Σαν σήμερα 26/4, Τσερνόμπιλ: ακόμα και νεκροί ταλαιπωρήθηκαν – Η τύχη των σορών του πυρηνικού δυστυχήματος

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 26 Απριλίου του 1986, όταν προκλήθηκε το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ της τότε Σοβιετικής Ένωσης, σήμερα της Ουκρανίας. Η ιστορία γνωστή.
Έχει υπολογιστεί ότι από το Τσερνόμπιλ απελευθερώθηκε περίπου 400 φορές περισσότερο ραδιενεργό υλικό από ό,τι από τους βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι μαζί!
Το δυστύχημα διατάραξε τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία. Από το δυστύχημα πέθαναν αμέσως δύο από τους εργάτες του σταθμού, ενώ σε διάστημα τεσσάρων μηνών πέθαναν 28 πυροσβέστες που έσπευσαν στο χώρο του δυστυχήματος από τη ραδιενέργεια και από τα εγκαύματα, επίσης διαπιστώθηκαν 19 θάνατοι που είχαν άμεση σχέση με το Τσερνόμπιλ μέχρι το 2004. Υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από τη ραδιενέργεια σε οόκληρο τον πλανήτη!

Το Τσερνόμπιλ ακόμα σκοτώνει...

Τα θύματα του Τσερνόμπιλ αντιμετωπίστηκαν με έκτακτα μέτρα, ακόμη και μετά θάνατον. Τα υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας που είχε απορροφήσει το σώμα τους σήμαινε ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι ταφής δεν ήταν επαρκείς. Οι σοροί, συμπεριλαμβανομένων των εργαζομένων στο εργοστάσιο και των πυροσβεστών, τοποθετήθηκαν μέσα σε ειδικά σχεδιασμένα μολυβένια φέρετρα. Εκείνα τα φέρετρα, στη συνέχεια πακτώθηκαν σε σκυρόδεμα για να αποτραπεί οποιαδήποτε πιθανή διαρροή ακτινοβολίας στο περιβάλλον.
Το κοιμητήριο Mitinskoye στη Μόσχα είναι το ησυχαστήριο για πολλούς από τους πρώτους νεκρούς του Τσερνόμπιλ. Εκεί, όπου αναπαύονται πολλοί επιφανείς Σοβιετικοί, υπάρχουν και μνημεία αφιερωμένα στους πυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους αμέσως μετά την πυρηνική καταστροφή. Ένα εντυπωσιακό άγαλμα, που συμβολίζει τη γενναιότητα και τη θυσία αυτών των ανθρώπων, ορθώνεται στο μέσον ενός σύννεφου σε σχήμα μανιταριού.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ ήταν βαθιές και εκτεταμένες. Χιλιάδες άνθρωποι, ιδιαίτερα εκείνοι που ήταν παιδιά την εποχή της καταστροφής, αντιμετώπισαν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν σοβαρές παθήσεις όπως ο καρκίνος του θυρεοειδούς, η λευχαιμία και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Τα έμμεσα θύματα του Τσερνόμπιλ, εκείνα που υποφέρουν από μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία ή που έχουν χάσει αγαπημένα πρόσωπα από ασθένειες που σχετίζονται με την ακτινοβολία, μας θυμίζουν την επαχθή κληρονομιά της καταστροφής.