Με απώλειες η «νίκη» της Ν.Δ. στη Μεσσηνία
Στο παρά 5 η ιστορία δεν έκανε τη χάρη στον Αλέξη Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μια νίκη που ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας, αλλά χωρίς την αυτοδυναμία που ο πρόεδρός του ζητούσε επίμονα τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για νίκη ιστορική: τα δύο κόμματα που κυβερνούσαν τη χώρα επί 41 χρόνια, από τη μεταπολίτευση του 1974 μέχρι σήμερα, χάνουν για πρώτη φορά την πολιτική εξουσία. Σίγουρα, η 25η Ιανουαρίου 2015 είναι μια ιστορική μέρα για τη χώρα. Οι πολίτες έδωσαν στο ΣΥΡΙΖΑ ένα υψηλό ποσοστό και πολύ μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα.
Παραβλέποντας -τουλάχιστον προς το παρόν- τις αντιφάσεις και την πολυφωνία του, η οποία ενδέχεται να λειτουργεί πολυσυλλεκτικά, ενίοτε όμως καταλήγει σε κακοφωνία. Και αδιαφορώντας για την κινδυνολογία, στην οποία εξαντλήθηκε η προπαγάνδα της Ν.Δ., που η βαριά ήττα της δεν οφείλεται μόνο σε επικοινωνιακά σφάλματα, όπως έσπευσαν να πουν όσοι δεν κατάφεραν να δουν ποτέ πόσο έπληξε τη ζωή των ανθρώπων η διατεταγμένη λιτότητα ή, κι αν το έβλεπαν, η ταξική τους περιωπή τούς έπειθε να αδιαφορούν. Τώρα, η πρώτη ευθύνη ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ: να μη διαψεύσει τις ελπίδες που επένδυσε σε αυτή τη δύναμη ο ελληνικός λαός.
ΜεσσηνίαΣε αντίθεση με τη γενικότερη εικόνα των προχθεσινών εκλογών, η Ν.Δ., όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν το πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων στη Μεσσηνία, αφού συγκέντρωσε το 37,96%, που μεταφράζεται σε 40.036 ψήφους. Το παράδοξο είναι, βέβαια, ότι με τον εκλογικό νόμο-έκτρωμα που έφτιαξε η ίδια η Νέα Δημοκρατία, εκλέγει μόνο ένα βουλευτή, τον τέως πρωθυπουργό. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν το δεύτερο κόμμα με 31,76% και 33.505 ψήφους, πήρε τους υπόλοιπους τέσσερις βουλευτές! Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του νομού.
Παράγοντας που δεν πρέπει να μείνει στην άκρη είναι και η αποχή, η οποία έφτασε περίπου στο 47%, πολύ πάνω από το μέσο εθνικό όρο.
Ο καλύτερος Δήμος για τη Νέα Δημοκρατία ήταν αυτός της Οιχαλίας, όπου συγκέντρωσε το υψηλότερο ποσοστό, 41,62%, ενώ για το ΣΥΡΙΖΑ ο Δήμος Πύλου - Νέστορος, ιδιαίτερη πατρίδα του Αντώνη Σαμαρά, όπου έφτασε στο 33,17%!
Γενικότερα στο νομό, παρά τη νίκη της, η Ν.Δ. έχασε περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2012, ενώ, ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε αύξηση 10% περίπου. Μικρή πτώση σημείωσε και το κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο παρέμεινε όμως σε υψηλά επίπεδα, 7,20%.
Σε κάθε περίπτωση, η προχθεσινή Κυριακή ήταν για πολλούς ανθρώπους (και) της Μεσσηνίας ένα δυνατό 24ωρο. Την ώρα που έφευγε για να μπει η πρώτη ώρα της Δευτέρας, είχαν ανατραπεί τα πάντα. Ήδη έχουμε μπει σε μια νέα πορεία, αναλαμβάνοντας όλες τις πραγματικές μας ευθύνες, διεκδικώντας όμως και τα δικαιώματά μας μέσα σε έναν κόσμο που μας χρειάζεται όσο τον χρειαζόμαστε κι εμείς – ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Δεν είμαστε καλύτεροι από κανέναν ούτε και «λιγότεροι» από κανέναν.
Μπορούμε, με την κατάλληλη ηγεσία, με συναίνεση και με πολλή δουλειά, να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, τις αξίες μας, τους πραγματικούς μας στόχους και την ελληνικότητά μας τη διεθνή και κοσμοπολίτικη – όχι την άλλη, της μίας χρήσεως που για δεκαετίες (μπορεί και για αιώνες) μας μεταμόρφωσε σε τρομαγμένα ανθρωπάκια, ενταγμένα, για την επιβίωση, σε «κόμματα» και σε φατρίες.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Στο παρά 5 η ιστορία δεν έκανε τη χάρη στον Αλέξη Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε μια νίκη που ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας, αλλά χωρίς την αυτοδυναμία που ο πρόεδρός του ζητούσε επίμονα τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για νίκη ιστορική: τα δύο κόμματα που κυβερνούσαν τη χώρα επί 41 χρόνια, από τη μεταπολίτευση του 1974 μέχρι σήμερα, χάνουν για πρώτη φορά την πολιτική εξουσία. Σίγουρα, η 25η Ιανουαρίου 2015 είναι μια ιστορική μέρα για τη χώρα. Οι πολίτες έδωσαν στο ΣΥΡΙΖΑ ένα υψηλό ποσοστό και πολύ μεγάλη διαφορά από το δεύτερο κόμμα.
Παραβλέποντας -τουλάχιστον προς το παρόν- τις αντιφάσεις και την πολυφωνία του, η οποία ενδέχεται να λειτουργεί πολυσυλλεκτικά, ενίοτε όμως καταλήγει σε κακοφωνία. Και αδιαφορώντας για την κινδυνολογία, στην οποία εξαντλήθηκε η προπαγάνδα της Ν.Δ., που η βαριά ήττα της δεν οφείλεται μόνο σε επικοινωνιακά σφάλματα, όπως έσπευσαν να πουν όσοι δεν κατάφεραν να δουν ποτέ πόσο έπληξε τη ζωή των ανθρώπων η διατεταγμένη λιτότητα ή, κι αν το έβλεπαν, η ταξική τους περιωπή τούς έπειθε να αδιαφορούν. Τώρα, η πρώτη ευθύνη ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ: να μη διαψεύσει τις ελπίδες που επένδυσε σε αυτή τη δύναμη ο ελληνικός λαός.
ΜεσσηνίαΣε αντίθεση με τη γενικότερη εικόνα των προχθεσινών εκλογών, η Ν.Δ., όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν το πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων στη Μεσσηνία, αφού συγκέντρωσε το 37,96%, που μεταφράζεται σε 40.036 ψήφους. Το παράδοξο είναι, βέβαια, ότι με τον εκλογικό νόμο-έκτρωμα που έφτιαξε η ίδια η Νέα Δημοκρατία, εκλέγει μόνο ένα βουλευτή, τον τέως πρωθυπουργό. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν το δεύτερο κόμμα με 31,76% και 33.505 ψήφους, πήρε τους υπόλοιπους τέσσερις βουλευτές! Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του νομού.
Παράγοντας που δεν πρέπει να μείνει στην άκρη είναι και η αποχή, η οποία έφτασε περίπου στο 47%, πολύ πάνω από το μέσο εθνικό όρο.
Ο καλύτερος Δήμος για τη Νέα Δημοκρατία ήταν αυτός της Οιχαλίας, όπου συγκέντρωσε το υψηλότερο ποσοστό, 41,62%, ενώ για το ΣΥΡΙΖΑ ο Δήμος Πύλου - Νέστορος, ιδιαίτερη πατρίδα του Αντώνη Σαμαρά, όπου έφτασε στο 33,17%!
Γενικότερα στο νομό, παρά τη νίκη της, η Ν.Δ. έχασε περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2012, ενώ, ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε αύξηση 10% περίπου. Μικρή πτώση σημείωσε και το κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο παρέμεινε όμως σε υψηλά επίπεδα, 7,20%.
Σε κάθε περίπτωση, η προχθεσινή Κυριακή ήταν για πολλούς ανθρώπους (και) της Μεσσηνίας ένα δυνατό 24ωρο. Την ώρα που έφευγε για να μπει η πρώτη ώρα της Δευτέρας, είχαν ανατραπεί τα πάντα. Ήδη έχουμε μπει σε μια νέα πορεία, αναλαμβάνοντας όλες τις πραγματικές μας ευθύνες, διεκδικώντας όμως και τα δικαιώματά μας μέσα σε έναν κόσμο που μας χρειάζεται όσο τον χρειαζόμαστε κι εμείς – ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Δεν είμαστε καλύτεροι από κανέναν ούτε και «λιγότεροι» από κανέναν.
Μπορούμε, με την κατάλληλη ηγεσία, με συναίνεση και με πολλή δουλειά, να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, τις αξίες μας, τους πραγματικούς μας στόχους και την ελληνικότητά μας τη διεθνή και κοσμοπολίτικη – όχι την άλλη, της μίας χρήσεως που για δεκαετίες (μπορεί και για αιώνες) μας μεταμόρφωσε σε τρομαγμένα ανθρωπάκια, ενταγμένα, για την επιβίωση, σε «κόμματα» και σε φατρίες.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα