Τι λένε Νάντια-Κουσελάς για τους προπηλακισμούς

Δύναμη των πολιτών είναι η ψήφος τους Ολοένα και πληθαίνουν τα περιστατικά προπηλακισμού βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, αλλά όχι στη Μεσσηνία. Ανάμεσα σε άλλους, θύματα προπηλακισμού έχουν πέσει στη Θεσσαλονίκη ο γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Μιχ. Καρχιμάκης, ο υφυπουργός Εργασίας Γ. Κουτσούκος στην Πάτρα, ο αιρετός περιφερειάρχης της περιοχής Απόστ. Κατσιφάρας, αλλά και η βουλευτής Τρικάλων Σούλα Μερεντίτη, της οποίας η συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό διακόπηκε από τους πολίτες που εισέβαλαν στο χώρο. Στο στόχαστρο βρέθηκε, επίσης, ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, νυν αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Σωκράτης Ξυνίδης. Από την άλλη πλευρά, στην Καλαμάτα δεν έχουν παρατηρηθεί μέχρι στιγμής ανάλογα περιστατικά. Το μόνο που έχει συμβεί, είναι η τοποθέτηση σε διάφορα σημεία της πόλης αφισών με την ένδειξη Wanted (αναζητούνται ή καταζητούνται) και τις φωτογραφίες των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Δημ. Κουσελά, Νάντιας Γιαννακοπούλου και Οδυσ. Βουδούρη), κατά τα πρότυπα αφισών που έχουν αναρτηθεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα.Θελήσαμε να έχουμε τις απόψεις των τριών βουλευτών για το πού οφείλεται αυτή η έντονη αποδοκιμασία, κυρίως, των εκπροσώπων του λαού στο κυβερνών κόμμα, αλλά και για το αν είναι δυνατόν να σταματήσουν τα φαινόμενα αυτά, που έχουν στις περισσότερες περιπτώσεις αποδοκιμαστεί. Μεταξύ άλλων, ο κ. Κουσελάς επισημαίνει ότι στη δημοκρατία ουδείς είναι υπεράνω κριτικής, πόσο μάλλον οι βουλευτές, οι οποίοι εισπράττουν τις συνέπειες μιας συνολικότερης κρίσης. Από την πλευρά της, η κα Γιαννακοπούλου βλέπει ως “συστατικά” αυτών των φαινομένων τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν λόγω των αναγκαίων αλλά σκληρών οικονομικών μέτρων, όπως και της αίσθησης ατιμωρησίας πολλών που διασπάθισαν δημόσιο πλούτο. Δημ. Κουσελάς Πιστεύω ακράδαντα στη δημοκρατική αρχή, «μπορεί να διαφωνώ χίλιες φορές με ό,τι λες, αλλά θα κάνω τα πάντα για να προασπίσω το δικαίωμά σου να το λες». Στη Δημοκρατία, κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής, πόσο μάλλον οι βουλευτές, που αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη περίοδο για τη χώρα, εισπράττουν τις συνέπειες μιας συνολικότερης κρίσης και μιας επί χρόνια σοβούσας απαξίωσης του πολιτικού μας συστήματος, σε μια περίοδο που παίρνονται εξαιρετικά δύσκολες αποφάσεις για τους πολίτες και τη χώρα, αποτελούν ωστόσο προϋπόθεση για να υπάρχει μέλλον και προοπτική. Σε αυτό το πλαίσιο, κάθε καλόπιστη αντιπρόταση και κριτική, όσο σκληρή και να είναι, είναι ευπρόσδεκτη και επιβεβλημένη, ως ζωτικό στοιχείο του δημοκρατικού διαλόγου. Όμως, η βία είναι ό,τι πιο οπισθοδρομικό και συντηρητικό υπάρχει, αφού απαγορεύει την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, η οποία είναι βασικό κεκτημένο και συστατικό της Δημοκρατίας μας, που πληρώθηκε με αγώνες και σκληρές