28-02-1986. ""Δολοφονία του Ούλοφ Πάλμε. Παγκόσμια θλίψη και σοκ.''

Μια παγκόσμια απώλεια...
Βραδυνές ώρες. 28 Φεβρουαρίου 1986. Στη διασταύρωση των οδών Τουννελγκάταν και Σβεαβέγκεν, το πιο πολυσύχναστο δρόμο της Στοκχόλμης θα γραφτεί μια μαύρη σελίδα για την Σουηδική ιστορία αλλά και το παγκόσμιο ιδεώδες της Δημοκρατίας.
Ο Ούλοφ Πάλμε με την σύζυγό του Λίζμπετ, τον γιο τους Μάρτεν επιστρέφουν στην οικία τους από έναν κινηματογράφο. Δεν συνοδεύονταν από σωματοφύλακες, καθώς συνήθιζαν να κάνουν περιπάτους στην πόλη μόνοι τους μέσα στον κόσμο και να έρχονται σε επαφή με αυτόν χωρίς προστασία.
Ένας άντρας πλησιάζει μέσα στο σκοτάδι τον Σουηδό ηγέτη και τον πυροβολεί σχεδόν εξ’ επαφής δύο φορές στο στομάχι και μια φορά τη σύζυγό του στην πλάτη.
Ένας οδηγός ταξί που ήταν παρόν στο συμβάν ειδοποίησε τις Αρχές, ενώ δύο γυναίκες έτρεξαν για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Δυστυχώς μέχρι την άφιξη ασθενοφόρου ο Σουηδός πρωθυπουργός ήταν ήδη νεκρός.
Τα νέα της δολοφονίας του μεταδόθηκαν αστραπιαία από άκρη σε άκρη της Σκανδιναβικής χώρας και προκλήθηκε πανικός. Ο Πάλμε είχε σχεδόν μόλις επανεκλέγει στο τιμόνι της χώρας με πολύ μεγάλη λαϊκή απήχηση. Ήταν κορυφαίος πολιτικός με διεθνή αναγνώριση και μεγάλος σοσιαλιστής ηγέτης.
Οι αστυνομικές αρχές δεν κατάφεραν ποτέ να εξιχνιάσουν την υπόθεση. Πάνω από 10,000 άνθρωποι ανακρίθηκαν, ενώ 134 ομολόγησαν την “ενοχή” τους. Το 1989 η αστυνομία συνέλαβε τον 42χρονο Κρίστερ Πέτερσον, ο οποίος στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για ανθρωποκτονία. Με νεφελώδεις κατηγορίες καταδικάστηκε σε ισόβια, καθώς η αστυνομία πιεζόταν ασφυκτικά να κλείσει η υπόθεση. Όμως στο Εφετείο που έγινε τον ίδιο χρόνο αφέθηκε ελεύθερος.
Ο Σβεν Ούλοφ Γιόαχιμ Πάλμε γεννήθηκε στην Στοκχόλμη στις 30 Ιανουαρίου 1927. Μέλος τού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος πρώτη φορά εκλεγμένος στο Σουηδικό Κοινοβούλιο το 1958. Διετέλεσε πρωθυπουργός από το 1969 έως το 1976 και από το 1982 έως την δολοφονία του, το 1986.
Τάχθηκε κατά των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ και έδωσε άσυλο στους λιποτά­κτες τού αμερικανικού στρατού. Πατέρας της σοσιαλιστικής οικονομικής πολιτικής και του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου στην Σουηδία. Προκαλώντας την οργή μεγαλοιδιοκτητών επιχειρήσεων εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων του υπέρ του λαού. Ενεργός συμμέτοχος στην «Πρωτοβουλία των 6» για την ειρήνη και τον αφοπλισμό. Επίσης μεγάλος επικριτής του “φασιστοειδούς” καθεστώτος του Απαρτχαϊντ στην Νότιο Αφρική.
Η υπόθεση στοίχειωσε την Σουηδική αστυνομία για δεκαετίες που κατηγορήθηκε ευρέως ότι απέτυχε στην εύρεση του δολοφόνου του Πατέρα της σύγχρονης Σουηδίας.