Κλιματική αλλαγή: απειλή για τον πλανήτη

-Να μην επιτρέψουμε να επαληθευτούν τα εφιαλτικά σενάρια
 -Η εξοικονόμηση ενέργειας, οι ήπιες και ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, η λύση 
Η ανθρωπότητα και, κυρίως, οι αναπτυγμένες χώρες καταναλώνουν σήμερα τρομακτικές ποσότητες ενέργειας. Ποσότητες που προέρχονται, κυρίως, από τα απολιθωμένα καύσιμα (πετρέλαιο, κάρβουνο, φυσικό αέριο).
Η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος για όλες τις ανάγκες και τις «επιθυμίες» μας, οι μεταφορές, η βιομηχανία, η γεωργία, είναι οι κύριοι τομείς που συνεισφέρουν στην επιβάρυνση της ατμόσφαιρας της Γης.
Οι μεταφορές και ιδίως η χρήση του Ι.Χ αυτοκινήτου και η κάλυψη των οικιακών αναγκών μας σε ενέργεια, υπερκαλύπτουν το 1/3 των παγκοσμίων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Αυτή η εμμονή όλων μας για ενεργειακή σπατάλη και η εξάρτησή μας από τις ρυπαίνουσες πηγές ενέργειας έχει οδηγήσει στην ανατροπή του ισοζυγίου των αερίων στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να έχουν προκληθεί αλλαγές των θερμοκρασιών σε όλα τα επί μέρους συστήματα (ατμόσφαιρα, θάλασσες, έδαφος), να έχει επιταθεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου και συνακόλουθα να έχουν υπάρξει κλιματικές αλλαγές τέτοιου μεγέθους που από εδώ και μπρος θα τις νιώθουμε ολοένα και πιο έντονα στο πετσί μας όλες τις εποχές του χρόνου και ιδίως τα καλοκαίρια.
Για όλα αυτά υπεύθυνο αποκλειστικά είναι το σημερινό «οικονομικό σύστημα της αέναης ανάπτυξης» που έχουμε επιλέξει για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής μας.
Τι πρέπει να κάνουμε;
Κατ' αρχήν αυτό που επείγει είναι να ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ τι συμβαίνει. Κατόπιν να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε. Και τέλος, να επιδιώξουμε ατομικά και συλλογικά την αλλαγή.
Να πιέσουμε με όλους τους τρόπους τους πολιτικούς, τα κόμματα, αλλά και τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα για την:
1. Άμεση αλλαγή του οικονομικού συστήματος και του ενεργειακού μας μοντέλου σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αλλαγή του οικονομικού συστήματος και η αποδοχή των ήπιων και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι η μόνη λύση. Θα μας απαλλάξουν από το "δαιμονικό κύκλο" της άναρχης οικονομικής μεγέθυνσης.
2. Δραστική επιβράδυνση της Οικονομικής Μεγέθυνσης στις αναπτυγμένες χώρες, με ταυτόχρονη ανακατανομή των εισοδημάτων και την εισαγωγή της ενσυνείδητης λιτότητας.
3. Ανάληψη πρωτοβουλιών για λογική «αύξηση» που θα οδηγεί σε ποιοτική ανάπτυξη των «λιγότερο αναπτυγμένων» περιοχών του κόσμου.
4. Δίκαιη κατανομή και διανομή των οικονομικών απολαβών από τη φύση σε όλους τους ανθρώπους (εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας). Ελαχιστοποίηση των οικονομικών και κοινωνικών διαφορών.
5. Άμεση κατάργηση των πολεμικών εξοπλισμών. Κατάργηση των «δήθεν αμυντικών συνασπισμών». Διάθεση των κονδυλίων των εξοπλισμών για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών των πενεστέρων κρατών, όχι μέσω οικονομικής βοήθειας, αλλά μέσω ενός δικαίου εμπορίου και όχι με την καταλήστευση των πόρων τους.
6. Επίλυση των διαφορών μεταξύ των λαών και των κρατών με διαπραγματεύσεις και όχι με τη χρήση βίας.
7. Αποφυγή θρησκευτικών ερίδων. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας έχουν κοστίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.
Αν αρχίσουμε να αφουγκραζόμαστε τα σήματα κινδύνου που εκπέμπει η φύση θα κατορθώσουμε να αποτρέψουμε και να αποφύγουμε την κλιματική αλλαγή και τις δυσάρεστες συνέπειες που μας επιφυλάσσει.
Αν δεν κατανοήσουμε το πού οδηγούμαστε η κατάρρευση είναι πλέον βέβαιη.
Μια κατάρρευση είναι γνωστό τι σημαίνει.
Ό,τι χτίσαμε με κόπο και αίμα, αργά αλλά σταθερά να σωριαστεί μονομιάς σε ερείπια!
Η κατάσταση είναι δύσκολη και ταυτόχρονα πολύπλοκη.
Όλα κρέμονται από μερικές κλωστές. Χρειάζεται η συμμετοχή ΟΛΩΝ μας για να προστατεύσουμε το δικαίωμα μας στη ζωή.
Ενώστε τη φωνή σας με τη δική μας για την αποτροπή της επαπειλούμενης κατάρρευσης που θα κοστίσει σε ακριβά σε όλους μας.
Σκεφτείτε σοβαρά το μέλλον. Πυκνώστε τις γραμμές της οικολογίας και των σκεπτόμενων πολιτών.
Ας κλείσουμε όλοι τα αυτιά στο γλυκό χάιδεμα των υποσχέσεων των πολιτικών. Μας οδηγούν, αλλά δυστυχώς οδηγούνται και αυτοί, στην καταστροφή.
Ας απαιτήσουμε να μάθουν και να πουν την αλήθεια.
Ας βιαστούμε, ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος. Αύριο ίσως είναι αργά.
 -Μέρος κειμένου από το φυλλάδιο που τυπώθηκε το 2000 και το οποίο είχε κυκλοφορήσει σε 5.000 αντίτυπα. Αυτά έχουν εξαντληθεί και σήμερα υπάρχουν μόλις μερικά.