Πρόβλημα με τις άδειες δόμησης σε εκτός σχεδίου οικόπεδα άνω των 4 στρεμμάτων

Το απαγορεύει απόφαση του ΣτΕ, αν δεν υπάρχει πρόσοψη σε κοινόχρηστο δημοτικό δρόμο
Πολύ μεγάλα προβλήματα προκύπτουν και για τη Μεσσηνία στην εκτός ορίων δόμηση σε άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων μετά την έκδοση σχετικής απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας το Φεβρουάριο.
Βάσει αυτής της απόφασης οι Υπηρεσίες Δόμησης δεν εκδίδουν πλέον οικοδομικές άδειες, αν δεν υπάρχει πρόσοψη σε κοινόχρηστο δημοτικό δρόμο, αναγνωρισμένο με διοικητική πράξη αρμόδιου οργάνου.
Αυτό, όμως, όπως μας επιβεβαίωσε και η διευθύντρια Πολεοδομίας, πολιτικός μηχανικός Μsc, Σταυρούλα Αγρίου, δεν είναι εύκολο, διότι δεν υπάρχει καταγεγραμμένο και νομικά διαπιστωμένο, με πράξεις της διοίκησης, οδικό δίκτυο.
Κενό νόμου
Το ζήτημα έθεσε με ερώτησή του στη Βουλή ο βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., Χρήστος Μπουκώρος. Μάλιστα, όπως επισημαίνει, «από την αρχή συστάσεως του ελληνικού κράτους δεν υπάρχει μία ολιστική αντιμετώπιση της εκτός σχεδίου δόμησης, με χρήσεις γης και καταγραφής του οδικού δικτύου, με παράλληλη έκδοση διοικητικών πράξεων που να διαπιστώνουν την ύπαρξη και αναγνώριση του οδικού δικτύου, ώστε οι δρόμοι αυτοί να θεωρούνται κοινόχρηστοι και να δύναται ο πολίτης να εκδίδει άδειες δόμησης, σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις».
Επίσης, υπογραμμίζει ότι υπάρχει κενό νόμου για τα όργανα που έχουν αρμοδιότητα να διαπιστώνουν την ύπαρξη και αναγνώριση της κοινοχρησίας των δρόμων αυτών στην εκτός σχεδίου δόμηση περιοχή.
Η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ επιτάσσει όλα τα ακίνητα στην εκτός σχεδίου περιοχή, έστω κι αν έχουν εμβαδόν άνω των 4000 τ.μ., προϋφιστάμενα της ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, να έχουν πρόσοψη 25 μέτρων σε δημοτικό δρόμο, ενώ μέχρι σήμερα για ακίνητα που είχαν δημιουργηθεί από την ισχύ του νόμου αυτού αρκούσε να έχουν ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ., ανεξαρτήτως προσόψεως σε κοινόχρηστο δρόμο.
Στην ερώτηση του βουλευτή σημειώνεται ότι στην εκτός σχεδίου δόμηση οι περισσότεροι οδοί έχουν διανοιχθεί μετά το 1970, όταν και άρχισε η μεταφορά των αγροτικών προϊόντων να γίνεται με τροχήλατα μέσα. Οι δρόμοι αυτοί, όμως, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αναγνωρισμένοι δημοτικοί δρόμοι, καθώς εκλείπουν εκείνες οι διοικητικές διαπιστωτικές πράξεις.
Νέα διευκρινιστική εγκύκλιος
Για την εν μέρει αντιμετώπιση του ζητήματος έχουν εκδοθεί κατά καιρούς εγκύκλιοι από το αρμόδιο υπουργείο, όμως κι από αυτές δημιουργείται σύγχυση τόσο στους αρμόδιους υπαλλήλους όσο και στους ιδιώτες μηχανικούς.
Μάλιστα, τώρα, μετά την απόφαση του ΣτΕ, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από το υπουργείο ετοιμάζεται άλλη μία διευκρινιστική εγκύκλιος.
Την έκδοση διευκρινιστικής εγκυκλίου ζήτησε στην ερώτησή του και ο βουλευτής, επισημαίνοντας ότι απαιτούνται διευκρινίσεις ως προς το μείζον θέμα της απόκτησης της ιδιότητας της κοινοχρησίας μίας οδού στην εκτός σχεδίου δόμησης περιοχή και της εφαρμογής για την έκδοση οικοδομικών αδειών μέχρι την πλήρη καταγραφή και βεβαίωση με ΦΕΚ της κοινοχρησίας των οδών.
Τονίζει δε ότι στην εγκύκλιο αυτή είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν οι μέχρι τώρα κατευθύνσεις και οδηγίες των προγενεστέρων εγκυκλίων, δυνάμει των οποίων έχουν εκδοθεί ήδη χιλιάδες οικοδομικές άδειες. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να συμπεριληφθούν, εκτός των άλλων, οι εξής επισημάνσεις και προσθήκες:
-Ότι θα λαμβάνονται υπ’ όψιν οι καταγεγραμμένοι και αποτυπωμένοι δρόμοι του Ελληνικού Κτηματολογίου, είτε πρόκειται κατά το στάδιο της προσωρινής ανάρτησης ή προανάρτησης, όπου θα προσκομίζεται απόσπασμα του αναρτημένου ορθοφωτοχάρτη με βεβαίωση μηχανικού
-Οι δρόμοι που εξυπηρετούν ανάγκες του Δήμου ή και συντηρούνται από αυτόν σε εκτός σχεδίου περιοχές, ανεξαρτήτως χρόνου δημιουργίας τους, οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί από τις τεχνικές υπηρεσίες ΟΤΑ, Ν.Π.Δ.Δ, Ν.Π.Ι.Δ και δημοσίου, έχουν ασφαλτοστρωθεί με μελέτες ή έχουν επικαλυφθεί με τσιμέντο από τις υπηρεσίες των Δήμων με ανάθεση ή αυτεπιστασία και χωρίς ειδική προς τούτο μελέτη, καθώς κάτι τέτοιο δεν απαιτείται, αφού αρκεί μία τεχνική περιγραφή.
-Οι αγροτικοί, χωμάτινοι, δρόμοι οι οποίοι συντηρούνται από τις οικείες υπηρεσίες των Δήμων και οι οποίοι συνδέουν διάφορες αγροτικές περιοχές που οδηγούν σε κεντρικά αναγνωρισμένα δίκτυα δρόμων (αναγνωρισμένοι δρόμοι με ΦΕΚ, κύριοι, δευτερεύοντες, επαρχιακοί κ.λπ.), καθώς και αυτοί που οδηγούν στις ακτές, διότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα δυνάμει της διάταξης του άρθρου 28 του Ν.1337/1983
-Θα μπορούσε ακόμη και η προσκόμιση όμορων ιδιοκτητών που εφάπτονται επί των δρόμων αυτών, ότι ο εν λόγω δρόμος έχει αφεθεί σε κοινή χρήση και διέρχεται απεριόριστος αριθμός προσώπων δι’ αυτών, καθώς τα τελευταία έτη ειδικά η νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων άγει στο δικανικό συλλογισμό της έννομης συνέπειας ότι «η κτήσης της ιδιότητας εδαφικής λωρίδας ως δημοτικής οδού και δη κοινόχρηστου πράγματος μπορεί να θεμελιωθεί και εκ της μακροχρόνιας χρήσης της από ευρύ κοινό με την ανοχή ή τη συναίνεση του κυρίου αυτής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 281 ΑΚ».     Της Βίκυς Βετουλάκη