Το Δημοψήφισμα και οι θέσεις Παπανδρέου στο επίκεντρο της Νέας Πολιτικής της ΕΕ

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραδέχθηκε ότι ήταν λάθος που η Ευρώπη δεν δέχθηκε την πρόταση Παπανδρέου για δημοψήφισμα για το ευρώ στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, η σκέψη του κ.Σόιμπλε φέρεται να ωρίμασε στο Ααχεν, όταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών (παρουσία Γιούνκερ και Σουλτς) έλαβε το βραβείο Καρλομάγνος και τελικά εκδηλώθηκε την Παρασκευή στο Εurogroup όπου είπε: «Τελικά, κάναμε λάθος που δεν δεχθήκαμε την πρόταση για δημοψήφισμα για το ευρώ στην Ελλάδα». Στο μεταξύ, σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, πριν από τη συνομιλία της Γερμανίδας καγκελαρίου, Ανγκελα Μέρκελ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, ο Γερμανός Σοσιαλιστής, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς μετέφερε τη σκέψη για το δημοψήφισμα σε Έλληνες συνομιλητές του. Όλα αυτά μόλις 7 μήνες μετά, το δημόσιο λιθοβολισμό του Παπανδρέου, οτι τάχα επιχειρεί με ακροβατισμούς την αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης, φτάνοντας στο σημείο να κανιβαλλίσσουν για τη διανοητική και ψυχολογική του κατάσταση μεταφέροντας λόγια του έξαλλου Σαρκοζύ, ο οποίος μαζί με την Μέρκελ δεν ήθελαν με κάνενα τρόπο να «ανοίξει» το θέμα της νομιμοποίησης των αποφάσεων τους μέσω δημοκρατικών διαδικασιών.Στο μεταξύ, σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιώργος Παπανδρέου, στο ιρλανδικό ραδιόφωνο RTE ενόψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου, αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους πρότεινε τον περασμένο Νοέμβριο το δημοψήφισμα υποστηρίζοντας: «θεώρησα δικαίωμα του Ελληνικού λαού να διατυπώσει την απόφασή του όχι μόνο για το ευρώ, για το οποίο η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ήταν υπέρ αλλά και για τα άλλα μεγάλα θέματα που προέκυψαν ως απόρροια της Συμφωνίας της 26 Οκτωβρίου, όπως και για τις δυσκολίες εφαρμογής του προγράμματος. Αυτά τα μεγάλα διλήμματα έπρεπε να τεθούν υπόψη του Ελληνικού λαού και να αποφασίσει δημοκρατικά ο ίδιος».
Σε ερώτηση σχετική με το ποιες ήταν οι αντιρρήσεις της Μέρκελ και του Σαρκοζί, στις Κάννες, επισήμανε ότι το όλο θέμα του δημοψηφίσματος ήταν θέμα ευρύτερης δημοκρατικής νομιμοποίησης, τονίζοντας ότι, δεν μπορούμε να ακολουθούμε μόνο τις άμεσες απαιτήσεις των αγορών.
«Χρειάζεται να έχουν τη δυνατότητα οι λαοί να εκφραστούν, με στόχο την προστασία τους. Εναπόκειται σε μας να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας», τόνισε, ενώ δεν παρέλειψε να επαναλάβει την ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγου και να υποστηρίξει άλλη μια φορά, την ανάγκη να δεν υπάρξει ένα πρόγραμμα πράσινων επενδύσεων για να επιλυθεί η κρίση.

Επίσης, ο Γιώργος Παπανδρέου επανέλαβε δεν πρόκειται για ελληνικό και μόνο πρόβλημα – «όσο και εάν αυτό βόλευε κάποιους» - αλλά για ευρωπαϊκό και αμερικανικό, πρόβλημα των αναπτυγμένων οικονομιών.
«Εάν δεν κινηθούμε με ένα πρόγραμμα επενδύσεων σε μια ανταγωνιστική και πράσινη Ευρώπη, δεν θα επιλυθεί η κρίση, δεν θα έχουμε πραγματική ανάπτυξη, ούτε καταπολέμηση της ανεργίας, ούτε δυνατότητα ανταγωνισμού με τις αναδυόμενες οικονομίες» τόνισε.
Για την περίπτωση η Ελλάδα να φύγει απο ευρωζώνη, τόνισε ότι,είναι απόλυτα πεπεισμένος πως αυτό θα ήταν πολύ χειρότερο για τον ελληνικό λαό σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, από το πράγματι δύσκολο πρόγραμμα μετάβασης που σήμερα εφαρμόζεται. Ενώ, επίσης, το γεγονός αυτό θα αποτελούσε ταυτοχρόνως και αρνητικό ''προηγούμενο" για άλλες χώρες και άρα, ολόκληρη την ευρωζώνη που θα απειληθεί.
Τέλος, ο Γιώργος Παπανδρέου, σε ερώτηση σχετική με τα ευρωομόλογα και τις προτάσεις του Hollande για αυτά, υπενθύμισε ότι, από το 2009 μίλησε για την αναγκαιότητα των ευρωομολόγων και παράθεσε όλα τα πλεονεκτήματα που θα επέφερε η υιοθέτησή τους, ειδικά στον τομέα της ανάπτυξης, της επένδυσης σε μια ανταγωνιστική Ευρώπη, όπως και στην καταπολέμηση της ανεργίας.
Σήμερα, ενόψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης είναι ώρα ο ελληνικός λαός να αναλογιστεί την κριτική που υπέστει ο Γιώργος Παπανδρέου για όλες του τις προτάσεις, μέσα σε ένα εχθρικό εξωτερικό όσο και εσωτερικό περιβάλλον. Πόσο πολιτικό θάρρος χρειάστηκε να υποστηρίξει αλλά και να δεχθεί τα αποτελέσματα των θέσεων του. Η Ελλάδα αλλάζει μέσα σε μιά Ευρώπη που αλλάζει και χρειάζεται πολιτικούς άνδρες που έχουν το θάρρος να «μιλήσουν» με όραμα όσο και να αποδεχθούν τα όποια λάθη τους.