Η ελληνική ΑΟΖ κ η Προοδευτική Πατριωτική πολιτική μας - Η απώλεια πολύτιμου εθνικού χρόνου από τον Α. Τσίπρα. «4 χρόνια στο πουθενά οι Υδρογονάνθρακες», Άρθρο μου στην Εφημερίδα TA NEA, (23.02.2019) Στα 4 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν τεράστιες και ασυγχώρητες καθυστερήσεις στην αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Μηδενική πρόοδος τόσο στις 3 συμβάσεις του 2014 (Πατραϊκός, Κατάκολο, Ιωάννινα), όσο και στα 3 χερσαία οικόπεδα (Άρτα, Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα), που με καθυστέρηση 3,5 ετών κυρώθηκαν το 2018 στη Βουλή.
Τραγικές καθυστερήσεις στην έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) των θαλάσσιων οικοπέδων Ν. και ΝΔ της Κρήτης που έχουν ζητήσει Exxon Mobil-Total-ΕΛΠΕ. Δύο χρόνια μετά το αίτημα, που αναγνωρίζει τα νόμιμα εθνικά δικαιώματα στο τμήμα της ΑΟΖ μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, δεν την έχουν ακόμη προωθήσει, φοβούμενοι μεμονωμένες αντιδράσεις κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κι επαγγελματιών διαμαρτυρόμενων, όπως και σε Ιωάννινα και Άρτα.
Αντί να προκηρύξουν τα 4 αυτά χρόνια, νέο διαγωνισμό, τουλάχιστον στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, όπως το 2014, ώστε να ανατεθούν οι έρευνες σε ενεργειακούς κολοσσούς, οι οποίοι για το δικό τους πια συμφέρον θα έλεγαν ένα ηχηρό ΟΧΙ στις τουρκικές προκλήσεις που δημοσιεύουν χάρτες με τουρκική ΑΟΖ ακόμη και νότια της Κρήτης, κοιμούνται τον ύπνο της εθνικής αδιαφορίας.
Το άρθρο 156 του ν.4001/2011 για τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ, με το οποίο προκηρύξαμε και δημοσιεύσαμε στην Εφημερίδα της Ε.Ε. το 2014 το μεγάλο διαγωνισμό των 20 θαλάσσιων οικοπέδων μέχρι τα εξωτερικά όρια της ελληνικής ΑΟΖ με Αλβανία – Ιταλία – Λιβύη, 4 χρόνια τώρα, παραμένει μια αναξιοποίητη εθνική κατάκτηση.
Το 2014 είχαμε κατακτήσει με την Κυπριακή Δημοκρατία ταυτόχρονη και παράλληλη πορεία ερευνών σε εφαρμογή αυτού που ονομάζω «Ενιαίο Ενεργειακό Δόγμα Ελλάδας–Κύπρου». Σήμερα, απόσταση χιλιομέτρων.
Την ίδια στιγμή, Ισραήλ-Κύπρος-Αίγυπτος-Κροατία-Μαυροβούνιο, εγκαθιστούν διαρκώς αναδόχους και παίρνουν θέσεις μάχης για το αναδυόμενο ενεργειακό Eldorado της Ανατ. Μεσογείου.
Σήμερα θα έπρεπε να εισπράττουμε από υδρογονάνθρακες πάνω από 500 εκατ. €/χρόνο και σε βάθος 5ετίας πάνω από 5 δις €/χρόνο, για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών (ν.4162/2013).
Οι έρευνες Υδρογονανθράκων, το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed, αποτελούν τρεις στρατηγικού - πατριωτικού καθήκοντος δράσεις, που σχεδιάσαμε και ολοκληρώσαμε το 2014.
Σήμερα, τα δύο πρώτα βρίσκονται στο πουθενά, ενώ για τον τρίτο την πρωτοβουλία έχουν αναλάβει το Ισραήλ και η Ιταλία.
