Σαν σήμερα 17/11, Ουόλτερ Ράλεϊ: ο τυχοδιώκτης που γοήτευσε τη βασίλισσα Ελισάβετ, κέρδισε τον διάδοχό της, αλλά δεν γλύτωσε το οικτρό τέλος

Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ: ένας γοητευτικός τυχοδιώκτης… Κάποιος συγγραφέας του17ου αιώνα έγραψε: «ουδέποτε υπήρξε άνθρωπος που κατέστη τόσο μισητός και συγχρόνως τόσο δημοφιλής σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα».
Εκείνος ο συγγραφέας αναφέρονταν στον σερ Ουόλτερ Ράλεϊ, ένας από τους πιο διάσημους άντρες της Ελισαβετιανής Βρετανίας, αυλικός της Βασίλισσας, εξερευνητής, στρατιώτης, συγγραφέας και- γιατί όχι- κατάσκοπος, τυχοδιώκτης, διανοούμενος, μάρτυρας του αγώνα κατά των Ισπανών- ένας Homo Universalis της εποχής του.
Η βασίλισσα Ελισάβετ είχε δείξει στον Ράλεϊ την απεριόριστη εύνοια της: παραχωρώντας του μεγάλες εκτάσεις, μονοπώλια και υψηλόβαθμες θέσεις, ενώ τον έχρισε και ιππότη. Ο Ράλεϊ, από το 1584 μέχρι το 1589 οργάνωσε αποστολές στη Βόρειο Αμερική (χωρίς να ακολουθήσει ποτέ ο ίδιος) και ίδρυσε αποικία την οποία ονόμασε Βιρτζίνια προς τιμήν της παρθένου βασιλίσσης Ελισάβετ.
Η εύνοια της βασίλισσας διεκόπη το 1593 όταν μία, επίσης θεωρουμένη παρθένος, κυρία της τιμής κατελήφθη από ωδίνες και αποκαλύφθηκε ότι ήταν παντρεμένη (μυστικά) με τον Ράλεϊ. Η Ελισάβετ- παρθένα μεν- αλλά ζηλότυπη, δεν ανεχόταν να παντρεύονται οι ευνοούμενοι αυλικοί της χωρίς την άδειά της.
Όταν πέθανε η Ελισάβετ το 1603 την διαδέχθηκε ο Ιάκωβος Α’. Ο Ράλεϊ θεωρήθηκε πολέμιος του νέου βασιλιά και συνωμότης. Λίγες μέρες μετά την εξόδιο ακολουθία της βασίλισσας ο Ράλεϊ συνελήφθη, φυλακίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο- μια μέρα σαν σήμερα, 17 Νοεμβρίου του 1603- προσπάθησε να αυτοκτονήσει μ ένα μαχαίρι, αλλά στο τέλος βασιλιάς του έδωσε χάρη.
Ο Ράλεϊ συνέχισε να παραμένει έγκλειστος, αλλά με όλε στις ανέσεις: επιτράπηκε στη σύζυγό του να κοιμάται μαζί του σ’ ένα οίκημα στον περίβολο του Πύργου της Αγγλίας, όπου και γεννήθηκε ένας γιος του. Επί 13 χρόνια, ο Ράλεϊ ασχολούνταν με πειράματα χημείας, έγραψε πολλά ποιήματα και μια Παγκόσμια Ιστορία που σταματά στους ρωμαϊκούς χρόνους, γιατί- όπως έλεγε- «όποιος γράψει νεότερη ιστορία και πει την αλήθεια κινδυνεύει να σπάσει τα δόντια του».
Και κάποτε, ο σερ Ράλεϊ αφέθηκε ελεύθερος και αμέσως άρχισε ένα μακρύ ταξίδι προς αναζήτηση χρυσού στις εκβολές του ποταμού Ορινόκου στη Νότιο Αμερική. Γύρισε στην Αγγλία δίχως να πετύχει το στόχο του και έχοντας εγκληματήσει επιτιθέμενος σε ισπανικό οχυρό, παραβιάζοντας τη συνθήκη ειρήνης των Ισπανών με τους βρετανούς προκαλώντας τον ισπανό πρέσβη στην Αγγλία να απαιτήσει από τον βασιλιά την παραδειγματική τιμωρία του.

 

Το τέλος, αναμενόμενο...

Ο Ράλεϊ συνελήφθη προσπαθώντας να διαφύγει στη Γαλλία και ανέβηκε στο ικρίωμα στις 29 Οκτωβρίου του 1618 με παροιμιώδη ψυχραιμία· δοκίμασε την κόψη του τσεκουριού με το δάχτυλό του και είπε στον δήμιο : «Το καλύτερο φάρμακο για τους πόνους μου. Ας κάνουμε γρήγορα. Είναι η ώρα που με πιάνει η κρίση ελονοσίας και οι εχθροί μου θα νομίσουν πως τρέμω από φόβο μου». Ο δήμιος του Ράλεϊ σημασία δεν έδωσε στα λόγια του και γρήγορα του έκοψε το κεφάλι.