Ο Βενιζέλος μεθόδευε τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από το 2012

Οργίλη αντίδραση ΚακλαμάνηΜπορεί να πέρασαν τέσσερις μέρες από την αποκάλυψη του Matrix24.gr στον απόηχο της συνεδρίασης της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, η οργή του πρώην Προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη, όμως, από την «καρατόμησή» του, δεν έχει καταλαγιάσει.

Σε μία μακροσκελή δήλωσή του ο Απόστολος Κακλαμάνης, ιδρυτικό στέλεχος του κόμματος, μιλά με σκληρά λόγια για τον απερχόμενο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, ενώ αποκαλύπτει μεθόδευση εκ μέρους του για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ από την επομένη κιόλας των εκλογών του Ιουνίου 2012…
Ολόκληρη η δήλωση του πρώην Προέδρου της Βουλής έχει ως εξής :

Γνωρίζοντας πόση πικρία και απογοήτευση διακατέχει τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, δε θα σχολίαζα καν τη νέα ασχημία του κ. Ευ. Βενιζέλου, αν δεν φρόντιζε ο ίδιος να δημοσιοποιήσει- όπως έκανε και με τη χυδαία αντίδρασή του, όταν δεν ψήφισα το σκάνδαλο ΕURΟΒΑΝΚ- την υποτιθέμενη «καρατόμησή» μου. Άλλωστε, μόνο θυμηδία θα προκαλούσε το γεγονός, αν  δεν ήταν οι σημερινές συνθήκες τόσο δραματικές, τόσο για τη χώρα, όσο και για το Κίνημά μας. Στη διάλυση του οποίου, χωρίς να είναι άμοιρος ευθυνών και ο κ. Γ. Παπανδρέου με τους «δικούς» του, πρωτοστατεί ο κ. Βενιζέλος με τους «Ηρακλείς» του «Στέμματός» του, τον έναν εκ των οποίων, «αποχωρώντας», προορίζει ως «αντ’ αυτού» για την ολοκλήρωσή της.

Διαβλέποντας πού θα οδηγηθούμε μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, αρνήθηκα να γίνω σημαιοφόρος της μιας ή της άλλης πλευράς σε έναν αυτοκαταστροφικό «εμφύλιο» και αμοιβαίο δημόσιο «ξεκατίνιασμα», κηρύσσοντας την καταλλαγή. Παραμένοντας, όπως είναι αυτονόητο και ανεξάρτητα από τις διαθέσεις οποιουδήποτε, στις γραμμές του ενός και αδιαίρετου ΠΑΣΟΚ, επιμένω στην καταλλαγή και συμμετέχω στην ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ όσων επιδιώκουν κι αγωνίζονται για την επανασυσπείρωση και ανασυγκρότηση του Κινήματός μας.

Είμαι ένας από τα ελάχιστα εν ζωή και ενεργά ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ που, είχαμε την τιμή να προσυπογράψουμε, 150 συνολικώς, υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου, τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 και υπερήφανος γιατί συνέβαλα στην ειρηνική, δημοκρατική και κοινωνική επανάσταση που πραγματοποιήσαμε στη δεκαετία του ’80. Δεν υπήρξε αυτή  απαλλαγμένη λαθών, περιλαμβανομένων και των δικών μου. Σε αυτά ανήκει και η προσπέλαση του κ. Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ, προερχόμενου από άλλο πολιτικό χώρο, στην οποία συνέβαλα ως υπουργός Παιδείας και Προεδρίας της κυβέρνησης του Α. Παπανδρέου.
Η τιμή του Ιδρυτικού μέλους συνεπάγεται για μένα και τη βαθύτατη αίσθηση ευθύνης να υπερασπίζομαι τις Αξίες, την Ιστορία και την ΕΝΟΤΗΤΑ του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο ενάντια στους αντιπάλους του, αλλά και σε όσους το καπηλεύονται και το δυναμιτίζουν. Ο κ. Βενιζέλος δε μου συγχωρεί ότι υπήρξα, όπως πάντα, κατά της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ που μεθόδευσε, ήδη, από την επομένη των εκλογών του Ιουνίου 2012 – «το ΠΑΣΟΚ θα είναι πια ένα μικρό κόμμα», μου είπε επί λέξει.

Ποιος ξέχασε ότι, με διαρροές στο γνωστό ΔΟΛιο συγκρότημα για «σπατάλες» και «χρέη» και «ελέγχους» από «5 ελεγκτικές εταιρείες», διέσυρε καθημερινά το ΠΑΣΟΚ, και συνέβαλλε στην ελεεινολόγηση και των απλών, ακόμη, μελών και ψηφοφόρων μας από τους αντιπάλους και κάθε λογής συκοφάντες μας; Αποκλειστικός σκοπός του κ. Βενιζέλου ήταν να συντηρεί έτσι την προσωπική του κόντρα από το 2007 με τον Γ. Παπανδρέου που, φυσικά, αν και δεν «ήρξατο χειρών αδίκων»,  δεν είναι, όπως και οι «δικοί» του, άμοιρος ευθυνών για την τελική κατάληξή της με τη διάσπαση του Κινήματος και τη δημιουργία του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. στις τελευταίες εκλογές.

Είναι γνωστό πια ότι, δυστυχώς για τη χώρα, οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, επέσπευσαν για προσωπικούς λόγους τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, αδιαφορώντας για τη βλάβη, ενδεχομένως ανήκεστη, που θα υποστεί η κοινή μας πατρίδα. Ότι αδιαφόρησαν και αδιαφορούν- τι άλλο να υποθέσει κανείς;- μαρτυρά καθημερινά και η ποιότητα της αντιπολίτευσής τους που «προβοκάρει» τη νέα κυβέρνηση, με την οποία συναγωνίζονται σε ανεύθυνες λαϊκίστικες «μπαρούφες» -μακριά από την ουσία και την έκταση του κινδύνου που μας απειλεί- επαναλαμβάνοντας την εγκληματική πολιτικά στάση, τόσο της ΝΔ, όσο και της Αριστεράς το 2010, κατά της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όταν και τότε η χώρα ήταν στο χείλος του γκρεμού.