Όσα πρέπει να ξέρετε για την πρόληψη της φλεβικής θρόμβωσης

Για τα προβλήματα των φλεβών, ειδικά τώρα το καλοκαίρι που επιτείνονται λόγω υψηλών θερμοκρασιών, μιλά στο Πρακτορείο FM και στην εκπομπή 104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ, ο αν. καθ. Αγγειοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπεύθυνος της Αγγειοχειρουργικής Μονάδας του Νοσοκομείου "Αρεταίειο" και απερχόμενος πρόεδρος της Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας, Θωμάς Κώτσης.
Ο κ. Κώτσης τονίζει ότι η κληρονομικότητα και το ατομικό ιστορικό παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση θρομβώσεων, ενώ διευκρινίζει ότι η επίσκεψη στον αγγειοχειρουργό, ειδικά για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να διευκρινίζεται η ακριβής αιτία των πρησμένων ποδιών.
Ο έγκριτος καθηγητής αναφέρει ποιες είναι οι ομάδες υψηλού κινδύνου και δίνει χρήσιμες οδηγίες για την πρόληψη των φλεβικών προβλημάτων, τόσο στη καθημερινότητα μας, όσο και στις διακοπές.
Η αφυδάτωση, ύπουλος εχθρός των φλεβών το καλοκαίρι
Η αφυδάτωση είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό όλων των προβλημάτων που δημιουργούνται το καλοκαίρι στις φλέβες, καθώς προκαλεί μία δυσκολία στη ροή του αίματος αναφέρει ο κ. Κώτσης και εξηγεί πως αυτή προκαλείται:«Η δυνατότητα για πήξη του αίματος, εξαρτάται από την ταχύτητα ροής. Όταν μάλιστα δεν υπάρχει αρκετό υγρό μέσα στο μίγμα αυτό που ονομάζουμε αίμα, δημιουργείται αυτό που λέμε αφυδάτωση και τότε υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να πήξει το αίμα, με συνέπεια τους θρόμβους». Ο καθηγητής ξεκαθαρίζει ότι ο νούμερο ένα χρυσός κανόνας για υγιές φλεβικό σύστημα είναι «να έχουμε επιλέξει σωστά τους γονείς μας», κοινώς να έχουμε καλά γονίδια.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από θρόμβωση

«Ειδικά για τις φλέβες είναι σημαντικό να έχουμε καλές βαλβίδες. Οι βαλβίδες είναι οι «πορτούλες» που απαγορεύουν στον άνθρωπο που είναι σε όρθια θέση να κατέβει το αίμα προς τα άκρα. Φανταστείτε ότι υπάρχει μία φλεβική στήλη που είναι γεμάτη αίμα, από το πέλμα μας μέχρι περίπου το επίπεδο του δεξιού κόλπου της καρδιάς. Αυτό το αίμα πρέπει να επιστρέψει στην καρδιά. Όταν λοιπόν η στήλη δεν έχει βαλβίδες, δυστυχώς γίνεται ενιαία με συνέπεια να παρουσιάζεται κάτω από το γόνατο πρησμένο πόδι, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει συγκεκριμένο ζήτημα υγείας. Όσοι δεν έχουν λοιπόν καλές βαλβίδες αποτελούν μία ομάδα κινδύνου για θρόμβωση. Άλλες ομάδες κινδύνου είναι όσοι κάνουν χημειοθεραπείες, άνθρωποι με καρδιακή ανεπάρκεια, νεφροπαθείς, έγκυες, ασθενείς με φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου, καπνιστές, γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά, άτομα που ειδικά το καλοκαίρι καταναλώνουν πολύ αλκοόλ, ψηλοί, υπέρβαροι, άτομα με κιρσούς, και γενικότερα άτομα άνω των 60. Όλοι αυτοί έχουν μία δυσλειτουργία στην επιστροφή του αίματος στην καρδιά, ή κάποιοι μπορεί να έχουν πρόβλημα στην τάση για πήξη του αίματος».

Δύο ειδών θρομβώσεις

Όπως μας λέει ο κ. Κώτσης η θρόμβωση είναι δύο ειδών, η επιφανειακή και η εν τω βάθει: «Η επιφανειακή μπορεί να γίνει ακόμα και σε ανθρώπους π.χ που έχουν κιρσούς. Σε αυτή την περίπτωση δημιουργείται μία ανεπάρκεια στο επιφανειακό δίκτυο και γίνεται μία φλεγμονή με συμπτώματα σκληρότητας, πόνου, ερυθρότητας και καύσου, χωρίς όμως τα πόδια να πρήζονται πολύ. Τη φλεγμονή αυτή την ψηλαφούμε και είναι αυτό που ονομάζουμε θρομβοφλεβίτιδα».

Πότε πάμε στον αγγειοχειρουργό

Το επικίνδυνο όμως σύμφωνα με τον κ. Κώτση είναι όταν θα φράξει το εν τω βάθει φλεβικό σύστημα. «Πρακτικά δηλαδή όταν βλέπουμε ξαφνικά πρησμένο ποδαράκι ετερόπλευρα, η επίσκεψη στον αγγειοχειρουργό πρέπει να γίνει άμεσα, προκειμένου να διαγνώσει την ακριβή αιτία. Γιατί αν π.χ ένας ηλικιωμένος κάθεται πολλές ώρες μπροστά από την τηλεόραση με κρεμασμένα πόδια, ειδικά το καλοκαίρι, ή μετά από ένα πολύωρο ταξίδι με αυτοκίνητο ή αεροπλάνο, μπορεί να του πρηστούν, χωρίς να έχει πάθει θρόμβωση».

Μέτρα πρόληψης

Καταρχήν οι ομάδες υψηλού κινδύνου θα πρέπει να είναι ευαισθητοποιημένες ως προς αυτό το ζήτημα, αλλά και γενικότερα ο κόσμος να γνωρίζει το ιστορικό της οικογένειας του, αν ας πούμε οι γονείς είχαν τάση για θρόμβωση, έτσι ώστε να υπάρχει μία εγρήγορση.

Εφόσον είναι γνωστοί οι επιβαρυντικοί παράγοντες, δηλαδή η αφυδάτωση και η έλλειψη κίνησης, κρίνεται απαραίτητη η επαρκής ενυδάτωση και σαφώς το περπάτημα είναι το ιδανικό. Ή αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, συνεχώς κινήσεις, έτσι ώστε με αυτό τον τρόπο να κινητοποιείται το λιμνάζον αίμα προς την καρδιά. Ακόμα και σε πολύωρα ταξίδια μέσα σε αεροπλάνο, θα πρέπει να σηκωνόμαστε ανά 20 λεπτά και να περπατάμε λίγο μέσα στο αεροσκάφος. Όχι αλκοόλ. Όχι κάπνισμα. Επίσης, αν σηκώσουμε τα πόδια λίγο ψηλά, πάνω από το επίπεδο της καρδιάς, σε ένα μαξιλαράκι την ώρα που κοιμόμαστε βοηθάει σημαντικά. Όχι όμως πλαγίως, ανάσκελα.