Οι πέρδικες της Λαυρεωτικής

Τι όμορφο ''πάντρεμα'', ένας από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους με το πιο καμαρωτό μας πουλί!
Ο ναός του Ποσειδώνα πάνω στο βραχώδη όγκο του ακρωτηρίου του Σουνίου είναι σε πλήρη αρμονία με την άγρια ομορφιά της εσχατιάς της Αττικής. Λόγω της περιβαλλοντικής αξίας της, η ευρύτερη περιοχή ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός. Σ' αυτόν τον όμορφο τόπο συχνάζει η νησιώτικη πέρδικα. Δεν είναι τυχαίο που μια παραλία της Λαυρεωτικής φέρει τ' όνομα Πέρδικα. Οι πέρδικες βρίσκουν καταφύγιο στο ναό, ίσως να βρίσκουν εύκολα τροφή. Φαίνονται να είναι εξοικειωμένες με τους επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, η Πέρδικα ήταν αδελφή του Δαίδαλου. Ο τελευταίος ζήλευε τον ευφυή και δεξιοτέχνη ανιψιό του Τάλω ή Κάλω και τον γκρέμισε από την Ακρόπολη. Η Πέρδικα όταν έμαθε το φόνο του γιου της από τον ίδιο της τον αδερφό απαγχονίστηκε ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή μεταμορφώθηκε από τη θεά Αθηνά στο πτηνό πέρδικα.
Η πέρδικα είναι ένα από τα πιο όμορφα πουλιά της χώρας μας. Είναι το ποιητικότερο σύμβολο της ομορφιάς, της υπερηφάνειας, της χάρης, της εξυπνάδας, της αυτοθυσίας.
Η δημοτική παράδοση ύμνησε την πέρδικα με πληθώρα τραγουδιών και ποιημάτων. Τις περισσότερες φορές τα κείμενα είναι μεταφορικά, την παρομοιάζουν με μια όμορφη γυναίκα, την «περδικοπερπατούσα», «περδικόστηθη», «περδικομάτα».
Σε πολλά κείμενα των δημοτικών τραγουδιών εξυμνείται η αυτοθυσία και η αγάπη για τα παιδιά της: «τήρα μη μοιάσεις του λαγού όπου γεννάει κι’ αρνιέται, μοιάσε της Πετροπέρδικας τής αηδονολαλούσας που κάνει δέκα οχτώ πουλιά κανένα δεν αρνιέται. Κι’ αν πέσει άετος και πάρει έν’ άπ’ τα πουλιά της κάνει καιρούς να πιει νερό χρόνους να κελαηδήσει».
Τις αρετές της πέρδικας τις βρίσκουμε στις καθημερινές εκφράσεις του λαού μας:
«Καλώς τηνε την πέρδικα που περπατεί λεβέντικα!»
«Πέρδικα καμαρωτή μες το κάμπο περπατεί!»
Η πέρδικα περπατά και τρέχει πολύ γρήγορα σε όλα τα εδάφη. Είναι ενδημικό πουλί, δε μεταναστεύει. Τη συναντάμε σε όλες τις περιοχές, σε μεγάλα υψόμετρα, σε απότομες βουνοπλαγιές, θαμνώδεις και βραχώδεις εκτάσεις, ακόμα και κοντά στη θάλασσα, όπως οι πέρδικες του Σουνίου.
Πολλές τοποθεσίες έχουν τ' όνομά της, όπως το χωριό Πέρδικα στην Αίγινα, στη Θεσπρωτία, στο νομό Ιωαννίνων, κλπ.
Η πέρδικα γεννά την άνοιξη 10–15 αυγά, από τα τέλη Απριλίου μέχρι τον Ιούνιο. Χτίζει τη φωλιά της στο έδαφος.
Γι' αυτό, τώρα που πήραμε τα όρη και τα λαγκάδια ας θυμόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι στη φύση.
Είναι κατατρεγμένο πουλί καθώς συγκαταλέγεται, δυστυχώς, στα κύρια θηρεύσιμα είδη και κυνηγιέται ανελέητα και με μανία από χιλιάδες κυνηγούς.
Θ.Σ.Σ.