Ο Νόμος για την Παιδεία θα μετατραπεί σε θρυαλλίδα εξελίξεων;

Αλλά το να ψηφίζεται ένας νόμος με τετοια μεγάλη πλειοψηφία, να μην εφαρμόζεται και μετά από ένα σχεδόν πεντάμηνο απραξίας να είναι ο πρώτος νόμος που τροποποιήται από κυβέρνηση συνασπισμού των κομμάτων που τον ψήφισαν, αποτελεί θέμα για διδακτορικό στην έδρα της Ψυχολογίας

Οι αλλαγές στον «νόμο για τα ΑΕΙ» που προωθεί το υπουργείο Παιδείας πυροδότησε την οργισμένη αντίδραση της πρώην Υπουργού Παιδείας. Η Άννα Διαμαντοπούλου εξέδωσε ανακοίνωση, σε οξύτατο ύφος, στην οποία αναφέρει ότι «η προβαλλόμενη ως συμφωνία των τριών αρχηγών στην αλλαγή ενός νόμου, επειδή αρνούνται να τον εφαρμόσουν βίαιες μειοψηφίες και δημόσιοι λειτουργοί που υπηρετούν δικές τους σκοπιμότητες, είναι ύβρις για τη Δημοκρατία».Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο σχέδιο Νόμου που ετοιμάζεται για τη νέα Βουλή, αντί νέων μεταρρυθμίσεων αρχίζει το ξήλωμα μιας από τις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις που ήταν αναγκαίες και δεν επιβλήθηκε από το μνημόνιο ούτε από την τρόικα. Επιπλέον, η κατάθεση του νομοσχεδίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος- παρόλο πια που πραγματικά ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά- δεν λειτουργεί κατευναστικά προς εκείνους τουλάχιστον από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κομμάτων, ιδίως του ΠαΣοΚ και της ΝΔ, οι οποίες ψήφισαν τον προηγούμενο νόμο με πλειοψηφία 4/5 (250 βουλευτές). Το οξύμωρο είναι ότι ο νόμος αυτός με την ευρεία πλειοψηφία έμελλε να μην εφαρμοστεί. Τα προβλήματα που θα προέκυπταν τα γνώριζαν όλοι από την πρώτη στιγμή. Αλλά τότε όλοι έσπευδαν να θριαμβολογήσουν για την μεταρρύθμιση που εξασφάλιζε δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ με αξιοκρατία, εξωστρέφεια, σύνδεση με την παραγωγή, διεθνή αναγνώριση και ουσιαστική προσφορά στην ελληνική νεολαία, θέτοντας στο περιθώριο τις κατεστημένες καταστάσεις.

Ειναι προφανές, ότι ο "νόμος Διαμαντοπούλου" είχε προβλήματα και χωρίς να μπούμε στην ουσία του θέματος, η πρώην υπουργός με τη στάση και τις δηλώσεις της πολλές φορές προκάλεσε και εκείνο το υγιές κομμάτι των πανεπιστημιακών που και μεταρρύθμιση ήθελαν και προτάσεις είχαν. Αλλά το να ψηφίζεται ένας νόμος με τετοια μεγάλη πλειοψηφία, να μην εφαρμόζεται και μετά από ένα σχεδόν πεντάμηνο απραξίας να είναι ο πρώτος νόμος που τροποποιήται από κυβέρνηση συνασπισμού των κομμάτων που τον ψήφισαν, αποτελεί θέμα για διδακτορικό στην έδρα της Ψυχολογίας.

Ενώ, επίσης, δεν μπορεί να έχει βάση καμιά από τις προφάσεις, ακόμα και αυτή που ακούγεται να υποστήριξε ο Βενιζέλος ότι :«Όταν ήρθε ο νόμος στη Βουλή πέρασε τυπικά από το υπουργικό συμβούλιο. Εμένα ποιος με ρώτησε για την άποψη μου;» υπονοώντας την πανεπιστημιακή του ιδιότητα. Από την πλευρά του, ο Βενιζέλος, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, καλείται να κάνει λεπτούς χειρισμούς ώστε να μην φουντώσει το εσωτερικό μέτωπο και αναδειχθεί, με το πρόσχημα της Παιδείας, ένα «μέτωπο μεταρρυθμιστών» απέναντι του. Ιδίως την ώρα που εντείνεται η φημολογία για μυστικές επαφές διαφόρων στελεχών του ΠαΣοΚ με σκοπό τη δημιουργία νέου κόμματος.

Όλοι όμως, εμείς αναρωτιώμαστε πώς μπορούν και αν νομιμοποιούνται πλέον όλοι να χρησιμοποιούν τέτοια προσχήματα. "Ήμουν και εγώ εκεί, κάτι είδα, δεν με ρώτησαν, το ψήφισα χωρίς να το διαβάσω..." δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι για κανένα. Και υπουργικά συμβούλια έγιναν και συνεδριάσεις στη Βουλή και διαμαρτυρίες και και και .... Όλοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν, δεν το έκαναν για μικροπολιτικούς προσωπικούς καθαρά λόγους. Τώρα θα δρέψουν τους καρπούς της αμφισβήτησης, αφού οι ίδιοι αυτοαναιρούνται..