"Έρχονται μεγάλες προκλήσεις το 2018"

Το 2018 σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή για την Ευρώπη και τη χώρα μας. Οι συνέπειες της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήσαν δραματικές: πολιτική αδυναμία, φυγόκεντρες τάσεις, κλονισμός της εσωτερικής συνοχής των κρατών μελών, αποδυνάμωση της δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής λειτουργίας, ύφεση, κοινωνική ανασφάλεια και ενίσχυση ακροδεξιών δυνάμεων.

Πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν ότι πρέπει να σπάσει ο φαύλος κύκλος της μονόπλευρης λιτότητας και να επιτευχθεί μια νέα συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμοποίησης, της θεσμικής αποτελεσματικότητας, και της υλοποίησης μιας αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής της ΕΕ. Μιας πολιτικής που να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των λαών της και να αντιμετωπίζει με ευρωπαϊκούς συλλογικούς όρους το ζήτημα του χρέους.

Μέχρι στιγμής αυτό φαίνεται δύσκολο, καθώς προϋποθέτει αλλαγή συσχετισμών και πολιτικής. Οι πρόσφατες γερμανικές εκλογές και η συνεχιζόμενη κυβερνητική αβεβαιότητα λειτουργούν αποθαρρυντικά. Η εξέλιξη, όμως, της ΕΕ έχει αποδείξει ότι τελικά επικρατεί ο πραγματισμός της ανάγκης. Οι προτάσεις Μακρόν, πέραν επιμέρους επιφυλάξεων, αποτυπώνουν μια υπαρκτή συζήτηση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, που στους επόμενους μήνες θα φανεί αν έχει αντίκρισμα. Οι εξελίξεις αφορούν άμεσα τη χώρα μας σε σχέση με το ευρωπαϊκό περιβάλλον στο οποίο θα κριθεί η ολοκλήρωση του μνημονίου και τα περιθώρια της επόμενης μέρας.

Η προοπτική του απεγκλωβισμού της Ελλάδας από το μνημόνιο και την επιτροπεία, και της ομαλής πρόσβασης στις αγορές, αναδεικνύει μεγάλες προκλήσεις για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και συνολικά για τις πολιτικές, παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας.

Η επόμενη μέρα θα κριθεί καταρχήν από τους μετα-μνημονικούς όρους που θα προβλεφθούν, αλλά και το γενικότερο Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Γιατί, η κρίση οδήγησε στην προσαρμογή του νεοφιλελευθερισμού μέσα από την επιβολή μνημονιακών πολιτικών στις χώρες του Νότου και τη θεσμοποίηση των επιταγών του στην Ευρωζώνη συνολικά. Συνεπώς, η πολιτική μάχη αφορά αλληλένδετα τις εξελίξεις σε Ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

Η επίτευξη των σκληρών δημοσιονομικών στόχων με τις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού αποτελεί την προϋπόθεση εξόδου από το μνημόνιο, αλλά δεν αντανακλά την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας που συνεχίζει να αντιμετωπίζει ύφεση και στασιμότητα, και της κοινωνίας που δοκιμάζεται.

 Η επόμενη μέρα θα κριθεί κυρίως από τη δυνατότητα διατύπωσης μιας προοδευτικής στρατηγικής για το μέλλον της χώρας μας, τη διαμόρφωση των πολιτικών και κοινωνικών προϋποθέσεων υλοποίησης ενός σχεδίου αναπτυξιακής, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη δημοκρατική λειτουργία και στη συλλογική δράση.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, η  ανάδειξη ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου των ευρύτερων προοδευτικών, αριστερών και σοσιαλιστικών δυνάμεων είναι πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα.  Η επιδίωξη όμως αυτή δεν αφορά μια προσχηματική συζήτηση επικοινωνιακών εντυπώσεων ή τη συγκυριακή επιδίωξη κατανομής της κυβερνητικής εξουσίας. Αφορά στην πολιτική έκφραση μιας κοινωνικής πλειοψηφίας που δοκιμάζεται, στη μεσαία τάξη που υποβαθμίζεται, ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας που περιθωριοποιείται, στις παραγωγικές δυνάμεις και στον κόσμο της εργασίας, στους ανέργους και στους νέους ανθρώπους που αναζητούν προοπτική. Αφορά στην ανάδειξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα μας και το λαό μας στο νέο κόσμο που διαμορφώνεται, στις μεγάλες γεωπολιτικές, οικονομικές, κλιματολογικές και τεχνολογικές αλλαγές που συντελούνται, στους νέους κινδύνους που προκαλούν, αλλά και στις προοπτικές που ανοίγονται.