Αναδίπλωση ή προδοσία;

 Aνακωχή, αναδίπλωση ή προ­δοσία; Το ερώτημα αυτό κυ­κλοφορεί στους διαδρόμους και κουβεντιάζεται χαμηλό­φωνα μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ μετά τη θριαμβική σχεδόν ανακοίνωση του προέδρου του κόμματος ότι ο Μι­χάλης Χρυσοχοΐδης θα είναι ο πρώτος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, με δεύτερη την Εύη Χριστοφιλοπούλου. Όσοι λοιπόν «μαδούν τη μαργαρίτα» του κόμματος αναρωτιού­νται αν το δίδυμο Λοβέρδου - Χρυσοχοΐδη αποφάσισε από κοινού να μην τρα­βήξει το σχοινί της αντιπαράθεσης και να δείξει ότι, παρά τις αντιρρήσεις του για την πολιτική στρατηγική Βενιζέλου στη συγκρότηση της κυβέρνησης, δεν επιθυμεί περαιτέρω ένταση.

Υπάρχουν όμως και άλλοι που επι­μένουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για μια πρόσκαιρη αναδίπλωση προκειμέ­νου να αποφασίσουν οι ίδιοι τη στιγμή της μεγάλης σύγκρουσης και βέβαια όταν οι συσχετισμοί θα είναι κατάλλη­λοι. Το ζήτημα της προδοσίας αφορά στην υποψία ο Χρυσοχοΐδης να «αυτο­μόλησε» από το δίδυμο και να τα ξα-ναβρήκε με τον Βενιζέλο, κάνοντας λόγο για το «ασταθές» της πολιτικής του συνέπειας διαχρονικά. Και οι «κα­κές γλώσσες» μιλάνε για προδοσία, αφού βοά η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ότι στις εκλογές του Μαΐου οι δύο πρωτοκλασάτοι υπουργοί, βλέ­ποντας το εκλογικό τσουνάμι να έρχε­ται, έκαναν συμμαχία, προκειμένου να προστατευτούν πολιτικά και να μην δι­ακινδυνεύσει η εκλογή τους.

Το γεγονός αυτό έχει εξοργίσει πολ­λούς βουλευτές στη Β’ Αθήνας και αποτελεί και έναν από τους λόγους που οι ίδιοι συναντούν μια απροθυμία από βουλευτές και στελέχη να συμ­μετάσχουν στο δικό τους μπλοκ. Έτσι κι αλλιώς οι νυν εκλεγμένοι βουλευ­τές, αντιλαμβανόμενοι τη δύναμη που απόκτησαν ξαφνικά ως οι μόνοι, «επι­κυρωμένοι» από λαϊκή ψήφο, εκπρό­σωποι του ΠΑΣΟΚ έχουν κόψει τους στενούς δεσμούς και τις επιρροές από πρωτοκλασάτα στελέχη.
Τρανό παράδειγμα
Το καταστροφικό αποτέλεσμα στις δίδυμες εκλογές Μαΐου - Ιουνίου απελευθέρωσε πολλούς βουλευτές (παλι­ούς και νέους) από τον ίσκιο των πρω­τοκλασάτων, αφού πολλοί κατάλαβαν ότι ήρθε η ώρα να χτίσουν το δικό τους προφίλ και να επικυρωθούν οι ίδιοι ως πρωτοκλασάτοι. Τρανό παράδειγμα η Εύη Χριστοφιλοπούλου, που δείχνει να δρέπει τώρα τις δάφνες της από την εκλογή της στην περιφέρεια Αττι­κής, χωρίς τη σκιά του Πάγκαλου και έχοντας εξοβελίσει τον Γιώργο Παπα-κωνσταντίνου στην τρίτη θέση. Η ίδια μάλιστα φαίνεται να μην έχει καθόλου ανάγκη πια και την πολύτιμη ως πρό­σφατα στήριξη της Άννας Διαμαντο­πούλου για την πολιτική της πορεία.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εμφανίστηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ως από­λυτος και αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του παιχνιδιού, χαράσσοντας τις νέες κατευθυντήριες γραμμές για την ανα­σύσταση του κόμματος. Μάλιστα μα­ζί με την ανασύσταση επανέφερε και παλιές και καταδικασμένες πρακτικές, ανακοινώνοντας στους εμβρόντητους δημοσιογράφους μετά την ομιλία του ότι στο εξής οι συνεδριάσεις της Κοινο­βουλευτικής Ομάδας θα είναι κεκλει­σμένων των θυρών, με την αιτιολογία ότι έχει συρρικνωθεί δραματικά λόγω αποτελέσματος.
