Εκλογές 2023: Τα πέντε καυτά μέτωπα της αντιπαράθεσης Μητσοτάκη - Τσίπρα

Τις τελευταίες πινελιές βάζει ο πρωθυπουργός στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας - μετά και την οριστική απόφαση του Κώστα Καραμανλή να μην είναι, πλέον, υποψήφιος για μια θέση στο Κοινοβούλιο - με δεδομένο, πλέον, ότι την μεθεπόμενη Παρασκευή, στις 10 Μαρτίου, θα διαλυθεί η Βουλή και θα προκηρυχθούν εκλογές για τις 9 Απριλίου, Κυριακή των Βαΐων.
Εκτός, όμως, από τα ψηφοδέλτια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει τις τελευταίες πινελιές και στην προεκλογική του στρατηγική, η οποία απλώς θα αναδεικνύει και θα κάνει «εκλογικά απλούστερη» κατά δήλωση μέλους της εκλογικής ομάδας της ΝΔ, μια πολιτική στρατηγική που εφαρμόζει το Μέγαρο Μαξίμου εναντίον κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και εν μέρει του ΠΑΣΟΚ). Σκοπός του πρωθυπουργικού επιτελείου είναι το κυβερνών κόμμα να φτάσει όσο κοντύτερα γίνεται στο πολυπόθητο ποσοστό του 35% στις πρώτες κάλπες της απλής αναλογικής, για να είναι εφικτή (κι όχι «εύκολη» όπως λένε μερικοί) η αυτοδυναμία στις δεύτερες, όπου η ΝΔ θα χρειαστεί ένα ποσοστό μεταξύ 37% και 38% (για οριακή αυτοδυναμία).
Η προεκλογική στρατηγική του πρωθυπουργού θα είναι «επιθετική» προς την αντιπολίτευση και θα επιχειρεί να την πλήξει σε πέντε βασικά μέτωπα, τα οποία όμως η Κουμουνδούρου και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν αρκετές απαντήσεις και μπορούν να αντεπιτεθούν.
Έτσι, η καθαρά προεκλογική περίοδος, που είναι προ των πυλών, θα περιλαμβάνει σφοδρές συγκρούσεις των δυο «μεγάλων», κυρίως στα παρακάτω μέτωπα:
1. Οικονομία
Είναι γνωστό ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί την οικονομία προνομιακό του πεδίο. Η σύγκριση - την οποία θα κάνει σε υπερθετικό βαθμό - με την κυβέρνηση της περιόδου 2015-2019 θεωρεί ότι τον ευνοεί καταλυτικά. Το μοντέλο του Μεγάρου Μαξίμου θα είναι κάτι σαν «με τη ΝΔ η οικονομία θα βελτιώνεται αγά αλλά σταθερά, επενδύσεις έρχονται και την επόμενη τετραετία το βάρος θα δοθεί στην αύξηση μισθών. Με τον ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέψουμε στα πειράματα της περιόδου 2015-2019».
Αντίθετα η αξιωματική αντιπολίτευση θα αναδείξει εδώ τις ανισότητες και τις αδικίες της οικονομικής πολιτικής Μητσοτάκη, τα οφέλη για τους λίγους και τις δυσκολίες για τους πολλούς, την αισχροκέρδεια και την ακρίβεια, αλλά και την αδυναμία της ΝΔ να πιάσει τους στόχους που η ίδια έθεσε, όπως πχ επίτευξη της επενδυτικής βαθμίδας εντός του 2022.
2. Λειτουργία των θεσμών
Κι εδώ η κυβερνητική στρατηγική θα είναι επιθετική, με αναφορές στις δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος λειτουργών της Δικαιοσύνης, την απόφαση της Κουμουνδούρου να μην μετέχει στις ψηφοφορίες της Βουλής και την αντίληψη κάποιων μέσα στην αξιωματική αντιπολίτευση περί «ελέγχου των αρμών της εξουσίας».
Από τη μεριά του ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει «σημαία του» την υπόθεση των παρακολουθήσεων και τα πλήγματα στους θεσμούς του Πολιτεύματος από αυτή την πρακτική των κυβερνώντων, αλλά και πρακτικές όπως αυτή του διαγραμμένου βουλευτή Ανδρέα Πάτση, τις υποθέσεις άλλων κυβερνητικών στελεχών που ίσως δεν παραβιάζουν το γράμμα του νόμου, σίγουρα όμως - όπως λένε τα στελέχη της Κουμουνδούρου - παραβιάζει το πνεύμα της ομαλής λειτουργίας των θεσμών.
3. Εξωτερική πολιτική
Ακόμα και σε τομείς που παραδοσιακά τα μεγάλα κόμματα στη χώρα μας έχουν παρεμφερείς θέσεις κι ως εκ τούτου μένουν εκτός της (οξείας) αντιπαράθεσης, φαίνεται πως σε αυτές τις εκλογές θα έχουμε συγκρούσεις.
Η Νέα Δημοκρατία θα αναδείξει το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε την αγορά των 6 πρόσθετων μαχητικών Rafale, καθώς και τις αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Επίσης, θα τονίσει τις επιθετικές δηλώσεις Ερντογάν εναντίον του Κ. Μητσοτάκη (σε αντιδιαστολή, προφανώς με το ότι δεν επιτίθεται στον Α. Τσίπρα) θέλοντας να δείξει ότι ο σημερινός πρωθυπουργός είναι πιο ενοχλητικός στους Τούρκους από τον προκάτοχό του.
Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Αλέξης Τσίπρας θα αναδείξει τις «υπερβολές» στην προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού, την επιλογή της κυβέρνησης να στείλει στρατιωτική (κι όχι ανθρωπιστική) βοήθεια στην Ουκρανία, καθώς και δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί «6 μιλίων» που υποδηλώνουν μια φοβική στάση απέναντι στην Τουρκία.
4. Διαχειριστική ικανότητα
Η Νέα Δημοκρατία θα προσπαθήσει έως τις εκλογές να δείξει ότι η δική της κυβέρνηση αντιμετώπισε σειρά απρόβλεπτων κρίσεων (επιχείρηση εισβολής στον Έβρο, πανδημία και κλείσιμο της οικονομίας, ενεργειακός πόλεμος κλπ) χωρίς κλυδωνισμούς για την κοινωνία.
Από την άλλη μεριά, η αξιωματική αντιπολίτευση θα αναδείξει το «αστυνομικό κράτος» των τελευταίων 4 ετών με το ξυλοφόρτωμα πολιτών στη Νέα Σμύρνη, την παρουσία αστυνομίας στα ΑΕΙ, τις «εκκαθαριστικές» επιχειρήσεις στα Εξάρχεια κλπ.
5. Ιδεολογία
Κι εδώ η σύγκρουση θα είναι μετωπική. Η Νέα Δημοκρατία θα κατηγορεί διαρκώς τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «ιδεοληψίες» του, για το ότι έχει μείνει εγκλωβισμένος στο χθες και ότι δεν έχει να επιδείξει νέες ιδέες, νέες προτάσεις, κάτι καινούργιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμένει στο ότι η ομάδα που κυβερνά τη χώρα είναι το «Ακραίο Κέντρο», μια νεοφιλελεύθερη παρέα που έχει τις δικές της ιδεολογικές εμμονές και τις κάνει πράξη προς όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών.