Εκλογές 2012

Tρεις ακόμα υποψήφιοι για τις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου παρουσιάζονται σήμερα από το «Θ». Ο Δημήτρης Τροχάτος από τη «Δημοκρατική Αριστερά» και οι Αντώνης Κατσάς και Παναγιώτης Κουφαλάκος από το ΚΚΕ «συστήνονται» και απαντούν σε ερωτήματα που αφορούν στο διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης, ενώ κάνουν γνωστές τις απαντήσεις που δίνουν τα κόμματά τους στα μεγάλα προβλήματα του Νομού Μεσσηνίας και της χώρας γενικότερα. Ειδικότερα, απάντησαν στις ακόλουθες ερωτήσεις: 1) Ποιο είναι για σας το δίλημμα των εκλογών; 2) Στις συγκεντρώσεις και περιοδείες που κάνετε ποια είναι τα ζητήματα που θέτει ο κόσμος; Τι εισπράττετε ως απαίτηση και προσδοκία από το κόμμα σας; 3) Γνωρίζετε ότι πολλοί λένε ότι οι προτάσεις σας είναι μη ρεαλιστικές και ότι επενδύετε στην οργή των ψηφοφόρων για να κερδίσετε ψήφους; Τι απαντάτε; 4) Η πρόταση η οποία έχει κατατεθεί για συνεργασία των κόμματων της Αριστεράς έγινε για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους ή εκφράζει μια βαθύτερη ανάγκη του κόσμου; 5) Τι θα κερδίσει η Μεσσηνία από τυχόν εκλογή βουλευτή του κόμματός σας στις προσεχείς εκλογές; Αντώνης Κατσάς Υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ «Ουδέποτε επενδύσαμε στο θυμικό του λαού, αλλά στο νου και τη συνείδησή του» 1) Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι οι εκλογές για το ΚΚΕ δεν είναι πανάκεια για τη λύση των προβλημάτων. Είναι ένα μέρος μόνο, και μάλιστα όχι το πιο σημαντικό, της όλης πολιτικής διεργασίας. Όπως έλεγε ο Φ. Έγκελς: «Οι εκλογές είναι δείκτης ωριμότητας του λαού». Με άλλα λόγια, οι εκλογές θα δείξουν κατά πόσο ο λαός είναι αποφασισμένος και έτοιμος, συναισθανόμενος τη δύναμή του, να σηκώσει το κεφάλι, να αποτινάξει τα δεσμά που του κατασκεύασαν ήδη και ετοιμάζουν ακόμη περισσότερα, οι δυνάστες αυτού του κόσμου, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια, η πλουτοκρατία με όργανά τους, το ΔΝΤ, την Ε.Ε., την ΕΚΤ και εκτελεστές το ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ. και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Το δίλημμα, λοιπόν, είναι εάν θα βγει ο εργαζόμενος λαός πιο ενισχυμένος, με πολύ ενισχυμένο το ΚΚΕ, που είναι ο γνήσιος, αυθεντικός, συνεπής και αταλάντευτος υπερασπιστής και εκφραστής των συμφερόντων του ή θα βγουν πιο ενισχυμένοι οι δυνάστες, τα όργανα και οι εκτελεστές του. To δίλημμα είναι αξιοπρέπεια ή υποταγή, περηφάνια ή ταπείνωση, ελπίδα ή κατάθλιψη, φως ή σκότος; 2) Το νέο στοιχείο αυτών των εκλογών είναι ότι ο κόσμος δεν αρκείται πλέον σε επιδερμικές προσεγγίσεις και επιφανειακούς προβληματισμούς. Με αγωνία αναζητά τον πυρήνα των προβλημάτων και απαιτεί πολύ συγκεκριμένες απαντήσεις σε γενικά αλλά και επιμέρους ζητήματα. Ακριβώς αυτό το νέο στοιχείο είναι πολύ μα πάρα πολύ ελπιδοφόρο, γιατί δίδει ευκαιρία σε μας τους υποψήφιους βουλευτές του ΚΚΕ και σε όλα τα στελέχη μας να κάνουν μια ουσιαστική συζήτηση και να αναλύουν σε βάθος τις θέσεις και το πρόγραμμα του κόμματός μας. Σας διαβεβαιώ ότι είναι τόσο αποτελεσματική αυτή η διαδικασία που δε φαντάζεσθε. Επιτέλους, η αδυναμία των κομμάτων του δικομματισμού να σηκώσουν τον κουρνιαχτό της παραπλάνησης στο βαθμό που μπορούσαν σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις κάνει τον κόσμο να βλέπει καθαρότερα και είμαι σίγουρος ότι αυτό θα έχει αντανάκλαση και στις κάλπες, με μεγάλη άνοδο του ΚΚΕ. Άλλωστε, πρώτη φορά συναντάμε τέτοια αποδοχή στις θέσεις μας, που πλέον γίνονται κατανοητές λόγω της βιωματικής εμπειρίας των ανθρώπων σε όσα είχαμε προβλέψει και προειδοποιήσει. Φυσικά, εκτιμά στο κόμμα μας τα χαρακτηριστικά της εντιμότητας, της ανιδιοτέλειας, της ειλικρίνειας, της συνέπειας και της αγωνιστικότητας και ακουμπά τις ελπίδες του στη βεβαιότητα ότι θα πρωταγωνιστήσει στους νέους αγώνες που σίγουρα θα αναπτυχθούν την επόμενη των εκλογών. 3) Οι προτάσεις είναι απολύτως ρεαλιστικές και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο αντιμετωπίζονται με τόσο μένος, με διαστρέβλωση και κατασυκοφάντηση από το πολιτικό κατεστημένο και τα όργανά του. Η ρεαλιστικότητά τους, όμως, εξαρτάται απολύτως από τη συνειδητοποίησή τους από τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας, από τη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησής τους και από την ενεργή πολιτική παρέμβαση και δράση. Αυτός είναι ο λόγος που ουδέποτε επενδύσαμε στο θυμικό και στην οργή του λαού, αλλά στο νου και τη συνείδησή του. Εμείς είμαστε υπέρ ενός συνειδητού, οργανωμένου και μαζικού κινήματος που στοχευμένα και με σαφή επιδίωξη θα παλεύει για τα δικαιώματά του και θα φέρει αποτελέσματα. Κινήματα βασισμένα στο θυμικό, χωρίς οργάνωση, χωρίς συγκεκριμένη στόχευση, έχει αποδείξει η ιστορία ότι και αναποτελεσματικά είναι και περικλείουν κίνδυνο πισωγυρίσματος. Όταν ο λαός θέλει και οργανωμένα παλεύει για το δίκιο του, αυτό που φαντάζει ανέφικτο, γίνεται εφικτό, το δύσκολο γίνεται εύκολο, το όραμα γίνεται πραγματικότητα. Αυτοί που θέλουν το λαό θεατή των εξελίξεων και ζητούν να τον κυβερνήσουν χωρίς τη δική του ενεργή παρέμβαση και δράση ή είναι τελείως ανιστόρητοι ή συνειδητοί πολιτικοί απατεώνες. 4) Ο όρος «Αριστερά» καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1789 στη Γαλλική Επανάσταση. Στο όνομά της άνθρωποι διώχθηκαν, βασανίστηκαν, εξορίσθηκαν, έδωσαν την ίδια τους τη ζωή. Σήμερα, δυστυχώς, έχει ξεχειλώσει τόσο πολύ που άλλοι τη χρησιμοποίησαν ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ, άλλοι ως άλλοθι του συμβιβασμού τους, άλλοι ως κοινωνική επένδυση και άλλοι ως εργαλείο παραπλάνησης. Χρειάζεται, λοιπόν, επανακαθορισμός και επαναπροσδιορισμός του περιεχομένου της έννοιας «Αριστερά». Πώς συμβιβάζεται ένα αριστερό κόμμα να υποστηρίζει τα όργανα του ταξικού αντίπαλου των εργαζομένων, την Ε.Ε. – ΟΝΕ –ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ, που πλέον δεν αμφιβάλλει κανένας ότι είναι οι καταστροφές του εργαζόμενου λαού; Πώς συμβιβάζεται ένα αριστερό κόμμα (ΣΥΡΙΖΑ) να χρησιμοποιεί ψεύδη και να παραπλανά το λαό με προτάσεις δήθεν συνεργασίας για να αφαιρεθούν δήθεν οι 50 έδρες από τη Ν.Δ. και οι 8 έδρες στις μονοεδρικές, όταν αυτό το αποκλείει ο εκλογικός νόμος; Πώς συμβιβάζεται ένα αριστερό κόμμα, όλο το προηγούμενο διάστημα να συνεργάζεται σε Δήμους, Νομαρχίες, Περιφέρειες, Σωματεία κ.λπ. με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και με το ΛΑΟΣ, ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ (ΕΚ Καρδίτσας, Ομοσπονδία Τυφλών, Ομοσπονδία Τροφίμων και Ποτών, ΣΕΗ, ΙΚΑΡΙΑ κ.λπ.), όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πάντοτε προεκλογικά να κλαψουρίζει, γιατί το ΚΚΕ δε συνεργάζεται μαζί του και, μάλιστα, το συκοφαντεί ότι, δήθεν, θέλει να χαρίσει τις έδρες στο δικομματισμό. Οι προτάσεις αυτές είναι προεκλογικά πυροτεχνήματα, παλαιοκομματικής κοπής, που η πρόσκαιρη λάμψη τους δεν αρκεί να διαλύσει τα σκοτάδια του καιροσκοπισμού και της αφερεγγυότητας του κατασκευαστή τους. Άλλη ενότητα έχει ανάγκη ο λαός μας και αυτή το ΚΚΕ τη χτίζει λιθαράκι, λιθαράκι, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε τόπο που ζουν και δρουν εργαζόμενοι, απλοί άνθρωποι που βιώνουν τη σημερινή βάρβαρη και καταθλιπτική πραγματικότητα. 5) Τα προβλήματα της Μεσσηνίας δε διαφοροποιούνται από τα γενικότερα προβλήματα του λαού μας. Εμείς αδιάκοπα με γνώση και αποφασιστικότητα αντιπαλεύουμε τα προβλήματα αυτά και αποκαλύπτουμε τις αιτίες και τους υπαιτίους. Είμαστε συνεχώς στην πρώτη γραμμή της δράσης για τα δικαιώματα του εργάτη, του αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου, του ανέργου, του συνταξιούχου, των νέων ανθρώπων. Δε σταματήσαμε ούτε στιγμή να αγωνιζόμαστε για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις τιμές των προϊόντων, τις συνθήκες δουλειάς, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη. Αντιπαλέψαμε με πείσμα τα ναρκωτικά, το ρατσισμό, την ξενοφοβία. Σε κάθε μετερίζι, αγώνα, το ΚΚΕ έχει την πρώτη θέση έναν ολόκληρο αιώνα, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Όσοι είναι στο ψηφοδέλτιό μας είναι γνωστοί σε όλους, ακριβώς για το λόγο αυτό. Ας ρίξει μια ματιά ο ψηφοφόρος στα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων και θα διαπιστώσει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ονομάτων που διεκδικούν την ψήφο του είναι παντελώς άγνωστοι, ήταν παντελώς απόντες και πολλοί ήταν ενάντια στους αγώνες που διεξήγε ο λαός μας όλο το προηγούμενο διάστημα, και μετά τις εκλογές είναι σίγουρο ότι θα ξανακλειστούν στο καβούκι τους. Εμείς ήμασταν και είμαστε δίπλα του, και στις 7 Μαΐου, και μάλιστα εάν εκλεγεί βουλευτής, θα παλεύει από πολύ καλύτερη θέση και για τα γενικά και για τα ειδικότερα προβλήματα του νομού μας. Σε τελευταία ανάλυση, μια δοκιμή δε βλάπτει. Δημήτρης Τροχάτος Υποψήφιος βουλευτής της «Δημοκρατικής Αριστεράς» «Σταθερή θέση για αγώνα μέσα από την Ευρώπη και με το ευρώ» 1) Το δίλημμα αυτών των εκλογών δεν είναι αν θα επιλέξει ο λαός τα χαρακτηριζόμενα «αντιμνημονιακά» ή «μνημονιακά» κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του. Το δίλημμα, αλλά και το διακύβευμα αυτών των εκλογών, είναι αν θα επιλεγούν αυτοί που θέλουν την Ελλάδα στην Ευρώπη, εκείνοι που θα αγωνιστούν για μια οικονομία ζωντανή, όσοι θα παλέψουν για μια κοινωνία όρθια. Και αυτό μπορεί να το πετύχει η «Δημοκρατική Αριστερά», η Αριστερά της ευθύνης, γιατί έχει την κυβερνητική λύση σε προοδευτική κατεύθυνση. Γιατί η «Δημοκρατική Αριστερά» είναι δύναμη ευθύνης και ανατροπής. Απορρίπτει τους μονόδρομους, αναγνωρίζοντας την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στις δομές της χώρας. Έχει σχεδιάσει και είναι έτοιμη να προωθήσει για τη χώρα ρεαλιστικές λύσεις, κοινωνικά δίκαιες. Πρώτα απ’ όλα, όμως, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές συνέπειες του Μνημονίου, που συνυπέγραψαν ΠΑΣΟΚ και «Νέα Δημοκρατία», οι οποίοι έχουν την κύρια ευθύνη για την κρίση που μας ταλανίζει κι αυτό θέλει ο λαός. Γι’ αυτό, η «Δημοκρατική Αριστερά» θεωρεί ότι μέσα από συμμαχίες μπορεί να υλοποιηθεί ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας και προστασίας των πολιτών της, με 4 κυρίους άξονες, που είναι: -Η άρση της μείωσης μισθών, συντάξεων και επιδομάτων -Η μη δέσμευση όλων των εσόδων για εξυπηρέτηση του χρέους -Η αναθεώρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και -Η εφαρμογή ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος για την επανεκκίνηση της ανάπτυξης στον τόπο μας. 2) Εκείνο που ο κόσμος βιώνει είναι η φτώχεια, που φτάνει σε κατάσταση οικονομικής εξαθλίωσης. Τα μνημόνια που υπέγραψαν ΠΑΣΟΚ και «Νέα Δημοκρατία» κατάφεραν τη συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων και των συντάξεων, την ακραία λιτότητα, την περιστολή των κοινωνικών δαπανών, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Επιδείνωσαν την ύφεση, αύξησαν τρομακτικά την ανεργία, επέφεραν καταστροφικές συνέπειες στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις -τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας- οδήγησαν σε κλείσιμο χιλιάδες καταστήματα, μείωσαν τα έσοδα του κράτους. Αυτά, όπου και αν βρεθούμε, μας θέτει ο κόσμος, ο οποίος αποκαρδιωμένος από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της «Νέας Δημοκρατίας» -όχι μόνο γιατί μας έφεραν στο σημερινό χάλι, αλλά και γιατί επιμένουν στο μνημόνιο, θεωρώντας το ως μονόδρομο διεξόδου από την κρίση- αναζητεί εναγωνίως φως ελπίδας. Ο κόσμος, ταπεινωμένος, θυμωμένος, οργισμένος και προδομένος από την πολιτική των μεταπολιτευτικών ελληνικών κυβερνήσεων -αλλά και τη στάση, με την οποία οι εταίροι μάς αντιμετωπίζουν- χωρίς ίχνος ελπίδας, σε πολλές περιπτώσεις, αναμένει τρόπους ανάτασης της χώρας μας. Από εμάς, περιμένουν με τη δύναμη της ψήφου που θα μας δώσουν, να έχουμε λόγο στις μετεκλογικές διαδικασίες και η «Δημοκρατική Αριστερά» να αποτελέσει τον καταλύτη που θα αντιστρέψει την καθοδική πορεία της χώρας μας και θα καλυτερεύσει τη ζωή τους. 3) Είναι αλήθεια ότι ο λαός είναι, δικαίως θα έλεγα, οργισμένος. Μακριά από εμάς, όμως, από τη «Δημοκρατική Αριστερά» η πρόθεση υποκλοπής της ψήφου των απογοητευμένων και δυστυχισμένων συμπολιτών μας. Οι κατηγορίες από κάποιους περί μη ρεαλιστικών προτάσεων της «Δημοκρατικής Αριστεράς», ασφαλώς και δεν ευσταθούν. Όπως έχουμε αποδείξει, και προτάσεις έχουμε και ρεαλιστικές είναι. Μάλιστα, έχουμε σταθερή θέση για αγώνα μέσα από την Ευρώπη και με το ευρώ, να αγωνιστούμε, ώστε να αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική και το μνημόνιο και να αναστρέψουμε την καθοδική πορεία της χώρας μας, με πρώτιστο μέλημα να προωθηθεί ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας με κοινωνική προστασία. Εμείς, έχουμε έναν ικανό πρόεδρο, με πλούσια πολιτική εμπειρία και κύρος, τον Φώτη Κουβέλη, ο οποίος με τη δύναμη που προσδοκούμε πως θα δώσουν οι ψηφοφόροι στη «Δημοκρατική Αριστερά», θα μπορέσουμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας μας, οι κύριοι άξονες του οποίου είναι: -Ανατροπή του πολιτικού συστήματος και των κατεστημένων -Δημοσιονομική προσαρμογή, με την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια -Ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία του περιβάλλοντος -Άμεσο δίκτυο κοινωνικής προστασίας με σύγχρονο και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος -Επένδυση στρατηγικής σημασίας στην Παιδεία -Ποιότητα ζωής με ασφάλεια, καθημερινά, παντού -«Αναστύλωση» του κύρους της Ελλάδας, μέσα στη ζώνη του ευρώ. 4) Οι στιγμές που ζούμε δεν επιτρέπουν ρηχή αντιμετώπιση της κατάστασης. Δεν είναι ώρα για επικοινωνιακά παιχνίδια, ούτε για κενές υποσχέσεις. Είναι ώρες ευθύνης και η «Δημοκρατική Αριστερά», ως Αριστερά της ευθύνης, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όπως έχει μέχρι τώρα αποδείξει και κινείται προς την κατεύθυνση μιας προοδευτικής κυβέρνησης, που χρησιμοποιώντας αξιόπιστες πρακτικές και φερέγγυα πρόσωπα, θα μπορεί να φέρει εις πέρας μια αξιόπιστη και μαχητική διαπραγμάτευση, θα μπορεί να προωθήσει ένα κοινό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας, με κοινωνική προστασία. Η «Δημοκρατική Αριστερά», αξιοποιώντας τη δύναμη της ψήφου των συμπολιτών μας, θα επιχειρήσει παρέμβαση στις μετεκλογικές διαδικασίες, είτε από θέσεις προγραμματικής αντιπολίτευσης είτε από θέσεις συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Είναι ανοιχτή σε συνεργασίες, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές δε θα αποτελούν ευκαιριακές συμπράξεις για τη νομή της εξουσίας, αλλά θα υπηρετούν την αλλαγή πολιτικής, που θα βασίζονται σε θέσεις αρχών. Ευελπιστούμε να γίνουμε η κινητήρια δύναμη συνεργασιών, που θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των Ελλήνων για μεγάλες αλλαγές, για μια νέα αρχή. Με τη δυναμική παρουσία της «Δημοκρατικής Αριστεράς» να αλλάξει το πολιτικό τοπίο και να κινηθεί η πολιτική ζωή σε προοδευτική κατεύθυνση. Να δοθεί η δυνατότητα για νέες συμμαχίες πάνω σ’ ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας και προστασίας των πολιτών της. 5) Με εξαίρεση ένα σύντομο χρονικό διάστημα μερικών μηνών, οι δύο «μονομάχοι», το ΠΑΣΟΚ και η «Νέα Δημοκρατία», λόγω των καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων, νέμονται αποκλειστικά τις βουλευτικές έδρες της Μεσσηνίας. Καταντήσαμε ο Νότος του Νότου, με φθίνουσα πορεία στην πάροδο του χρόνου. Η Μεσσηνία, δυστυχώς, δεν είχε φωνές που να αντιστέκονταν σοβαρά στις παραλείψεις και τις αστοχίες των κυβερνήσεων της «Νέας Δημοκρατίας» και του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, αν και ο νομός μας είχε όλα εκείνα τα προτερήματα και τα χαρίσματα με τον οποία τον προίκισε απλόχερα η φύση, δε γνώρισε παρά μόνο την εγκατάλειψη, ευρισκόμενος σε βασικούς οικονομικούς δείκτες από την 45η έως την 50ή θέση, μεταξύ των 51 νομών της χώρας. Αυτή τη φορά, όμως, η Μεσσηνία έχει την ευκαιρία να αλλάξει το τοπίο και να μη μονοπωλήσουν ξανά τις βουλευτικές έδρες ΠΑΣΟΚ και «Νέα Δημοκρατία», όπως γίνεται για χρόνια τώρα. Ο νομός μας μπορεί και πρέπει να εκπροσωπηθεί και με βουλευτές της Αριστεράς. Μέσα από τη «Δημοκρατική Αριστερά», αν οι Μεσσήνιοι της δώσουν την ευκαιρία, η Μεσσηνία θα έχει μια δυνατή φωνή, μια ισχυρή εκπροσώπηση. Ο νομός μας ας μη χάσει την ευκαιρία να έχει έναν εκπρόσωπό της που θα αφουγκράζεται τις αγωνίες και τις ανησυχίες των συμπατριωτών μας, που θα προωθεί τα δίκαια αιτήματα και θα αγωνίζεται για την καλυτέρευση της ζωής τους. Θα πασχίζει ώστε η Μεσσηνία να πάψει να είναι το αποπαίδι τούτης της χώρας και να πάρει ό,τι δικαιούται. Παναγιώτης Κουφαλάκος Υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ «Έχουμε πρόταση ρεαλιστική και τη μόνη που έχει προοπτική» 1) Η προσπάθεια των αστικών κομμάτων και των συμπληρωμάτων τους στην πολιτική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, να πείσουν το λαό ότι όλα κρίνονται στις 6 Μάη, είναι επιδίωξη παροπλισμού του λαϊκού κινήματος. Η εξουσία των καπιταλιστών δεν κινδυνεύει από το εκλογικό αποτέλεσμα. Μπορεί, όμως, να απειληθεί από ένα οργανωμένο λαϊκό κίνημα, που από σήμερα ενισχύει τη δύναμή του για να δώσει από καλύτερες θέσεις τις μάχες και την επομένη των εκλογών. Η μάχη για τις συμβάσεις, η μάχη για τις συντάξεις, η μάχη για την Πρόνοια, την Υγεία, την Παιδεία, είναι μπροστά. Μέσα από την ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές ο λαός θα είναι πιο αποφασισμένος από πριν, με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του, να παρεμποδίσει τα άγρια μέτρα που θα παρθούν και μέσα από αυτήν την εμπειρία να συγκεντρώσει δυνάμεις για να πάρει την εξουσία. Ο λαός δεν πρέπει να κάνει λάθος να διαλέξει ποια κυβέρνηση θα τον καταδικάσει στη δυστυχία. Καμία αντιμνημονιακή κυβέρνηση δε θα δουλέψει υπέρ του λαού, τη στιγμή που υπάρχουν μονοπώλια, προϋπόθεση είναι η σύγκρουση μαζί τους. Το ζήτημα είναι ανάπτυξη για ποιον. Για την κερδοφορία του Κεφαλαίου ή για την κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου. Η επιλογή για την κάλυψη των αναγκών λύνει και το πρόβλημα της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, που με ενδιαφέρουν. Η μέχρι τώρα στάση ζωής μου το αποδεικνύει, μέσα από τη δραστηριότητά μου στον Ορειβατικό, στο Σύλλογο Δρομέων Υγείας και στη συμμετοχή μου στην προσπάθεια για ανακύκλωση στην πηγή και κομποστοποίηση. 2) Απλά και κατανοητά ο κόσμος είναι και ψαγμένος, αλλά και φοβισμένος. Ρωτάει για την πρότασή μας για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν την επομένη θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις. Απαντάμε: Οι μισθοί και οι συντάξεις καλύπτονται από τα έσοδα του κράτους και όχι από τα δάνεια των μνημονίων. Τα δάνεια των μνημονίων πάνε απευθείας για τους δανειστές. Η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με μονομερή διαγραφή του χρέους και λαϊκή εξουσία, είναι αποδέσμευση του λαού από τους τοκογλύφους δανειστές και ευκαιρία να ξεφύγουμε από τη θηλιά που έχουν βάλει στο λαιμό μας, και να αξιοποιήσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας. Πλούτος υπάρχει. Εξαρτάται ποιος τον διαχειρίζεται και για ποιον σκοπό. Το ΚΚΕ έχει επεξεργασμένη πρόταση εξουσίας του λαού. Έχει μελετήσει την ιστορία του, αλλά και την ιστορία του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, ώστε να είναι ικανό να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που συνέβησαν σε άλλες χώρες, σε άλλες εποχές και σε πολύ διαφορετικές συνθήκες. 