θυσίες των προηγούμενων γενιών. Τα φαινόμενα στοχοποίησης με άσκηση φυσικής, λεκτικής ή ψυχολογικής βίας, όχι μόνο σε βάρος βουλευτών, που ασκούν τα καθήκοντά τους, βρισκόμενοι συχνά αντιμέτωποι με σκληρά και κρίσιμα διλήμματα, αλλά και σε βάρος οποιουδήποτε, πρέπει να καταδικάζονται από όλα τα πολιτικά κόμματα και φορείς. Να καταδικάζονται από κάθε δημοκρατικό πολίτη, που θα πρέπει να απομονώνει τέτοια ακραία φαινόμενα, τα οποία πληγώνουν θανάσιμα τη Δημοκρατία. Η στοχοποίηση και οι προπηλακισμοί δεν μπορεί να δικαιολογούνται από οποιαδήποτε «προοδευτική» δικαιολογία ή επιδίωξη. Δεν υπάρχει «προοδευτική» και «συντηρητική» βία, ούτε η συχνά δικαιολογημένη αγανάκτηση συμπολιτών μας με διαφορετική άποψη, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία επιλέγουν να την εκφράσουν ειρηνικά, μπορεί να τη νομιμοποιεί. Άλλωστε, οι βουλευτές δε διορίζονται. Εκλέγονται και οι πολίτες έχουν πάντα τη δυνατότητα να μην επανεκλέξουν όσους (βουλευτές) πιστεύουν πως δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, δεν υπηρετούν σωστά τα συμφέροντα του λαού και της χώρας ή δεν τους εκφράζουν. Νάντια Γιαννακοπούλου Η αγανάκτηση οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Καταρχάς υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, καθώς οι περισσότεροι πολίτες βλέπουν τη ζωή τους να γίνεται δυσκολότερη, λόγω των αναγκαίων αλλά σκληρών οικονομικών μέτρων. Επιπροσθέτως, η αίσθηση ατιμωρησίας πολλών που διασπάθισαν δημόσιο πλούτο και η αίσθηση άνισης κατανομής βαρών επιτείνουν αυτό το αίσθημα οργής και αγανάκτησης. Μέσα σε αυτό το τοπίο, κέντρα τα οποία έχουν μάθει να «εμπορεύονται» το λαϊκισμό, το μηδενισμό και την ακραία δημαγωγία βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να ρίξουν λάδι στη φωτιά, σε μια κοινωνία η οποία όντως δοκιμάζεται. Ωστόσο, ακόμα και την ώρα της κρίσης, δεν πρέπει να χάνουμε το μέτρο, ούτε φυσικά την όποια λογική έχει απομείνει. Οι όποιες λύσεις βρεθούν, θα προκύψουν μέσα από την πολιτική. Τη χώρα θα την κρατήσουμε ξανά όρθια μέσα από πολιτικές αποφάσεις, που μπορεί να είναι δύσκολες, αλλά θα είναι αναγκαίες. Οι συγκρουσιακές καταστάσεις και οι βίαιες αντιδράσεις δεν προσφέρουν τίποτα. Αντιθέτως, οδηγούν σε ακραίες πρακτικές όξυνσης. Καλλιεργούν έναν απαράδεκτο κοινωνικό κανιβαλισμό και αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι τα λάθη που κάναμε ως χώρα όλα αυτά τα χρόνια. Οι πολίτες, όμως, έχουν τη δύναμη. Είναι η ψήφος και η φωνή τους. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι οι προπηλακισμοί, τα αυγά, τα γιαούρτια και οι τραμπουκισμοί. Αυτά είναι φασίζουσες τακτικές που θυμίζουν «άλλες εποχές» και δε συνάδουν με δημοκρατικά πολιτεύματα. Γι’ αυτό και η καταδίκη τους πρέπει να είναι απόλυτη. Οδυσ. Βουδούρης Από την πλευρά του ο Οδυσ. Βουδούρης δεν πρόλαβε, λόγω φόρτου εργασίας, να είναι συνεπής στο χρονοδιάγραμμα που θέσαμε για να έχουμε και τη δική του άποψη και, κατά συνέπεια, απουσιάζει από το σημερινό μας ρεπορτάζ. Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου