Και πάλι, ώρα για δημοψήφισμα

Βιβλίο στο οποίο αναδεικνύει τον καταστροφικό ρόλο των Μερκοζυ στις Καννες εξέδωσε ο πρώην Γάλλος Υπ. Οικ., Μπαρουάν.
Ο Παπανδρέου με μια χώρα που είχε καταλυθεί από γκρουπούσκουλα στις παρελάσεις, με πολιτικά κόμματα να του λένε “ΟΧΙ” στη Συμφωνία των Βρυξελλών (μετά πολλοί από αυτούς έκαναν τούμπα και είπαν “ΝΑΙ”) με αποτέλεσμα η ιστορική Συμφωνία να κινδυνεύει και με μια Κοινοβουλευτική Ομάδα 153 βουλευτών στην οποία τουλάχιστον 10 μιλούσαν για ανάγκη νέας κυβέρνησης, αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να ζητηθεί η γνώμη του λαού με δημοψήφισμα.
Να αποφασίσει δηλαδή ο λαός αν θέλει το Πρόγραμμα Στήριξης, γνωρίζοντας τι σημαίνει ένα ”ΝΑΙ” για τα επόμενα χρόνια αλλά και τις συνέπειες ενός “ΟΧΙ” για τη χρηματοδότηση και τη θέση της χώρας στο ευρώ.

Τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα τον σταυρωνουν. Ακόμα και αυτοί που πριν τον κατηγορούσαν για “υποτακτικο” της Μερκελ, ρωτούσαν: “Ρώτησε την Μερκελ;”
Η ίδια η Μερκελ και ο Σαρκοζυ επιτίθενται στις Καννες με σφοδρο τρόπο ενάντια στον Παπανδρεου.

Ενα χρονο μετά πολλοί έχουν μετανιώσει για τη σφοδρή τους αντίθεσή στην πρόταση για δημοψήφισμα.

Ενα χρονο μετά το πολιτικό πρόβλημα της χώρας δεν εχει απαντηθεί: θέλουμε τη στήριξη των εταίρων μας με ο,τι αυτό συνεπάγεται η οχι, με ο,τι πάλι αυτό συνεπάγεται;

Να συνδεθούν δηλαδή ουσιαστικά τα 2 θεμελιώδη ερωτήματα: Θέλουμε το Μνημόνιο; Θέλουμε το ευρώ; Οι απαντήσεις είναι προφανείς αν κάθε ερώτημα απαντηθεί ξεχωριστά. Αν τα 2 ερωτήματα συνδεθούν όμως και πρέπει να δοθεί ΜΙΑ απάντηση και για τα δυο, τα δεδομένα αλλάζουν.

Ο Παπανδρεου ηταν σίγουρος οτι το αποτέλεσμα θα ηταν θετικό. Οτι θα επικρατούσε η θέληση του λαού να διατηρήσει την ελπιδα στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Και θα έβαζε μια για πάντα την καταστροφική δημαγωγία και το λόμπι της δραχμής στο περιθώριο.

Τώρα;

Ενα χρονο μετά, 2 εκλογές μετά, 3 πρωθυπουργούς μετά, το δημοψήφισμα εξακολουθεί να είναι η μόνη πραγματική απάντηση στο αδιέξοδο της χώρας.