Αν δεν έχεις δουλέψει ποτέ σου, φυσικό είναι να μην έχεις ιδέα τι θα πει αξιολόγηση…

Διαβάζω στις Δηλώσεις του Υπουργού… κ. Μητσοτάκη: ”Βασικό στοιχείο της νέας ρύθμισης θα αποτελεί η ποσόστωση στις βαθμολογήσεις.”

Μα κε Μητσοτάκη, τι σόι δίκαιο σύστημα είναι αυτό που επιβάλλει την ποσόστωση στις αξιολογήσεις ως ”Βασικό Στοιχείο”; Η ποσόστωση είναι μια ασφαλιστική δικλείδα (που χρησιμοποιείται τελευταία και εάν χρειαστεί), για να επιβεβαιώσει ότι η αξιολόγηση λειτουργεί σωστά. Αντ’ αυτού, εσείς λέτε ότι θα πρέπει, οπωσδήποτε, ο κόσμος να χαλάσει, να υπάρξουν υπάλληλοι που να βαθμολογηθούν σε ποσοστό 15% με βαθμολογία κακή; Τότε το σύστημά σας θα είναι δίκαιο; Και αν υπάρχουν λιγότεροι; Η περισσότεροι; Και από τι εξαρτάται το κακή (1-6);
• Μήπως πρώτα θα έπρεπε να μπουν τα σωστά αξιολογικά, ποιοτικά επαγγελματικά κριτήρια για να υπάρξει και η κατά το δυνατόν σωστή τεκμηρίωση της αξιολόγησης;
• Μήπως τα κριτήρια αξιολόγησης της απόδοσης πρέπει να καθορίζονται σε συνδυασμό με τις ευθύνες τις αρμοδιότητες και τη δυσκολία των έργων;
• Μήπως για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη περιγραφή εργασίας, ώστε να ξέρει ο υπάλληλος, ο αξιολογητής, οι επιτροπές και όλοι, τι πρέπει να κάνει ο καθένας στην εργασία του και πως πρέπει να το κάνει;
• Μήπως θα έπρεπε να εκπαιδευτούν κατάλληλα οι αξιολογητές για να αξιολογούν σωστά;
• Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει ένα εσωτερικό σύστημα συνεχούς ποιοτικής εκπαίδευσης των υπαλλήλων ανά βαθμίδα, ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να αυξήσουν την αποδοτικότητα τους;

Λέει ο κος Μητσοτάκης: “θα μπουν σε πρώτο πλάνο τα προσόντα, έναντι της ιεραρχίας… Με αυτή, θα ενισχύονται δηλαδή τα κριτήρια που αφορούν τα τυπικά προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά κ.ά.) των υποψηφίων γενικών διευθυντών, διευθυντών και τμηματαρχών, με στόχο να έχουν πλεονέκτημα οι νεότεροι προσοντούχοι υπάλληλοι έναντι των στελεχών που διαθέτουν κυρίως εμπειρία.’’

Κε Μητσοτάκη, μήπως πάλι πάτε ανάποδα; Μήπως πρώτα πρέπει να μας ενδιαφέρει αν μπορεί ο διευθυντής να κάνει σωστά τη δουλειά του; Ναι τα πτυχία είναι σημαντικά, αλλά θα πρέπει να είναι συναφή με τη δουλειά που κάνει, και πρώτα απ’ όλα θα πρέπει ο διευθυντής να έχει τα προσόντα που απαιτούνται για να διευθύνει, που σε ένα βαθμό είναι ανεξάρτητα των πτυχίων, όπως ικανότητα οργάνωσης, ελέγχου, δικαιοσύνη, κατάλληλη συμπεριφορά και σταθερότητα και πολλά άλλα ακόμη που δεν εξαρτώνται οπωσδήποτε από τα πτυχία γενικά και αόριστα.

Σκοπός ενός Συστήματος Αξιολόγησης της Απόδοσης είναι πρωτίστως η αποτελεσματική καθοδήγηση και υποστήριξη του έργου των εργαζομένων. Παράλληλα, συντελεί ώστε όλοι οι εργαζόμενοι όχι μόνο να επιτυγχάνουν τους στόχους τους αλλά και να αναπτύσσονται επαγγελματικά. Κάθε εργαζόμενος πρέπει να μπορεί να αποκτήσει επίγνωση των ισχυρών στοιχείων της απόδοσής του ενώ παράλληλα, με την κατάλληλη επικοινωνία, παρακολούθηση και ενημέρωση, βρίσκεται σε θέση να αναγνωρίζει και τα σημεία που χρειάζονται βελτίωση, ώστε με τις κατάλληλες ενέργειες να βελτιώνεται συνεχώς. Το σύστημα αξιολόγησης δεν είναι ένα προκρούστειο σύστημα ποσοστώσεων, για να δικαιολογεί την ανικανότητα διοίκησης, αλλά ένα σύστημα βελτίωσης της αποδοτικότητας του οργανισμού και του κάθε εργαζομένου ατομικά.

Αντί λοιπόν να κάνετε πάλι αλλαγές στο πόδι για λόγους επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, που μετά από λίγο θα έχουν δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα έχουν λύσει, φωνάξτε του καλύτερους Έλληνες που έχουν δουλέψει σε οργανισμούς με μεγάλο αριθμό εργαζομένων, και αναθέστε τους το έργο να σας παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο σύστημα οργάνωσης της εργασίας στο δημόσιο, που να επιτυγχάνει αποτελεσματικότητα και στο οποίο η αξιολόγηση δεν θα είναι ο στόχος για να βγάλουμε οπωσδήποτε κάποιους άχρηστους σε συγκεκριμένο ποσοστό, αλλά το κίνητρο και η ανταμοιβή στις προσπάθειες κάθε υπαλλήλου να κάνει καλά τη δουλειά του.

Πρόδρομος Παπαβασιλείου, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της “κοινωνίας αξιών”

Πηγή: http://www.logiastarata.gr/2014/02/blog-post_19.html