Σαν σήμερα: Αποσύρεται κι επίσημα η δραχμή πριν από 15 χρόνια

Την 1η Μαρτίου 2003 η δραχμή αποσύρθηκε οριστικά, ύστερα από μια περίοδο δυο μηνών, όπου το νέο και το παλιό νόμισμα κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα.
Ηταν πρώτη Μαρτίου 2003 όταν η δραχμή (που προέρχεται από το ρήμα «δράττω», που σημαίνει αρπάζω ή καλύτερα «πιάνω σφιχτά»), ένα νόμισμα με ιστορία 2.700 ετών, άμεσα συνυφασμένο με την ιστορία του Ελλαδικού χώρου, θα αποσυρόταν οριστικά. Σαν σήμερα, λοιπόν, πριν από ακριβώς δεκαπέντε χρόνια, η δραχμή αποσύρθηκε οριστικά, ύστερα από μια περίοδο δυο μηνών, όπου το νέο και το παλιό νόμισμα κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα. Η δραχμή θα μπορούσε να εξαργυρώνεται για δυο χρόνια με αντάλλαγμα την προκαθορισμένη αξία της σε ευρώ (1 ευρώ=340,75 δραχμές).
Αυτό αποτέλεσε την φυσική εξέλιξη του γεγονότος ότι από την 1η Ιανουαρίου 2002, τα οικονομικά δεδομένα θα άλλαζαν στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Το ευρώ, το κοινό
ευρωπαϊκό νόμισμα θα έπαιρνε την θέση των εθνικών νομισμάτων.
Η Τράπεζα της Ελλάδος, λοιπόν, ξεκινά να ανταλλάσσει τις δραχμές με ευρώ. Το ευρώ είναι πλέον το μοναδικό νόμισμα που είναι αποδεκτό στις συναλλαγές.
Μια μικρή ιστορία της μεγάλης διαδρομής της δραχμής
Στην αρχαιότητα μία δραχμή ήταν ίση προς έξι οβολούς νόμισμα το οποίο στην παλαιότερη μορφή του είχε σχήμα σιδερένιας ράβδου. Το πάχος του ήταν τόσο, ώστε η χούφτα ενός ανδρικού χεριού να μπορεί να πιάσει έξι από αυτούς. Έτσι εκ του δράττω (όσους οβολούς μπορούσε να αδράξει η παλάμη) προκύπτει η λέξη δραχμή.
Η πρώτη φορά που νόμισμα με την ονομασία «δραχμή» προτάθηκε για το νέο κράτος, ήταν στις 12 Ιουνίου 1822 από το Εκτελεστικόν. Αυτό όμως έγινε πράξη λίγο μετά την ανάρρηση στο θρόνο του ΄Οθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας και την άφιξη του στο Ναύπλιο στις 25 Ιανουαρίου 1833. Με Βασιλικό διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 1833 «περί ρυθμίσεως του νομισματικού συστήματος», η δραχμή αντικαθιστά τον Φοίνικα νόμισμα που επιχείρησε να καθιερώσει ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1828. Η νέα νομισματική μονάδα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους υποδιαιρείται σε 100 λεπτά. Από τότε και αδιάλειπτα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2002, η δραχμή ήταν νομισματική μονάδα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους.
Η καθιέρωση της δραχμής το 1833 αποτέλεσε μια αναβίωση του ξεχασμένου μέχρι τότε νομίσματος και ήταν ακόμα μια προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας να συνδέσει το νεοσύστατο ελληνικό κράτος με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Το νέο αυτό νόμισμα είχε βάρος 4,477 γραμμάρια από τα οποία τα 4,029 γραμμάρια ήταν καθαρό ασήμι και τα 0,448 χαλκός. Η ισοτιμία της δραχμής ορίστηκε στα 0,895 του γαλλικού χρυσού φράγκου. Οι πρώτες δραχμές και οι υποδιαιρέσεις τους κόπηκαν στη Βαυαρία από μήτρες που κατασκεύασε στο Μόναχο ο Κόνραντ Λάνγκε, μετέπειτα διευθυντής του Ελληνικού Βασιλικού Νομισματοκοπείου. Παρόλο που το βασιλικό διάταγμα έχει ημερομηνία 8 Φεβρουάριου 1833, στην πρώτη δραχμή αναγράφεται το έτος 1832 το έτος δηλαδή ανάρρησης στο θρόνο του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας.
Το νέο ελληνικό νομισματικό σύστημα ήταν στη σύλληψη διμεταλλικό (χρυσά και αργυρά νομίσματα), αλλά στην πράξη δεν κυκλοφόρησαν παρά ελάχιστα χρυσά νομίσματα. Τον Αύγουστο του 1833 απαγορεύτηκε ρητά η αποδοχή τουρκικών νομισμάτων από τα δημόσια ταμεία σε μια προσπάθεια να επιβληθεί το νέο νόμισμα.
Στις 30 Μαρτίου 1841 μετά από πολυετείς προσπάθειες, ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στην οποία παραχωρήθηκε το προνόμιο της έκδοσης χαρτονομισμάτων, το οποίο και διατήρησε έως το 1927, οπότε και ιδρύθηκε η Τράπεζα της Ελλάδος. Πρώτος διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας ήταν ο Γεώργιος Σταύρου, του οποίου το πορτραίτο εμφανίζεται στην κύρια όψη όλων των χαρτονομισμάτων που εξέδωσε η τράπεζα. Επίσης στην ίδια όψη και έως το 1923 εικονίζεται και ο βασιλικός θυρεός.
(Με πληροφορίες από τη Βικιπαίδεια)