Σήμερα, θα έπρεπε σε όλα τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ που αμφισβητούνται από γείτονες, να έχουν εγκατασταθεί παγκόσμιοι ενεργειακοί κολοσσοί που θα λειτουργούν αποτρεπτικά σε ξένες διεκδικήσεις και προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Σήμερα, θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το 50% του EastMed και του EuroAsia Interconnector.
Το σήμερα αυτό δυστυχώς, είναι ένα σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, ανάξιο μιας κοινωνίας που πέρασε 8 χρόνια μνημονίων και μιας πατρίδας που θα έπρεπε να είναι ο μεγάλος γεωπολιτικός παίκτης της Ανατ. Μεσογείου.
Το αύριο πρέπει να είναι δικό μας. Το διεκδικούμε και θα το καταφέρουμε.
Αντί να προκηρύξουν τα 4 αυτά χρόνια, νέο διαγωνισμό, τουλάχιστον στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, όπως το 2014, ώστε να ανατεθούν οι έρευνες σε ενεργειακούς κολοσσούς, οι οποίοι για το δικό τους πια συμφέρον θα έλεγαν ένα ηχηρό ΟΧΙ στις τουρκικές προκλήσεις που δημοσιεύουν χάρτες με τουρκική ΑΟΖ ακόμη και νότια της Κρήτης, κοιμούνται τον ύπνο της εθνικής αδιαφορίας.
Το άρθρο 156 του ν.4001/2011 για τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ, με το οποίο προκηρύξαμε και δημοσιεύσαμε στην Εφημερίδα της Ε.Ε. το 2014 το μεγάλο διαγωνισμό των 20 θαλάσσιων οικοπέδων μέχρι τα εξωτερικά όρια της ελληνικής ΑΟΖ με Αλβανία – Ιταλία – Λιβύη, 4 χρόνια τώρα, παραμένει μια αναξιοποίητη εθνική κατάκτηση.
Το 2014 είχαμε κατακτήσει με την Κυπριακή Δημοκρατία ταυτόχρονη και παράλληλη πορεία ερευνών σε εφαρμογή αυτού που ονομάζω «Ενιαίο Ενεργειακό Δόγμα Ελλάδας–Κύπρου». Σήμερα, απόσταση χιλιομέτρων.
Την ίδια στιγμή, Ισραήλ-Κύπρος-Αίγυπτος-Κροατία-Μαυροβούνιο, εγκαθιστούν διαρκώς αναδόχους και παίρνουν θέσεις μάχης για το αναδυόμενο ενεργειακό Eldorado της Ανατ. Μεσογείου.
Σήμερα θα έπρεπε να εισπράττουμε από υδρογονάνθρακες πάνω από 500 εκατ. €/χρόνο και σε βάθος 5ετίας πάνω από 5 δις €/χρόνο, για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών (ν.4162/2013).
Οι έρευνες Υδρογονανθράκων, το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector, ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed, αποτελούν τρεις στρατηγικού - πατριωτικού καθήκοντος δράσεις, που σχεδιάσαμε και ολοκληρώσαμε το 2014.
Σήμερα, τα δύο πρώτα βρίσκονται στο πουθενά, ενώ για τον τρίτο την πρωτοβουλία έχουν αναλάβει το Ισραήλ και η Ιταλία.
Σήμερα, θα έπρεπε σε όλα τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ που αμφισβητούνται από γείτονες, να έχουν εγκατασταθεί παγκόσμιοι ενεργειακοί κολοσσοί που θα λειτουργούν αποτρεπτικά σε ξένες διεκδικήσεις και προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Σήμερα, θα έπρεπε να έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το 50% του EastMed και του EuroAsia Interconnector.
Το σήμερα αυτό δυστυχώς, είναι ένα σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, ανάξιο μιας κοινωνίας που πέρασε 8 χρόνια μνημονίων και μιας πατρίδας που θα έπρεπε να είναι ο μεγάλος γεωπολιτικός παίκτης της Ανατ. Μεσογείου.
Το αύριο πρέπει να είναι δικό μας. Το διεκδικούμε και θα το καταφέρουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα