Απαγορευμένος έρωτας στα χρόνια της Κόλασης: Ένας Αυστριακός υπαξιωματικός των SS αγάπησε μιαν Εβραία. Κι όπως στα παραμύθια το τέλος της ιστορίας ήταν συγκλονιστικό.
Ακόμα και στα βάθη της Κόλασης υπάρχουν χαραμάδες που εισβάλλει το φως και ο Παράδεισος, δειλά υπενθυμίζει την ύπαρξή του. Γιατί η ζωή δεν είναι μόνο σκοτάδι και οιμωγές.
Και στο διαβόητο κολαστήριο σωμάτων και ψυχών, στο κρεματόριο πολιτισμού και ανθρωπιάς, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, υπήρχε ένα κομμάτι επίπλαστου Παραδείσου…
Υπήρχε ένας χώρος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Πολωνίας, που τον ονόμαζαν οι κρατούμενοι «Καναδά»· ήταν εγκαταστάσεις αποθήκευσης αντικειμένων. Εκείνα τα κτίρια χρησιμοποιούνταν για να αποθηκευτούν κλεμμένα (κυρίως) προσωπικά είδη κρατουμένων- Εβραίων- που είχαν δολοφονηθεί στους θαλάμους αερίων. Οι αποθήκες εκείνες ονομάστηκαν