Κατά τη διάρκεια πάντως της συνε­δρίασης ο Ευάγγελος Βενιζέλος επι­χείρησε να καταστήσει σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ, παρότι λαβωμένο σοβαρά, εί­ναι ο βασικός άξονας της Κεντροαρι­στεράς στη χώρα, υποστηρίζοντας ότι η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρόσκαιρη και οφείλεται στην πίεση της ελληνικής κοινωνίας από το μνημό­νιο, ενώ δεν έκρυψε την εκτίμησή του ότι η ΔΗΜΑΡ θα δοκιμαστεί σοβαρα στη συνείδηση της κοινής γνώμης από την εμπλοκή της στην καθημερινή κυ­βερνητική λειτουργία. Είπε με τον τρό­πο του – εκτός από το κλισέ που έγινε πρώτο θέμα χτες στα ΜΜΕ, ότι «το ΠΑΣΟΚ που γνωρίζαμε τέλειωσε» – πως ο ίδιος θα κάνει απόπειρα για την ανασύσταση του κόμματος.
Παρότι όπως μέχρι τώρα γνωρίζαμε σε κάθε νέα προσπάθεια κάθε κομματικού μηχανισμού στη χώρα μας οι ηγέτες απηύθυναν προσκλητήριο σε όλα τα παλιά μέλη και στελέχη, ο Βενιζέλος ακολουθεί μια άλλη δια­δρομή. Θεωρεί ότι, εκτός απ’ αυτόν, τους εκλεγμένους βουλευτές και ευ­ρωβουλευτές και κάποιους πολιτικούς φίλους του, όλοι οι υπόλοιποι θα πρέ­πει να επαναβεβαιώσουν τις σχέσεις τους με το κόμμα. Δηλαδή με λίγα λό­για μοιάζει να είπε χτες ότι δεν θεω­ρεί δεδομένο πως μέχρι πριν από δύο μήνες κορυφαία στελέχη και εκλεγμέ­νοι βουλευτές σε απανωτές εκλογικές διαδικασίες μετέχουν στην ανασύστα­ση του κόμματος, αν δεν σπεύσουν να επανεγγραφούν, όπως τους ζήτησε.

Ξεκαθάρισμα
Κάποιοι σχολίαζαν χτες ότι δι’ αυ­τού του τρόπου ο Βενιζέλος επιχειρεί να «ξεκαθαρίσει» το τοπίο χωρίς να χρειαστεί να κάνει διαγραφές, αλλά να υποχρεώσει τον Κώστα Λαλιώτη, τον Δημήτρη Ρέππα, την Άννα Διαμαντοπούλου, τον Παύλο Γερουλάνο, τον Χρήστο Παπουτσή, τον Μιχάλη Καρχιμάκη και δεκάδες άλλα στελέχη να πά­νε στον δήμο που κατοικούν και να δη­λώσουν ότι επιθυμούν να είναι εκ νέου στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το πιο λογικό θα ήταν όσοι μετείχαν στα ψηφοδέλτια των τελευταίων εκλογών να θεωρού­νται ως η βασική μαγιά του στελεχικού δυναμικού σ’ όλη τη χώρα στην πορεία της ανασύστασης.
«Το εκλογικό αποτέλεσμα και οι πολιτικές εξελίξεις, αλλά και κάποιες δηλώσεις και αναφορές μη εκλεγέ­ντων υποψηφίων, δίνουν το πάτημα στον Βενιζέλο να ζητήσει απ’ όλους να πουν ότι αγαπούν το ΠΑΣΟΚ και να το αποδείξουν», επισημαίνει συνεργάτης του. Και σημειώνει ότι δίνει έτσι και το περιθώριο μιας εύσχημης αποχώρη­σης όσων επιθυμούν να δοκιμάσουν την τύχη τους από άλλους χώρους, χω­ρίς όμως να εμφανιστεί το ΠΑΣΟΚ ότι σπαράσσεται. «Όσοι θέλουν να είναι στο νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να κάνουν μια κίνηση για να το αποδείξουν και να μην περιμένουν από τον πρόεδρο να τους φωνάξει να βάλουν πλάτη. Αυ­τή την περίοδο κρίνονται όλοι και από το ενδιαφέρον τους και από τη σιωπή τους», προσθέτει.
