Έγινε ένα βήμα, αλλά…

...... ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ;

Ως απαρχή «επανίδρυσης» του ΠΑΣΟΚ, σε νέες βάσεις και με νέα υλικά, βλέπουν οι τρεις βουλευτές Μεσσηνίας τις αποφάσεις που ελήφθησαν στο προχθεσινό Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος. Χαρακτηρίζουν ως πολύ θετικό γεγονός ότι ξεκαθαρίστηκαν οι διαδικασίες με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει στην εκλογή νέου αρχηγού, αλλά σημειώνουν ότι αυτή η κίνηση θα πρέπει να συνδυαστεί με σειρά άλλων, προκειμένου το κόμμα να βρει και πάλι το βηματισμό του και να εκφράσει τη μεγάλη εκλογική του βάση. Το «Θ» έθεσε το ερώτημα «της επόμενης ημέρας από το Εθνικό Συμβούλιο» στους τρεις βουλευτές Μεσσηνίας και ακολουθούν οι απαντήσεις τους: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ «Η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ που μπήκε στην κρίση του Εθνικού Συμβουλίου ήταν στη λογική της ενότητας και για αυτό έγινε αποδεκτή. Έβαλε τέλος στην προοπτική της δυαρχίας, που, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν μεγάλο λάθος, και σηματοδότησε την εκλογή προέδρου από τη βάση πριν από τις εθνικές εκλογές. Όμως, για να έχει νόημα αυτή η απόφαση, θα πρέπει το Πολιτικό Συμβούλιο να αποφασίσει άμεσα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής. Έγινε, επίσης, μια πρώτη συζήτηση γύρω από τον απολογισμό και ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης- επανίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, που όμως ήταν στον αέρα, γιατί δεν υπήρχαν σχετικές εισηγήσεις. Επομένως, το Εθνικό Συμβούλιο πρέπει να ξανασυνεδριάσει με τα θέματα αυτά μετά από ολοκληρωμένη επεξεργασία και σχετικές εισηγήσεις. Κατά τα λοιπά η συζήτηση έγινε σε κλίμα ενότητας, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την ωριμότητα και υπευθυνότητα των μελών του Εθνικού Συμβουλίου. Υπάρχει ένας πλούτος ιδεών και απόψεων για το πώς πρέπει το ΠΑΣΟΚ να πορευτεί από εδώ κι μπρος. Αυτός ο διάλογος πρέπει να ανοίξει με τη συμμετοχή και της βάσης του κινήματος. Το στοίχημα είναι η επανασύνδεση των σχέσεων και δεσμών του ΠΑΣΟΚ με τα μη προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας, ο προσδιορισμός του ιδεολογικού-πολιτικού του στίγματος, για το οποίο υπάρχει σύγχυση μετά τα μέτρα που αναγκάστηκε να πάρει, και η οργανωτική του ανασυγκρότηση». ΝΑΝΤΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ «Η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου διεξήχθη σε μια δραματική περίοδο για το ΠΑΣΟΚ και τη χώρα. Ήταν μια χρήσιμη διαδικασία και ήταν λάθος που το προηγούμενο διάστημα δε συνεδριάζαμε τακτικότερα. Αν συζητούσαμε περισσότερο, πολλά πράγματα θα ήταν καλύτερα... Οι εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες. Είδα συντρόφους με ειλικρινή αγωνία για το μέλλον του κινήματος και της χώρας να κάνουν συγκροτημένες τοποθετήσεις. Στα θετικά της συνεδρίασης είναι, επίσης, ότι υπάρχει ευρεία συναίνεση σχετικά με τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν, σύμφωνα με την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου. Είδα, όμως, και στελέχη που μου δημιούργησαν την αίσθηση ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα για το τι έχει συμβεί στη χώρα. Στελέχη που ζουν στο δικό τους κόσμο και πιστεύουν ότι μπορούμε να απευθυνθούμε στην κοινωνία με όρους και συνταγές του παρελθόντος. Στη δική μου τοποθέτηση τόνισα τρία πράγματα. Πρώτον, ότι το ΠΑΣΟΚ οφείλει να κάνει μια γενναία αυτοκριτική. Χωρίς αυτομαστιγώματα και υπερβολές που ακυρώνουν το έργο και τη διαδρομή του, αλλά με μεστό και ειλικρινή τρόπο. Τα τελευταία χρόνια κρατήσαμε την Ελλάδα όρθια με δύσκολες αποφάσεις και τεράστιο κόστος και αυτό δεν πρέπει να το απαξιώνουμε. Παράλληλα, όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι σε πολλούς στόχους πέσαμε έξω, με βασικότερες τη φοροδιαφυγή και τις δαπάνες που δεν περιορίστηκαν, ενώ οι οριζόντιες περικοπές δημιούργησαν αίσθηση κοινωνικής αδικίας. Δεύτερον, ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα μέτρα σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων. Η μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς και η κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, εκτός από κοινωνικά άδικα μέτρα, είναι και οικονομικά ατελέσφορα, καθώς η συσχέτισή τους με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας είναι μικρή. Τρίτον, ότι η ανανέωση του ΠΑΣΟΚ είναι όρος για την επιβίωσή του. Ανανέωση σε όλα τα επίπεδα. Σε θέσεις, σε πρόσωπα, σε ιδέες. Δεν μπορεί στην πρώτη γραμμή του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής μας ζωής να βρίσκονται τα ίδια άτομα επί 30 χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ έχει αποκτήσει δεινόσαυρους. Και οι δεινόσαυροι αυτοί, που έφτιαξαν όνομα και καριέρες μοιράζοντας δημόσιο χρήμα και χτίζοντας πελατειακά δίκτυα, είναι πλέον μέρος του προβλήματος, όχι της λύσης. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να προβάλλει άμεσα μια πειστική πρόταση – συμβατή με τις αρχές της σύγχρονης ευρωπαϊκής και όχι της τριτοκοσμικής σοσιαλδημοκρατίας. Να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό του στίγμα και την ατζέντα του στην κατεύθυνση της σύγχρονης ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς. Τώρα είναι η ώρα ευθύνης για όλους. Όλοι πρέπει να δείξουν γενναιότητα, υπευθυνότητα και αυτογνωσία. Αν δεν το κάνουμε, τα γεγονότα θα μας ξεπεράσουν...». ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ «Το πρώτο θετικό στοιχείο είναι ότι υπήρξε μία συναινετική λύση. Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει νέο πρόεδρο πριν από τις βουλευτικές εκλογές και αυτή η διαδικασία προσδιορίζεται να γίνει το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου. Από εκεί και πέρα, το μεγάλο θέμα είναι το εξής: Σε αντίθεση με τις προηγούμενες αλλαγές στην ηγεσία, το 1996 και το 2004, σήμερα δεν είναι ορατό ποιο είναι το πολιτικό περιεχόμενο των όποιων υποψηφιοτήτων. Το 1996, όταν ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης, είχε ένα πολιτικό εγχείρημα, τον εκσυγχρονισμό, που κινητοποιούσε κόσμο και κοινωνικές δυνάμεις πολύ πιο πέρα από τα σύνορα του ΠΑΣΟΚ. Ήταν πραγματικά ένα πολύ δυνατό πολιτικό εγχείρημα και βάσει αυτού εκλέχτηκε. Το ίδιο συνέβη και το 2004. Τότε, ο Γιώργος Παπανδρέου μίλησε για ανοικτό κόμμα, για διαφάνεια, για λογοδοσία, ήθελε ένα κράτος κοντά στον πολίτη. Σήμερα όχι μόνο δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αλλά υπάρχει το αντίστροφο. Δηλαδή, υπάρχει μια πολιτική κατάρρευση, η οποία δεν είναι εκλογική, αλλά κυρίως πολιτική. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας υποψήφιος στην ηγεσία που να μεταφέρει ένα ορατό, δυνατό, διακριτό πολιτικό μήνυμα. Συμπεραίνω έτσι ότι τα χαρακτηριστικά της εκλογής του επόμενου προέδρου είναι ότι αυτός θα πρέπει να είναι, κυρίως, ένας συντονιστής, ένας μαιευτήρας θα έλεγα, ο οποίος σε μία μεταβατική φάση θα βοηθήσει το ΠΑΣΟΚ να γεννήσει αυτό το πρόγραμμα και να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του. Θα πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι, όπως και να το κάνουμε, το κόμμα θα έχει μια μεταβατική φάση και η νέα ηγεσία του θα πρέπει να έχει ένα πολύ δυνατό συλλογικό χαρακτήρα. Διότι ο στόχος δε θα είναι να εφαρμοστεί ένα πολιτικό εγχείρημα το οποίο έχει διακηρυχτεί, αλλά το κόμμα να βρει αυτό το εγχείρημα. Κι εδώ πρέπει να σημειώσουμε κι ένα λάθος, κατά την άποψή μου. Αυτό είναι ότι στο καταστατικό προβλέπεται πρώτα να εκλέξουμε πρόεδρο και μετά να πάμε σε συνέδριο, ενώ θα έπρεπε, υπό τις παρούσες συνθήκες, να συμβεί το αντίθετο. Σε κάθε περίπτωση, από το τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο απουσίασαν οι απαντήσεις στα ουσιαστικά προβλήματα. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε μια πολύ σημαντική αποξένωση του ΠΑΣΟΚ από την εκλογική του βάση, χωρίς να έχουν δοθεί πειστικές απαντήσεις. Επιπλέον, οι περισσότεροι υποψήφιοι είναι υπουργοί, μέρος δηλαδή αυτού του πολιτικού συστήματος που έχει οδηγήσει στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Με ποιο επιχείρημα, λοιπόν, αυτό το εγχείρημα θα γίνει πιστευτό υπό αυτές τις συνθήκες; Είναι ένα ερώτημα…».