Ο ωραίος, ο μοιραίος και η Αννούλα…

του Αριστοτέλη ΒασιλάκηΔιαβάζω πως η «τρόικα εσωτερικού», δηλαδή ο «ωραίος Ανδρέας», ο «μοιραίος Μιχάλης» και η «Αννούλα του χιονιά», φλερτάρουν έντονα με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, βρίσκοντας «μεταρρυθμιστικό παράθυρο» και να χωθούν μέσα, ώστε να διεκδικήσουν με αξιώσεις τις πολυπόθητες υπουργικές καρέκλες.
Ως γνωστόν Λοβέρδος – Χρυσοχοΐδης – Διαμαντοπούλου είναι τρεις διακεκριμένοι επαγγελματίες υπουργοί και μάλιστα «ΠΑΣΟΚάρες», άρα ειδικοί στην μεταπολιτευτική διακυβέρνηση…
Δεν γνωρίζω αν θα έχουν «αίσιο τέλος» οι διεργασίες, για την μελλοντική υπουργοποίηση, ωστόσο ανεπαίσθητα μου ήρθε στο μυαλό η γνωστή ρήση που λέει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι στο οποίο παίζουν όλοι με όλους και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί…
Αμέσως το συνδύασα με τα τεκταινόμενα και το διασκεύασα στο μυαλό μου ως εξής: Η πολιτική στην Ελλάδα είναι ένα «παιχνίδι», στο οποίο γίνονται εκλογές για να παίρνουν υπουργικές καρέκλες κάποιοι συγκεκριμένοι Πασόκοι…  Ο Λοβέρδος, ο Χρυσοχοΐδης και η Διαμαντοπούλου…
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που χρειάζεται να διαθέτει κάποιος για να γίνει επαγγελματίας υπουργός… Τι παραπάνω απ’ όλους τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς έχουν
οι 3 παραπάνω φωστήρες;
Ο Λοβέρδος για παράδειγμα έχει κερδίσει με το σπαθί του τον τίτλο του χειρότερου Υπουργού στη μεταπολίτευση και στον τομέα της Υγείας, αλλά και σ’ εκείνον της Απασχόλησης και Κοινωνικών Ασφαλίσεων… Τα έκανε ΜΠΑΧΑΛΟ διυπουργικά ο «ωραίος Ανδρέας», ο οποίος αφού «πέτυχε» σαν επαγγελματίας Υπουργός, αποφάσισε να γίνει και επαγγελματίας «δελφίνος», αλλά απέτυχε παταγωδώς…
Από τον «ωραίο Ανδρέα», πάμε στον «μοιραίο Μιχάλη»… Τον γίγαντα εκείνο που κατατρόπωσε τη «17 Νοέμβρη» του Κουφοντίνα και των Ξηρών… Εδώ γελάνε βέβαια… Και ο νοών νοείτω… Ο γίγαντας αυτός της Δημόσιας τάξης «κατάφερε» να σκάσει βόμβα μέσα στο γραφείο του και να μην το πάρει χαμπάρι!!! Προφανώς θα διάβαζε εκείνη τη στιγμή το Μνημόνιο… Μη γελάτε… Ο Μιχάλης το έχει διαβάσει το Μνημόνιο κι ας δηλώνει ότι το ψήφισε χωρίς να το έχει διαβάσει… Όπως και να ‘χει ο «ωραίος και μοιραίος Μιχάλης» είναι πολιτικό κεφάλαιο για τη χώρα και θα πρέπει όσο ζει να του στρώσουμε ένα κόκκινο χαλί και μια αναπαυτική πολυθρόνα για να μας υπουργεύει…
Πάμε και στην Αννούλα του χιονιά… Την Υπουργό της φωτοτυπίας όπως έχει μείνει στα ιστορικά δρώμενα της Παιδείας. Για την Άννα δεν έχω να γράψω πάρα πολλά… Και τα θετικά της και τ’ αρνητικά της είναι τόσο άχρωμα, άοσμα και άγευστα, που δεν αξίζει και πολύ να ασχολείται κάποιος μαζί της… Ίδια ο πολιτικός της μέντορας ο Κώστας ο Σημίτης!!!
Δεν ξέρω, τι θ’ αποφασίσει τελικά ο Μητσοτάκης. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις… Τα βάζεις στην ζυγαριά και επιλέγεις… Εγώ πάντως είναι δεδομένο «πως θα το γλεντήσω»… Ειδικά με κάτι πρώην συντρόφους μου (Νεοδημοκράτες ντε…), που θα προσπαθήσουν να με «ψήσουν» για το μεγαλείο των απόφοιτων του ΙΕΚ Σημίτης.