"Δεν μας άφησε ούτε ένα ευρώ!" Ποιους ξέχασε στη διαθήκη της η Ρένα Βλαχοπούλου;;; Ποιοι πήραν την αμύθητη περιουσία της;;;

«Εμείς δεν πήραμε τίποτα από τη Ρένα. Ούτε μία καρφίτσα. Όταν άνοιξε η διαθήκη, τότε εμείς οι δικοί της άνθρωποι μείναμε όλοι έκπληκτοι.... Κι ας ήμασταν αδέλφια της. Όλα πήγαν στο σύζυγό της και στη συνέχεια στην αδελφή του. Και πίνακες ζωγραφικής τεράστιας αξίας, πανάκριβα μπιζού αλλά και ακίνητα. Ήταν άδικο για εμάς που ήμασταν αίμα της. Γιατί και εγώ ένας απλός υπάλληλος ήμουν. Δεν είχα ούτε πλούτη ούτε κανένα άλλο περιουσιακό στοιχείο. Όμως τελικά ο άνθρωπος δεν παίρνει τίποτα μαζί του».
Με αυτή την πονεμένη φράση ο 84χρονος πολυαγαπημένος αδελφός της ανεπανάληπτης Ρένας Βλαχοπούλου, Σπύρος Βλαχόπουλος, για πρώτη φορά ανοίγει την καρδιά του στη «News», εννέα χρόνια μετά το θάνατό της και


μιλάει για την αμύθητη περιουσία της αδελφής του Ρένας. Τη διαθήκη που υπέγραψε πριν «φύγει» καθώς και για τη μοναδική ζωή που έζησε στο πλευρό της.
Στο Κοντόπευκο της Αγίας Παρασκευής, στο διαμέρισμα του Σπύρου Βλαχόπουλου τα πάντα θυμίζουν την αδελφή του Ρένα. Η αγάπη του ήταν τεράστια για εκείνη. Μαζί της στις καλές και στις κακές στιγμές της. Το στήριγμά της στη χαρά αλλά και στη λύπη. Γυρίζουμε το κεφάλι μας δεξιά και αριστερά και παντού «βρίσκεται» εκείνη. «Η κόμισσα της Κέρκυρας», «Μια τρελή τρελή σαραντάρα», «Η χαρτοπαίχτρα» και τόσα άλλα έργα της Ρένας είναι για εκείνον μια παλιά γλυκιά ανάμνηση. Φωτογραφίες από την παιδική τους ηλικία, αλλά ούτε μία... καρφίτσα έστω για ενθύμιο από όσα εκείνη δημιούργησε. Ούτε ένα μαντίλι, ούτε ένα κηροπήγιο για να τη θυμίζουν.

Πάνω στο τζάκι, η μεγάλη φωτογραφία με τους αδικοχαμένους γονείς τους. «Έφυγαν άδικα. Τη δεύτερη μέρα του πολέμου το 1940 μια βόμβα ισοπέδωσε το σπίτι μας στην Κέρκυρα. Σκοτώθηκαν ακαριαία και εμείς μείναμε στους πέντε δρόμους, ορφανά στην πιο τρυφερή μας ηλικία», λέει ο 84χρονος γέροντας σκουπίζοντας τα υγρά μάτια του. Μπροστά του, καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης, το άλμπουμ με τις φωτογραφίες της οικογένειας Βλαχόπουλου, που δεν το αφήνει ούτε στιγμή. «Αυτό είναι το μόνο κειμήλιο που έχω από την αδελφούλα μου για να την θυμάμαι. Σκέψου ότι η Ρένα βάφτισε και την κόρη μου που έχει το όνομά της», μας λέει χαμογελώντας, μη θέλοντας να δείξει τον πόνο του.

«Από ορφανοτροφείο σε ορφανοτροφείο...»
Οι αναμνήσεις του Σπύρου Βλαχόπουλου και η συγκλονιστική περιγραφή του ξεκινούν από το βομβαρδισμό της οικίας Βλαχόπουλου - το σπίτι των Βλαχοπουλαίων ήταν στην Κέρκυρα ένα από τα σημαντικότερα και πιο πλούσια την εποχή εκείνη. Ολόκληρο το νησί μιλούσε με τα θερμότερα λόγια για την οικογένεια που ήταν ονομαστή στο νησί. Ο βομβαρδισμός του όμως και ο θάνατος των γονιών έφεραν ένα μεγάλο πλήγμα στην οικογενειακή θαλπωρή, με αποτέλεσμα τα ανήλικα της οικογένειας να κλειστούν σε ορφανοτροφεία του νησιού. «Την εποχή εκείνη η Ρένα έκανε μεροκάματα για να μπορέσει να θρέψει όλη την οικογένεια. Εμάς που ήμασταν ορφανά μάς προστάτευε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Θυμάμαι τότε μας πήγαιναν από ορφανοτροφείο σε ορφανοτροφείο. Μπορέσαμε και επιβιώσαμε. Όμως η μεγάλη καρδιά της Ρένας φάνηκε όταν βοήθησε εμένα μετά τον πόλεμο, όταν με έστειλε σχολείο προκειμένου να σπουδάσω. Και σπούδασα: Έγινα ασυρματιστής στο Εμπορικό Ναυτικό».

Η ευγνωμοσύνη του 84χρονου προς την αδελφή του Ρένα φαίνεται σε κάθε του φράση. Αναφέρεται σε εκείνη λες και ζει. Συγκινείται, κλαίει και μιλάει για τις τελευταίες στιγμές της. «Υπάρχουν τόσα πολλά που θα ήθελα να της πω, όμως δεν πρόλαβα. Η Ρένα "χανόταν", "έσβηνε" σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Την έπαιρνα, θυμάμαι, με το αυτοκίνητο και την έκανα βόλτες στην Αθήνα. Άλλοτε με αναγνώριζε άλλοτε την ένιωθα σαν ένα αερικό που απλώς είχα δίπλα μου την παρουσία της», μας λέει.

Σηκώνεται από την καρέκλα του και μας φέρνει την τελευταία φωτογραφία που απαθανάτισε ο φακός μαζί με όλα τα αδέλφια. «Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που είδα τη Ρένα χαρούμενη. Ήταν τόσο ευχαριστημένη που μας έβλεπε όλους δίπλα της, που πιστέψαμε πως κανένας δεν θα αποχωριζόταν τον άλλον. Τόσο αγαπημένοι», λέει σήμερα ο Σπύρος Βλαχόπουλος αποκλειστικά στη «News», ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεών του.

«Η Ρένα ήταν φιλάνθρωπη...»
Φίλους από το καλλιτεχνικό στερέωμα η Ρένα δεν είχε. Ήθελε πάντα την οικογενειακή γαλήνη. Όπως λέει ο Σπύρος Βλαχόπουλος σήμερα, η αδελφή του αγαπούσε με πάθος. «Γι΄ αυτό άλλωστε παντρεύτηκε τρεις φορές, για να αποκτήσει οικογένεια. Τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο και τον Γιώργο Λαφαζάνη. Ήθελε την οικογένεια, αλλά δεν επιθυμούσε παιδιά», μας αποκαλύπτει ο αδελφός της και συνεχίζει την περιγραφή του. «Όταν η Ρένα ήταν σε θέση να κάνει παιδιά, απέβαλε και έκανε απόξεση λόγω επαγγέλματος. Έβαζε πάνω απ΄ όλα τη δουλειά. Όταν τελικά αποφάσισε να κάνει έναν απόγονο ήταν αργά. Ο σύντροφός της τότε, ο Παναγιώτης -πριν από τον Λαφαζάνη- ήθελε, όμως εκείνη δεν τα κατάφερε και έτσι δεν απέκτησε. Και αφού δεν μπόρεσε, βάφτισε την κόρη μου και της έδωσε το όνομά της» λέει χαρακτηριστικά.