Από την άλλη πλευρά του λόφου ηγετικά στελέχη που δεν εξελέγησαν επισημαίνουν ότι ο Βενιζέλος τούς αντιμετωπίζει σαν να είναι αόρατοι και ότι πρέπει όλοι μαζί να δώσουν τη μάχη για την ανασύσταση του χώρου. Μάλιστα σημειώνουν με νόημα ότι στη χτεσινή του ομιλία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε στο άνοιγμα του κόμματος σε πρόσωπα και κινήσεις πολιτών που κινούνται στον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, αλλά όχι στα ίδια τα στελέχη του κόμματος.
Ο Βενιζέλος, όπως έλεγε το ρεπορ­τάζ όλες τις προηγούμενες μέρες, δεν άνοιξε χτες τα χαρτιά του για την πορεία της ανασύστασης του κόμματος. Αρκέ­στηκε σε κάποιες αρχικές επισημάνσεις. Αυτό που προκύπτει είναι ότι το επόμε­νο Σαββατοκύριακο θα πραγματοποιη­θεί εθνική συνδιάσκεψη με τη συμμετο­χή όλων των εκλεγμένων στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε αυτοδιοίκηση, συνδικάτα, τα μέλη των περιφερειακών και νομαρχια­κών οργανώσεων και της Κοινοβουλευ­τικής Ομάδας, καθώς και όσων μελών του καταργημένου πια Εθνικού Συμβου­λίου θελήσουν να προσέλθουν.
Επίσης αναφέρθηκε σε μια πολιτική γραμματεία του κόμματος, στην οποία θα μετέχουν ο γραμματέας της Κ.Ο. – θέση για την οποία προορίζεται ο Γιάννης Μανιάτης – και οι δύο κοινο­βουλευτικοί εκπρόσωποι, χωρίς όμως να διευκρινίσει αν η Πολιτική Γραμ­ματεία θα διοριστεί από τον ίδιο ή θα ψηφιστεί από την εθνική συνδιάσκε­ψη, ενώ ανακοίνωσε και τη συγκρότη­ση μιας Οργανωτικής Γραμματείας για την ανασύσταση του κόμματος. Για περισσότερες λεπτομέρειες και διευκρι­νίσεις παρέπεμψε στη συνεδρίαση της εθνικής συνδιάσκεψης.
Κλείνοντας να πούμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τόνισε ότι οι βουλευτές και όλο το εναπομείναν κόμμα θα παρακολουθεί στενά το κυβερνητικό έργο και μάλιστα είπε ότι θα προτρέπει κατ’ αρχήν την κυβέρνηση, στη συνέχεια θα την ελέγχει και μετά θα την κρίνει, δίνοντας ένα πλαίσιο λειτουργίας που δεν θα ταυτίζεται απόλυτα με την κυ­βέρνηση.
Ο Βενιζέλος κατέθεσε και τη νέα θε­ωρία του, ότι πρέπει το ΠΑΣΟΚ να κα­λύψει και όσους δεν ψήφισαν – λόγω μνημονίου – το κόμμα, αλλά το έκα­ναν συστηματικά στο παρελθόν, ση­μειώνοντας ότι το κόμμα δεν ταυτίζε­ται ούτε ιδεολογικά, ούτε αξιακά, ούτε υπαρξιακά με την κυβέρνηση, η οποία αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.
Ουσιαστικά ο Βενιζέλος, διαπιστώ­νουν πολιτικοί παρατηρητές, άφησε ένα παράθυρο απεμπλοκής από το κυ­βερνητικό σχήμα σε δεύτερο χρόνο κι αν υπάρχει πολιτικό αδιέξοδο στη συ­νεργασία των τριών κομμάτων, ενώ επέμεινε για μια ακόμα φορά ότι αυτό που προέχει για το ΠΑΣΟΚ είναι η εθνι­κή επιτροπή διαπραγμάτευσης και όχι η κυβέρνηση. Ίσως επειδή σ’ αυτήν την Επιτροπή θα συμμετέχει και ο ίδιος…