Γιατί το Μαξίμου δεν ανησυχεί για τα απόνερα της διαγραφής Σαμαρά

Την ώρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, απαντούσε σε ομοβροντία ερωτήσεων για τη διαγραφή του Α. Σαμαρά κατά τη χθεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο Bloomberg, έκλεισε το θέμα με δυο φράσεις: «Ό,τι έγινε, έγινε» και «έχουμε άνετη και σταθερή πλειοψηφία, εκλογές θα γίνουν το 2027».
Κοινός παρονομαστής των δυο ανδρών είναι η απόλυτη βεβαιότητα ότι η διαγραφή του πρώην προέδρου της ΝΔ δεν θα επηρεάσει ούτε κατ’ ελάχιστο την κυβερνητική λειτουργία, ούτε βέβαια την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος. Κι αυτό, διότι μπορεί μεν η διαγραφή Σαμαρά να αποφασίστηκε «εν ριπή οφθαλμού» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη μόλις διάβασε το πλήρες κείμενο της κυριακάτικης συνέντευξης του πρώην, ωστόσο η στρατηγική προσέγγισης του Μεγάρου Μαξίμου προς τους «ύποπτους» βουλευτές είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν.
Προετοιμάζονταν
Πράγματι, το Μαξίμου είχε συμπεριλάβει εδώ και καιρό στις συσκέψεις του, το ενδεχόμενο ο Αντώνης Σαμαράς να ετοιμάζει «κτύπημα» στην κυβέρνηση με άρνηση δική του και μερικών πιστών σε αυτόν βουλευτών, πιθανώς κατά την ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό της νέας χρονιάς, κάτι που θα οδηγούσε σε μείζονα κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες για την τύχη της κυβέρνησης αλλά και την πολιτική σταθερότητα στη χώρα.
Γι' αυτό εγκαίρως, εντοπίστηκαν οι «βουλευτές- στόχοι» κι άρχισε μια προσεκτική προσέγγισή τους, με σκοπό να ακυρωθεί μια πιθανή «ανταρσία» δια χειρός Σαμαρά στον προϋπολογισμό ή σε άλλο κρίσιμο νομοσχέδιο. Για καθέναν από τους βουλευτές αυτούς, επιστρατεύτηκαν πρόσωπα στα οποία εκείνος τρέφει εκτίμηση και θεωρεί ότι έχουν ισχυρό εκτόπισμα στην κυβέρνηση και το κόμμα.
Κάθε προσέγγιση, βέβαια, είχε τα δικά της χαρακτηριστικά, ανάλογα με το πρόσωπο του βουλευτή προς τον οποίο απευθυνόταν. Ωστόσο, οι προσεγγίσεις είχαν και κοινά χαρακτηριστικά: Πρώτον, γινόταν σαφές ότι η φιλία του με τον Αντώνη Σαμαρά δεν σημαίνει ότι ο βουλευτής είναι αποκλεισμένος από το σημερινό σύστημα εξουσίας εντός της Νέας Δημοκρατίας. Αν χρειαζόταν, γινόταν αναφορά σε ονόματα βουλευτών που δεν κρύβουν την εκτίμηση τους για το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, κι όμως κατά καιρούς μπήκαν στην κυβέρνηση. Η πολιτική λογική λέει ότι μέχρι τις εκλογές του 2027 θα γίνει τουλάχιστον ένας, αν όχι δυο, ανασχηματισμοί, οπότε αν -παρά τη φιλία του με τον Αντώνη Σαμαρά- παραμένει προσηλωμένος στο κυβερνητικό έργο και στηρίζει ενεργά με την παρουσία του στο Κοινοβούλιο, αλλά και την εκλογική του περιφέρεια, τότε σίγουρα θα είναι στη λίστα των βουλευτών που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξετάσει ενόψει του επόμενου ανασχηματισμού, οποτεδήποτε κι αν αυτός γίνει.
Πολιτική σταθερότητα
Πέρα από αυτό, η συζήτηση περιστρεφόταν στην ανάγκη του τόπου για πολιτική σταθερότητα και για τη στρατηγική του κ. Μητσοτάκη να πετύχει την τρίτη συνεχόμενη αυτοδυναμία το 2027. Η αναφορά αυτή γινόταν ώστε να διασκεδαστούν φόβοι βουλευτών ότι η συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης της ΝΔ μπορεί να τους οδηγήσει εκτός Κοινοβουλίου. Τέλος γινόταν, παρεμπιπτόντως, και μια αναφορά στη χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην πέραν της Νέας Δημοκρατίας Δεξιά, έτσι ώστε ο βουλευτής να καταλάβει ότι εάν ξεπεράσει τα όρια, ουσιαστικά κάνει ο ίδιος ένα άμα στο κενό.
Η εικόνα των ομάδων που έκαναν τις προσεγγίσεις αυτές όλο το προηγούμενο διάστημα, οδήγησε το Μέγαρο Μαξίμου στη βεβαιότητα ότι η ενότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι αρραγής και ότι κανείς δεν σκέπτεται να κάνει «πολιτικό χαρακίρι», πολλώ δε μάλλον που υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι επιστήμονες, πετυχημένοι στην εργασία και τις σπουδές τους, με σημαντική επιρροή στις τοπικές κοινωνίες και απόλυτα προσηλωμένοι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Συνεπώς, αν κάποιος ήθελε (όλα αυτά εξελίχθηκαν πριν τη διαγραφή Σαμαρά) να πάρει αυτό το παράλογο ρίσκο της τυχόν συμμετοχής σε παιχνίδια επίδειξης δύναμης από τον Α. Σαμαρά, να γνωρίζει ότι η θέση στο ψηφοδέλτιο θα καλυφθεί από μια νέα παρουσία με προοπτικές, δηλαδή η αντικατάστασή του στην εκλογική του περιφέρεια θα γίνει «με στρατηγικούς όρους».
Γι' αυτό, από την πρώτη στιγμή της διαγραφής, δεν υπήρξε καμία ανησυχία στους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, ενώ στη δήλωση διαγραφής από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, σημειώθηκε με νόημα ότι «η ιστορία του 1993 δεν πρόκειται να επαναληφθεί.