Η κουβέντα περιστρέφεται και στη φιλανθρωπία, αφού η Ρένα βοηθούσε μυστικά συναδέλφους της. «Η Ρένα έδινε όταν έπρεπε και εκεί που έπρεπε. Βοήθησε πάρα πολύ την κουμπάρα της Λίντα Άλμα. Την είχε παντρέψει με τον Κατράκη. Λόγω οικονομικών προβλημάτων, λοιπόν, η Ρένα ήταν πάντα παρούσα. Το ίδιο έκανε και με τη μάνα του Χρόνη Εξαρχάκου, όταν εκείνος έφυγε από τη ζωή. Την είχε σαν δική της μητέρα και της πλήρωνε τα πάντα, μέχρι που η ηλικιωμένη πέθανε. Κάπως έτσι λειτούργησε και με την συνάδελφό της την Μπελίντα. Όταν προσβλήθηκε από καρκίνο, η Ρένα ήταν εκείνη που της πλήρωσε όλες τις χημειοθεραπείες».

«Έκανε αμύθητη περιουσία η Ρένα...»
Η κουβέντα μας μετά από αρκετή ώρα μαζί του φτάνει και στον τελευταίο σύζυγό της Γιώργο Λαφαζάνη καθώς και στην περιβόητη διαθήκη και την αμύθητη περιουσία της. «Τον Γιώργο τον αγάπησε η Ρένα. Τον αγάπησε πολύ. Γι΄ αυτό άλλωστε έκανε και τόσες θυσίες». Με θάρρος τού ζητάμε να μας μιλήσει για το αν άφησε κάποια κληρονομιά στα αδέλφια της, στα ανίψια της. «Όχι απολύτως τίποτα σε εμάς. Άφησε μόνο ένα μαγαζί και ένα διαμέρισμα στα παιδιά του άλλου αδελφού μας. Όλα τα υπόλοιπα, μαγαζιά στην Κέρκυρα, πίνακες, μπιζού αμύθητης αξίας, σπίτι στην Βούλα πήγαν στον Γιώργο και κατ΄ επέκταση στην αδελφή του».

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Ρένα είχε μοναδικά κοσμήματα. Ήταν το χόμπι της. «Ναι, της άρεσε να αγοράζει κοσμήματα. Της είχα φέρει εγώ από την Ιαπωνία μια κοσμηματοθήκη με συνδυασμό ασφαλείας. Εκεί τα είχε όλα. Όταν το άνοιγε μπροστά μου, μόνο τα μονόπετρα που είχε, έφταναν. Περιουσία ολόκληρη», λέει ο Σπύρος Βλαχόπουλος και συμπληρώνει για τους κορυφαίους πίνακες που είχε στην κατοχή της. «Είχε πίνακες του Λύτρα και άλλων κορυφαίων ζωγράφων». Όταν τον ρωτάμε γιατί κανένα από τα αδέλφια δεν πήρε κάτι από όλα αυτά μάς απαντάει: «Η Ρένα δεν ήθελε να ακούει τίποτα για κληρονομιές και τέτοια. Τρελαινόταν. Και μετά ήρθε η έκπληξη για εμάς με το άνοιγμα της διαθήκης. Η διαθήκη έγινε πριν πεθάνει η αδελφή μου. Πήρε ο Λαφαζάνης δύο μάρτυρες που ήταν παιδικοί του φίλοι και υπέγραψαν. Η Ρένα, λοιπόν, εν ζωή άφησε τη μισή περιουσία της στον Γιώργο και μετά το θάνατό της πήρε και τα υπόλοιπα».

Η πικρία του 84χρονου Σπύρου Βλαχόπουλου δεν μπορεί να κρυφτεί από το πρόσωπό του. Προσπαθεί να μην τη δείχνει, όμως δεν τα καταφέρνει. «Ήταν άδικο αυτό που συνέβη. Εγώ ήμουν απλά ένας υπάλληλος. Δεν ήμουν πλούσιος. Με πείραξε για τα παιδιά μου κυρίως αλλά και τα άλλα ανίψια που την υπεραγαπούσαν. Δεν πειράζει όμως. Κανένας δεν παίρνει τίποτα μαζί του», μας λέει αποχαιρετώντας μας με χαμόγελο!
athensmagazine.gr