Ο Παπανδρέου το 2010 προσπάθησε να μη γίνει στην Ελλάδα ότι στη Κύπρο σήμερα

«Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ»
Γ. Παπανδρέου, Βουλή, ομιλία για την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης, 6/5/2010:
«Και δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση -πολύ θα το θέλαμε. Πέστε, εξηγήστε τι θα συμβεί, αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών. Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε κατά τα άλλα; Τι θα γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με ένα κράτος, που δεν μπορεί να δώσει τίποτα; Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού, σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;»Ο Σαμαράς δεν τον στήριξε – καταψήφισε με περισσή σιγουριά το νομοσχέδιο εκείνο το βράδυ. Ο Τσίπρας τον κατηγόρησε για “επικοινωνιακή και οικονομική τρομοκρατία”. Τα ίδια και η Παπαρήγα.
Γενικά, ουδείς είχε αντιληφθεί το διακύβευμα. Ουδείς είχε αντιληφθεί τον άμεσο κίνδυνο που διέτρεχε η Ελλάδα. Αντίθετα, και εκείνο το βράδυ και μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 τον κατηγορούσαν ότι τρομοκρατούσε με παραμύθια τον κόσμο για να περάσει σκληρά μέτρα. Αυτό έλεγαν εν χορώ, επί μήνες, όλοι: κόμματα, εφημερίδες, ραδιόφωνα, κανάλια, πρωϊνάδικα, καθηγητάδες, οι πάντες.
Το πόσο “παραμύθια” ήταν όλα αυτά, όλα αυτά που γλυτώσαμε από το 2010 μέχρι σήμερα – με βαρύ κόστος, αλλά τα γλυτώσαμε χάρη στον Παπανδρέου και την κυβέρνησή του – φαίνεται τώρα στην περίπτωση της Κύπρου.
Πηγή: smartpost

«Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ»
Άκρως εγκωμιαστικό για τον Γιώργο Παπανδρέου και το έργο που επιτέλεσε είναι άρθρο του Ζεράρ Ορνύ,
“Ίσως στην πορεία οι Έλληνες να ανακαλύψουν, ότι υπήρξε μεγάλος ηγέτης”, αναφέρει ο αρθρογράφος και αιτιολογεί την άποψή του, γράφοντας πως “κανείς από τους προκατόχους του δεν βρέθηκε μέσω σε τόσο δύσκολους αγώνες και δεν κλήθηκε να λάβει τόσο αντιλαϊκές αποφάσεις”. Μεταξύ άλλων, στο άρθρο γίνεται αναφορά στις ευθύνες των οίκων αξιολόγησης για την ελληνική κρίση, καθώς σημειώνεται ότι από το 2004 έως το 2009 εθελοτυφλούσαν σχετικά με τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Ο αρθρογράφος σημειώνει, πάντως ότι ο Έλληνας τέως πρωθυπουργός ήταν “ενίοτε υπερβολικός”, όταν κατήγγειλε τους Μέρκελ και Σαρκοζί για τον τρόπο που αντιμετώπισαν την Ελλάδα και ενστερνίζεται τη θέση ότι οι συνθήκες δεν είχαν ωριμάσει για το ευρωομόλογο. Προσθέτει, όμως, ότι η συμφωνία των ηγετών του Γαλλογερμανικού άξονα, στη Ντοβίλ, ήταν ένα βαρύτατο λάθος, που “σκόρπισε τον πανικό στις χρηματοπιστωτικές αγορές”.
Το άρθρο τάσσεται υπέρ της απόφασης του Γ. Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, καθώς σημειώνεται ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν, δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό: “Ο Γ. Παπανδρέου έκανε όλη τη λάτζα, οπότε το μόνο που έμενε ήταν να αποπεμφθεί στη συνέχεια”.
Αν τελικά οι μεταρρυθμίσεις ευοδωθούν, καταλήγει ο αρθρογράφος, οι Έλληνες “ίσως να σκεφθούν να αποκαταστήσουν τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ήταν μόνος στην πιο δύσκολη εποχή”.