Πώς καθιερώθηκε η Γιορτή της Μητέρας

Πλησιάζει η Γιορτή της Μητέρας η οποία είναι μια από τις πιο αγνές και σημαντικές γιορτές παγκοσμίως, μιας και δεν υπάρχει καλύτερος φίλος και υποστηριχτής στην ζωή μας, από μια καλή μαμά. Από πού προέρχεται όμως αυτή η γιορτή και πως καθιερώθηκε;
Στις περισσότερες χώρες του κόσμου η Γιορτή της Μητέρας γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, αν και ορισμένες της παραχωρούν μια άλλη μέρα του χρόνου.
Τιμώντας την Μητέρα στην αρχαιότητα
Οι εορτασμοί προκειμένου για την τίμηση των μητέρων και των θεών μητέρων χρονολογούνται από τα αρχαία χρόνια. Στην Φρυγία διοργάνωναν εορτασμούς για την Κυβέλη, την Σπουδαιότερη Μητέρα Όλων των Θεών. Το ίδιο έκαναν και οι αρχαίοι Έλληνες για την Θεά Ρέα. Παρομοίως, οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν αυτό το έθιμο και το ασκούσαν στις δικές τους θεότητες.
Ορισμένες χώρες συνεχίζουν να τιμούν αυτά τα αρχαία έθιμα όπως για παράδειγμα, το Durga Pooja, επίσης γνωστό ως Durgotsava ή Sharodotsava, το οποίο είναι ένα ετήσιο ινδουιστικό φεστιβάλ, το οποίο αποτίει φόρο τιμής στην ινδουιστική θεά Durga.
Κατά τον Μεσαίωνα δημιουργήθηκε η παράδοση να επιτρέπουν σε όσους είχαν μετακομίσει μακριά από την πατρίδα τους να επιστρέφουν, προκειμένου να επισκέπτονται τις ενορίες και τις μητέρες τους την Κυριακή Laetare, η οποία είναι η τέταρτη Κυριακή στην περίοδο της Σαρακοστής, στο λειτουργικό ημερολόγιο των Δυτικών Χριστιανών. Αυτό έγινε η «Μητρική Κυριακή» στην Βρετανία, όπου συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, αν και έχει εν μέρει αντικατασταθεί από την Γιορτή της Μητέρας.
Η σύγχρονη Ημέρα της Μητέρας
Η Άννα Τζάρβις, της οποίας η μητέρα είχε οργανώσει γυναικείες ομάδες που προωθούσαν τη φιλία και την υγεία, πρωτο-ξεκίνησε την παράδοση της Γιορτής της Μητέρας στη Φιλαδέλφεια. Στις 12 Μάϊου 1907 οργάνωσε ένα τιμητικό μνημόσυνο για τη μητέρα της σε μια εκκλησία στη Δυτική Βιρτζίνια. Μέσα σε πέντε χρόνια κάθε πολιτεία της Αμερικής γιόρταζε και τιμούσε αυτή την ημέρα σε έναν πιο ανεπίσημο χαρακτήρα.



Παρ’ όλα αυτά, όμως, το Αμερικάνικο Κογκρέσο το 1908 απέρριψε την πρόταση να καθιερώσει την Γιορτή της Μητέρας ως επίσημη εορτή, αστειευόμενο ότι έτσι «θα έπρεπε να κάνει και μια Γιορτή της Πεθεράς». Η Τζάρβις δεν έπαψε να προσπαθεί και έτσι το 1914 ο Αμερικανός Πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον την καθιέρωσε ως Εθνική Γιορτή.
Παρόλο που η Τζάρβις είχε αρχικά προτείνει τα λευκά γαρύφαλλα ως φόρο τιμής προς τις μητέρες, το έθιμο άλλαξε και, πια, φοράμε κόκκινα ή ροζ γαρύφαλλα για τις μητέρες που είναι ακόμα εν ζωή και λευκά για όσες έχουν αποβιώσει.
Με τον καιρό το έθιμο μεγάλωσε και άρχισε να συμπεριλαμβάνει και γιαγιάδες και θείες, οι οποίες είχαν μητρικό ρόλο. Οπότε αυτό που είχε ξεκινήσει ως ημέρα τιμής μεταλλάχτηκε ως γιορτή για να στέλνεις κάρτες, και άλλα δώρα στις μητρικές φιγούρες, γενικότερα. Για αυτό τον λόγο, ως διαμαρτυρία κατά της εμπορευματοποίησης, η Τζάρβις, πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της προσπαθώντας να καταργήσει τη Γιορτή, που, ουσιαστικά, εκείνη έφερε στη ζωή.
Η ημέρα είναι μια ευκαιρία να ευχηθούμε και να θυμίσουμε την αγάπη μας στην μητέρα, τον εκλεκτό αυτόν άνθρωπο της ζωής μας. Μια απλή καρτούλα με ευχές, ή ένα δωράκι από τα πολλά που υπάρχουν διαθέσιμα πλέον, και πάνω από όλα μια αγκαλιά, αρκούν για να κερδίσουμε το χαμόγελο της μαμάς μας, η οποία είναι πάντα έτοιμη να δεχτεί με χαρά ό,τι διαλέξουμε να της δώσουμε, μικρό ή μεγάλο.