Ή όλοι μαζί ζωζόμαστε ή όλοι μαζί πνιγόμαστε!

Δεν δικαιούται κανέναςνα... μιλάει! Ούτε οι πρίν, ούτε οι τωρινοί! Είναι η τελευταία ευκαιρία! Πλάτη λοιπόν από όλους!

Παρακολουθώ τις τελευταίες εβδομάδες τις κινητοποιήσεις διαφόρων κλάδων, στην προωθούμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης. Απ’ τα αγροτικά μπλόκα μέχρι το κίνημα της γραβάτας, όπως βαπτίστηκαν οι πρόσφατες πορείες διαμαρτυρίας των επιστημόνων-ελεύθερων επαγγελματιών, και ομολογώ ότι εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων στις περισσότερες ενστάσεις τους, έχουν δίκιο. Όταν οι φορολογικές, ασφαλιστικές κλπ επιβαρύνσεις ξεπερνούν σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και το 70% του εισοδήματος ενός επαγγελματία, ο επαγγελματίας αυτός εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμα του. Είτε θα αποχωρήσει ,είτε θα επιχειρήσει να το ασκήσει αποκρύπτοντας παντί τρόπο , τα πραγματικά έσοδα του.
Απ την άλλη πλευρά η κυβέρνηση, τα χέρια της οποίας είναι ουσιαστικά δεμένα. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι δεν δύναται να τηρήσει τα υπεσχημένα. Αυτό οι έχοντες στοιχειώδη γνώση της οικονομικής κατάστασης, γνώριζαν εξαρχής ότι επρόκειτο για προεκλογικές υποσχέσεις της δεκάρας. Ότι υπέκλεψε την ψήφο των πολλών δεν περιμέναμε το ασφαλιστικό να το διαπιστώσουμε. Όπως δεν περιμέναμε και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να διαπιστώσουμε ότι το ασφαλιστικό αποτελεί τη μεγαλύτερη βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του συστήματος. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν είναι κάτι που επιχειρείται γιατί κάποιοι εκεί έξω ή στου Μαξίμου αποφάσισαν να μας τιμωρήσουν, επιχειρείται γιατί η αδυναμία καταβολής συντάξεων αποτελεί μια πραγματικότητα, που δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε.
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν που ούτε η μια πλευρά, ούτε η άλλη έχει την πολυτέλεια στην παρούσα φάση να υποχωρήσει. Αυτά που παλαιότερα λύναμε με μια αντιπροσωπεία στο αρμόδιο υπουργείο, ενίοτε και μια συναλλαγή με τον εκάστοτε κλάδο, τώρα καλούμαστε να τα αντιμετωπίσουμε στο σύνολο τους και οριστικά. Η νέμεσις για την απραξία και την ανευθυνότητα δεκαετιών, μας επιβάλλει εδώ και τώρα λύση ,σε περιθώρια ασφυκτικά. Και είναι το μόνο ίσως πράγμα, που δεν προσφέρεται αυτή τη στιγμή για αντιπολίτευση, όσο και αν θέλγει ορισμένους η στιγμή και οι συνθήκες που διαμορφώνονται.
Είναι η τελευταία μας ίσως ευκαιρία να μετριάσουμε τις επιπτώσεις και να εξορθολογίσουμε το σύστημα.
Με απώλειες ναι, αλλά ει δυνατόν τις λιγότερο καταστρεπτικές για τους παραγωγικούς τομείς της χώρας. Αυτό που περιμένω απ΄όλες τις πολιτικές δυνάμεις σήμερα είναι προτάσεις επί προτάσεων και αγωνία και διάθεση. Τίποτα λιγότερο απ αυτό. Ο καταγγελτικός λόγος σκέτος ή ακόμη χειρότερα οι «βόλτες συμπαράστασης» πολιτευτών, σε ένα έγκλημα με διαχρονικούς ενόχους, ένα μονάχα πράγμα έχει να μου πει αυτή τη στιγμή. Ότι και οι επόμενοι, είναι ικανοί να κυβερνήσουν και τα πτώματα μας ακόμη, αρκεί να κυβερνήσουν.