Και πολύ. Αλλά είσαστε τυχεροί. Ακόμη ο καιρός είναι καλός». Καλός; Φαντάσου δηλαδή πώς είναι όταν δεν είναι καλός. Και φαντάσου πώς περνάνε όλοι αυτοί που ζουν στα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα με παραγκουπόλεις που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, αναζητώντας μια χαραμάδα στο όνειρο. Το όνειρο τώρα, δύσκολα θα το πιάσεις. Είτε γιατί σε ξύπνησαν νωρίς, πριν αυτό ολοκληρωθεί, είτε γιατί ήταν κοντά στο ξημέρωμα και ξύπνησες από μόνος σου. Το όνειρο της Νότιας Αφρικής για μια καλύτερη ζωή είναι το «Μουντιάλ»! Οπως οι Ολυμπιακοί του 2004 για μας... Ο μπαμπούλας της τρομοκρατίας
Και κοίτα μια σύμπτωση: κι εδώ όπως και με τους δικούς μας αγώνες, έγιναν πολλά.
. Καινούργιοι δρόμοι, υποδομές, στάδια, εκσυγχρονίστηκαν αεροδρόμια, σταθμοί τρένων, αποκαταστάθηκαν φθορές σε κτίρια, ανακαινίστηκαν άλλα, φυτεύτηκαν δένδρα, δημιουργήθηκαν άλση, τοποθετήθηκαν πινακίδες για να περνούν χωρίς μποτιλιαρίσματα οι άρχοντες της FΙFΑ με τις αυτοκινητάρες τους- καμιά πρωτοτυπία. Εγιναν όσα είχαν γίνει και στην Αθήνα. Οι διεθνείς ομοσπονδίες έχουν έναν τρόπο να επιβάλλουν λύσεις. Σε μας η ΔΟΕ, σ΄ αυτούς εδώ η FΙFΑ. Για C4i και τέτοια δεν άκουσα, αλλά αν κρίνω από τις χιλιάδες κάμερες που είναι εγκατεστημένες παντού, τα περιπολικά που κυκλοφορούν στους δρόμους πιο συχνά κι από αυτούς τους μηχανοκίνητους του Χρυσοχοΐδη και τους δεκάδες χιλιάδες πάνοπλους αστυνομικούς οι οποίοι κάνουν αισθητή την παρουσία τους με κάθε ευκαιρία, όλο και κάτι θά ΄χει γίνει κι εδώ. Siemens είναι, Αμερικάνοι είναι, δεν ξέρω. Αλλά επειδή όλα αυτά πάνε πακέτο, τό ΄χω βέβαιο ότι με τον μπαμπούλα της τρομοκρατίας και εδώ κάποιοι θα κονομήσουν...

Οι βουβουζέλες μας παίρνουν τα αυτιά
Επίσης, βέβαιο τό ΄χω ότι και εδώ δύσκολα θα μαθευτεί το τελικό κόστος αυτών των αγώνων- γιατί, μήπως εμείς μάθαμε ποτέ πόσο μας κόστισαν τα αρχοντιλίκια της Γιάννας; Γιάννα δεν έχει η Νότια Αφρική, τον Μαντέλα έχει να δείχνει, αλλά ο αρχηγός εξαφανίστηκε. Το πένθος (για μια δισεγγονή του που χάθηκε) και η ηλικία του τον κράτησαν μακριά από τους αγώνες. Τι μένει; Οι ατέλειωτες ώρες τηλεοπτικών καλύψεων, και οι βουβουζέλες- μια πλαστική βλακεία που μοιάζει με καραμούζα και σου παίρνει τα αυτιά. Αν δεν προσέξεις, μπορεί να σου πάρει και το πορτοφόλι ο διπλανός, όχι η καραμούζα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Γιατί πίσω από τη βιτρίνα υπάρχει εγκληματικότητα- μεγάλη. Αν δεν το υποστείς, το καταλαβαίνεις από τις προειδοποιητικές πινακίδες που υπάρχουν παντού - στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια. Υπάρχει εγκληματικότητα επειδή υπάρχει φτώχεια. Ούτε κι αυτή κατάφερε να την κρύψει η βιτρίνα.

Δικαιώνεται ο Λαλιώτης!
Γιατί σε μας οι Ολυμπιακοί του 2004 κατάφεραν να κρύψουν κάτι; Πίσω από τα φτιασιδώματα, η πραγματικότητα έμεινε τραγικά ίδια. Το ίδιο θα συμβεί κι εδώ, κόβω το κεφάλι μου. Οσο τα φώτα της ράμπας μένουν ανοιχτά, όλα μοιάζουν λαμπερά και όμορφα. Οταν θα σβήσουν είναι το πρόβλημα. Δεν βλέπεις με μας; Εξι χρόνια μετά τους αγώνες ακόμη να μάθουμε τις διαδρομές και την κατάληξη του μαύρου χρήματος που έρρευσε άφθονο προκειμένου να κάνει τις δουλειές της η Siemens. Και δεν ξέρω αν θα μάθουμε ποτέ. Αν και μετά την κίνηση του Παμπούκη να απειλήσει ουσιαστικά τη Siemens ότι ή δίνεις στοιχεία ή παίρνεις δρόμο από την Ελλάδα, έχω την ελπίδα ότι κάτι θα γίνει. Μέχρι τότε, να πω, γιατί είχα κι εγώ μια συμμετοχή πριν από χρόνια στην έρευνα για την αποκάλυψη της αλήθειας, ότι έστω και τώρα, δικαιώνεται ο Λαλιώτης! Η επιμονή του για τη Μayo και το ότι ήταν διαχρονικά ο υποδοχέας μαύρου πολιτικού χρήματος για τη Νέα Δημοκρατία, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν χωρίς περιεχόμενο. Είχε υπόσταση. Ως το 2006 έπεφταν μίζες στο παγκάρι της Μayo, και μεταξύ τους και από τη Siemens...

