1936: Θέρισε ο Χάρος τους πρωταγωνιστές της ελληνικής πολιτικής σκηνής – «Φεύγει» ο Πατέρας της Δημοκρατίας Αλέξανδρος Παπαναστασίου

Το 1936 ήταν η χρονιά που «έφυγαν» σπουδαίοι πολιτικοί της Ελλάδας και όχι μόνο πολιτικοί… Κι ανάμεσά τους ο Πατέρας της Δημοκρατίας Αλέξανδρος Παπαναστασίου.
Λοιπόν, πάρτε μολύβι και χαρτί και αρχίστε, όχι να γράφετε, αλλά να σβήνετε: πρώτη βολή του Χάρου: Γεώργιος Κονδύλης στις 31 Ιανουαρίου· σχεδόν δυο μήνες μετά: 18 Μαρτίου, Ελευθέριος Βενιζέλος. Και το δρεπάνι ακονίζεται… 17 Μαΐου, Παναγής Τσαλδάρης, 15 Σεπτεμβρίου, Αλέξανδρος Ζαΐμης.
17 Νοεμβρίου, αποχωρεί από τα εγκόσμια ο Πατέρας της Ελληνικής Δημοκρατίας Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Κι από κοντά στους πολιτικούς και δυο στρατιωτικοί που μπήκαν στις σελίδες της Ιστορίας με τον δικό του τρόπο ο καθένας: Γιώργος Λεοναρδόπουλος (κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη) και Λεωνίδας Παρασκευόπουλος (παρών με το όπλο στο χέρι από τον πόλεμο του 1897 μέχρι την Μικρασιατική Εκστρατεία). Και πλάι σ’ αυτούς βάλτε και δυο ακόμα πολιτικούς ελάσσονος σημασίας, αλλά διακεκριμένους στην εποχή τους: Αριστομένης Προβελέγγιος (πολιτικός {βουλευτής Μήλου από το 1899 ως το 1905}, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών), Κωνσταντίνος Δεμερτζής (πανεπιστημιακός, πολιτικός, αρχηγός πολιτικού κόμματος και πρωθυπουργός της Ελλάδας), Ανδρέας Παναγιωτόπουλος (βουλευτής Αιγιαλείας, υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως στις κυβερνήσεις Ζαΐμη και Δραγούμη και υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου).
Το απόθεμα παλαιάς κοπής πολιτικών, το 1936 εξαντλείται… Ο Κονδύλης, ο θυελλώδης στρατιωτικός που διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά από δύο πραξικοπήματα, αντιβασιλέας και πολλές φορές βουλευτής και υπουργός, ανοίγει τον μακάβριο χορό. «Φεύγουν» και ο Βενιζέλος και ο Τσαλδάρης και οι δυο τους Πρωθυπουργοί με ειδικό βάρος. Κι ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, οκτώ φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας τους ακολουθεί…

Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου αγορεύων.

«Η Ελλάς δεν είναι βασιλικόν τιμάριον»
Και μια μέρα σαν σήμερα υποκλίνεται και «αποχωρεί» και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου. Ο Παπαναστασίου ήταν από τους πρωτοπόρους σοσιαλιστές στην Ελλάδα και αργότερα πατέρας της πρώτης ελληνικής αβασίλευτης δημοκρατίας και πρώτος πρωθυπουργός της. Στις 12/03/1924 σχημάτισε την πρώτη κυβέρνηση της αβασίλευτης δημοκρατίας. Στο Δημοκρατικό Μανιφέστο του έγραφε ανάμεσα στα άλλα: «Η Ελλάς δεν είναι βασιλικόν τιμάριον. Είναι δημιούργημα του πνεύματος, των κόπων και των αγώνων των τέκνων της και δεν ημπορεί να γίνη ανεκτόν να θυσιαστεί και το ελάχιστο τμήμα της χάριν προσωπικών βασιλικών συμφερόντων».
Αντιμοναρχικός ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αλλά και και αντιμαρξιστής, νομικός, πολιτικός επιστήμων, κοινωνιολόγος, συγγραφέας, πολιτικός, σημαντική πολιτική προσωπικότητα της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδος, διατέλεσε βουλευτής, υπουργός σε πολλές κυβερνήσεις και δύο φορές πρωθυπουργός· ιδρυτής της Αβασίλευτης Δημοκρατίας το Μάρτιο του 1924, λόγος για τον οποίο ονομάστηκε Πατέρας της Δημοκρατίας· αντιτάχθηκε στις δικτατορίες του Πάγκαλου και του Μεταξά. Μάλιστα η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τον έθεσε σε κατ' οίκον περιορισμό. Ο Παπαναστασίου είχε γεννηθεί το 1876 στην Τρίπολη και πέθανε στο σπίτι του στην Εκάλη, από καρδιακή ανακοπή.