3) Μας κατηγορούν ότι δεν είμαστε ρεαλιστές και ψηφοθηρούμε επενδύοντας στην οργή. Μα, αν λειτουργούσαμε έτσι, θα ήμαστε σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ίσα ίσα το ΚΚΕ έχει πρόταση ρεαλιστική και τη μόνη που έχει προοπτική. Εξαρτάται από ποια σκοπιά δρομολογεί τα γεγονότα ο καθένας. Για τους καπιταλιστές, και τα κόμματα που τους υπηρετούν, ρεαλισμός είναι η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα. Για μας ρεαλισμός είναι οργάνωση της παραγωγής για την κάλυψη των αναγκών. Ρεαλισμός είναι να μπορεί να καλύψει ο λαός τις ανάγκες του σε τροφή, στέγη, μόρφωση υγεία και παιδεία. Ο ρεαλιστής κομμουνιστής ενδιαφέρεται για το φυσικό πλούτο, τον βλέπει ως αγαθό και όχι σαν εμπόρευμα για εκμετάλλευση. Τέλος, ο ρεαλιστής κομμουνιστής δεν τρέφει αυταπάτες. Στο ταξίδι για την Ιθάκη δεν αλληθωρίζει δεξιά και αριστερά. Δεν τον τρομάζουν τα εμπόδια. Βλέπει μόνο τον τελικό του προορισμό και είναι αποφασισμένος να φθάσει και θα φθάσει με όποιο κόστος. 4. Η πρόταση που τέθηκε για συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς τέθηκε για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους και ήρθε να ενισχύσει τη φοβία του κόσμου για ακυβερνησία και να επενδύσει στις αυταπάτες, προσφέροντας τεράστια υπηρεσία στο πολιτικό προσωπικό του Κεφαλαίου. Ο λαός θέλει ενθάρρυνση, ώστε να σηκώσει το ανάστημά του και όχι να σκύψει το κεφάλι στο εφικτό. Αν πραγματικά ενδιαφερόταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για ενότητα, δε θα έκανε σημαία του τον ευρωμονόδρομο. Η πρόταση για ενότητα μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και χωρίς να δείχνει την αιτία, που είναι η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, τρέφει ψευδαισθήσεις και ωραιοποιεί το σύστημα. Άνθρωποι πάνω από τα κέρδη, σε οικονομική οργάνωση της παραγωγής με σκοπό το κέρδος, δε γίνεται. Φανταστείτε αύριο το διάλογο σε Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ Τσίπρα και Παπαρήγα, στην περίπτωση της κυβέρνησης της Αριστεράς. Αν προτείνει το ΚΚΕ, κατάργηση των ποσοστώσεων που ορίζει η κοινή αγροτική πολιτική, η απάντηση του Τσίπρα, που έχει ψηφίσει το ΜΑΑΣΤΡΙΧ και δε θέλει να τα σπάσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είναι «μα δε γίνεται, το απαγορεύει το ΜΑΑΣΤΡΙΧ». Τα συμπεράσματα δικά σας. 5) Ένα καπιταλιστικό σύστημα ανάπτυξης λειτουργεί άναρχα και επενδύει σε τομείς κερδοφόρους και σε περιοχές όπου μπορεί, χρησιμοποιώντας τη γη, τη φύση και τον άνθρωπο ως αναλώσιμα υλικά. Οι ΕΟΖ (Ειδικές Οικονομικές Ζώνες), που προτάσσει ως ευκαιρίες επενδυτικού ενδιαφέροντος το πολιτικό προσωπικό της Περιφέρειας Πελοποννήσου, το αποδεικνύουν. Ένας κομμουνιστής Μεσσήνιος βουλευτής θα βάλει πλάτη, ενισχύοντας τις δυνάμεις αντίστασης, τις δυνάμεις και τα κινήματα που αγωνίζονται για ανάπτυξη προς όφελος του λαού, με προστασία του περιβάλλοντος, να κερδίσουν μάχες σε αυτή την κατεύθυνση. Ένας κομμουνιστής βουλευτής και στη Μεσσηνία δε θα επιτρέψει μισθούς πείνας που θα προβλέπει η ΕΟΖ και θα είναι στήριγμα του μετώπου των εργαζομένων, των αγροτών, των εμπόρων και επαγγελματιών, των ανέργων, των μαθητών, της νεολαίας και της Γυναίκας. Ένας κομμουνιστής Μεσσήνιος βουλευτής θα είναι στήριγμα των αγροτών και στη Βουλή. Ένας Μεσσήνιος κομμουνιστής βουλευτής, χωρίς να αποπροσανατολίζει τους αγρότες, θα αγωνιστεί για κατάργηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, και μαζί με το αγροτικό κίνημα θα παλέψει για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένας Μεσσήνιος κομμουνιστής βουλευτής δεν είναι τίποτε παραπάνω από έναν κομμουνιστή εργάτη, αγρότη, άνεργο, έμπορο, επαγγελματία, μαθητή, νέο και γυναίκα. Από τη θέση του βουλευτή αγωνίζεται για τα συμφέροντα των εργατών και για τη συμμαχία τους με τους φτωχούς επαγγελματίες και αγρότες.