Προμήθειες και εκβιασμοί
Επεφταν οι μίζες, κάποιοι τις εισέπρατταν- το μόνο λάθος του Λαλιώτη ήταν ότι αυτός που τις εισέπραττε ήταν ο Μητσοτάκης. Φαίνεται πως «σόι πήγαινε το βασίλειο». Τα σκάνδαλα και η ζώσα πολιτική. Οι μίζες και η καθημερινότητα. Κάτσε εσύ τώρα και πιάσε κουβέντα με τον διπλανό σου για το ποιος πήρε τα πιο πολλά: το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία; Κι ύστερα, δεν στο εύχομαι, αλλά μπορεί να σου (και να μας) συμβεί να πας στο νοσοκομείο. Και ακούς τον γιατρό να στέλνει τον συγγενή σου στο πλησιέστερο φαρμακείο να φέρει φάρμακα και υλικά γιατί το νοσοκομείο δεν έχει πια. Κανένα νοσοκομείο δεν έχει. Το πάρτι των προμηθευτών που βούλιαξε οικονομικά το ΕΣΥ έληξε μεν, αλλά το νέο παιχνίδι λέγεται ο «εκβιαστής»- πόσο θα αντέξεις και δεν θα μου τα δώσεις! Εισαγγελέας υπάρχει σ΄ αυτήν τη χώρα; ΣΔΟΕ; Αλλες αρχές; Πώς τολμούν αυτοί οι ληστές να εκβιάζουν ακινδύνως άραγε;

Αιχμάλωτοι των συνδικαλιστών
Ψάξε να βρεις την άκρη, αλλά δεν θα τη βρεις. Οχι. Γιατί τον έχει στο αίμα του τον εκβιασμό ο Ελληνας. Δες τι γίνεται με το Μετρό. Η Αθήνα καίγεται από τον καύσωνα και κάτι τύποι κλείνουν το Μέτρο, επειδήάκουσον άκουσον- το πάρτι τελείωσε και εδώ. Η γαλάζια παρέα που κυβερνούσε τη χώρα, προσέλαβε τον Αύγουστο του 2009, μόλις ενάμιση μήνα πριν από τις εκλογές, καμιά 300αριά «δικά μας» παιδιά (αυτός ο Στυλιανίδης άραγε που ήταν υπουργός, δεν έχει καμιά, μα καμιά ευθύνη;) εντελώς παράνομα. Ο επιθεωρητής του σώματος ελεγκτών δημόσιας διοίκησης δηλώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορεί να συνεχίσουν να πληρώνονται από το Δημόσιο. Πρέπει να απολυθούν. Και ήρθε τώρα η ώρα να απολυθούν. Ε, αυτό δεν το δέχονται οι συνδικαλιστές του Μετρό. Θέλουν να συνεχιστεί η παρανομία. Και το κλείνουν το μαγαζί, διότι είναι δικό τους. Αφήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να ταλαιπωρούνται σε συνθήκες εντελώς ακραίες. Συγγνώμη, έχει κανείς την εντύπωση ότι θα γίνει ποτέ χώρα αυτή εδώ, με αυτόν τον συνδικαλισμό;



Αρχίζουν να λύνονται οι γλώσσες

Το ξέρω, το παιχνίδι ήταν στημένο, τα χαρτιά σημαδεμένα, οι άσοι πάνω στο τραπέζι και μέσα στα μανίκια αν τους μετρούσες έβγαιναν καμιά δεκαπενταριά, αλλά ποτέ δεν είναι αργά να βρεθεί η αλήθεια. Θα βρεθεί τώρα; Δεν μπορώ να στο πω. Αλλά μια αρχή έγινε. Για μένα επίσης είναι πολύ σημαντικό ότι η Εξεταστική Επιτροπή αποφάσισε να ανοίξει τους λογαριασμούς καμιά 25αριά επιχειρηματιών- όλοι «ευυπόληπτοι» πολίτες, και «υπεράνω πάσης υποψίας»- που είχαν πάρε δώσε με τον Χριστοφοράκο και τη Siemens (στη φωτό τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Αθήνα). Μακάρι να μην έχουν οι άνθρωποι καμία σχέση, όμως δεν είναι καλύτερα να το έχουν αυτό και «με τη βούλα», έπειτα από μια έρευνα; Ασε που τώρα που αρχίζουν να λύνονται οι γλώσσες και να μιλάνε αυτοί που ξέρουν, ακούς πράγματα περίεργα- λέμε τώρα. Οπως ότι το κανονικό ξέπλυμα των μιζών και μαύρων χρημάτων γινόταν λέει μέσω του Χρηματιστηρίου. Με συγκεκριμένες χρηματιστηριακές κινήσεις- κανονικό πλυντήριο. Μήπως η Εξεταστική πρέπει να στραφεί και προς αυτήν την κατεύθυνση; Δεν είναι δύσκολο: οι κρίσιμες ημερομηνίες είναι γνωστές, τα πρόσωπα περίπου γνωστά, οι κινήσεις ολοφάνερες. Εμένα μάλιστα μού είπαν και δυο τρεις που εκ των πραγμάτων είναι περίεργες...
πηγή: Τα Νέα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα