Ούτε τροπολογία χωρίς τους θεσμούς

Ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο κουαρτέτο, Ντέκλαν Κοστέλο, με ιταμό ύφος και νεοαποικιακή αντίληψη, απειλεί ευθέως την Αθήνα με διακοπή του συναφθέντος προγράμματος

Συντάκτης: Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

Θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς ότι η συμφωνία της Ελλάδας με τους εταίρους θα ετίθετο σε κίνδυνο εξαιτίας τριών τροπολογιών του υπουργείου Παιδείας ήσσονος σημασίας και σε κάθε περίπτωση άσχετες με τη δέσμευση εξορθολογισμού της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας;
Κι όμως, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Εφ.Συν.», ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο κουαρτέτο των θεσμών που επιτηρούν την ελληνική οικονομία, Ντέκλαν Κοστέλο, με ιταμό ύφος και αντίληψη νεοαποικιακού τύπου, απειλεί ευθέως την Αθήνα με διακοπή του συναφθέντος προγράμματος, αν δεν αναιρεθούν οι διατάξεις για την επιλογή διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!
Ιδού λοιπόν, τι αναφέρει ο κ. Κοστέλο, απαντώντας στον υπουργό Παιδείας, Ν. Φίλη, αναφορικά με το «ατόπημα» να προχωρήσει στην νομοθέτηση που προκάλεσε τη σφοδρή ενόχληση των Βρυξελλών:

Η ψήφιση των τροπολογιών που κατατέθηκαν στο νομοσχέδιο για τα βοσκοτόπια δεν θα ήταν σύμφωνη με το Μνημόνιο και θα μας υποχρέωνε να επανεξετάσουμε την αξιολόγησή μας για τη συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με τους θεσμούς για την εφαρμογή του προγράμματος ESM.

Με άλλα λόγια, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, βάζοντας το μαχαίρι στον λαιμό της κυβέρνησης,
διαμηνύει: Ή παίρνει πίσω την απόφασή της ή σταματά η ροή της χρηματοδότησης. Στο ίδιο πλαίσιο, εμφανίζεται έντονα δυσαρεστημένος από την κυβερνητική πρωτοβουλία, δηλώνοντας έκπληξη και «επιπλήττοντας» τον κ. Φίλη, διότι -όπως σημειώνει- «η εντύπωση που αποκομίσαμε από τη συνάντηση μαζί σας ήταν πως δεν επρόκειτο να υποβληθούν αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος στη Βουλή, χωρίς να έχει προηγηθεί συνεννόηση με τους θεσμούς».
Κατά διασταυρωμένες πληροφορίες, σε άλλο σημείο της επιστολής του, ο κ. Κοστέλο επισημαίνει τις μάλλον ευνόητες «σοβαρές επιφυλάξεις του», τις οποίες επιδιώκει να δικαιολογήσει, παραπέμποντας στην έκκληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης, που θεωρητικά δεν διασφαλίζεται με τις εν λόγω τροπολογίες.
Προβάλλει -δε- παρόμοιες ενστάσεις για τον τρόπο κατάθεσης του νομοθετήματος και για την επείγουσα διαδικασία, υποστηρίζοντας ότι προηγείται της ήδη συμφωνημένης διαδικασίας και του χρονοδιαγράμματος για την εκπαιδευτική αναθεώρηση που συμφωνήθηκε με το Μνημόνιο. Ωστόσο, λησμονεί -πιθανότατα σκοπίμως- ότι η πρακτική που επικρίνει, αποτελεί ουκ ολίγες φορές παρότρυνση των δανειστών, π.χ. για να μη χαθούν προθεσμίες, για να «τρέξουν» οι μεταρρυθμίσεις κ.λπ.
Η επιστολή του Ντέκλαν Κοστέλο προς τον υπουργό Παιδείας είναι ουσιαστικά ακόμη μια απόπειρα επίδειξης δύναμης εκ μέρους των δανειστών, οι οποίοι, αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα σαν να επρόκειτο για προτεκτοράτο, δίνουν εντολή για το ποιες διατάξεις τυγχάνουν της έγκρισής τους και ποιες πρέπει να ακυρωθούν. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι υποδείξεις δεν αφορούν ζητήματα αιχμής, όπως θα ήταν ενδεχομένως το ασφαλιστικό ή η εφαρμογή κορυφαίων μνημονιακών υποχρεώσεων.
Οι συγκεκριμένες απαιτήσεις μπορεί να μη διαφέρουν από το παραδοσιακά προκλητικό στιλ των θεσμικών εταίρων, εντούτοις μόνο ως τυχαία δεν εκλαμβάνεται η συγκυρία που αυτές επαναλαμβάνονται, και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση.
Ανάμεσα στις πολυεπίπεδες πιέσεις προς την ελληνική πλευρά το τελευταίο διάστημα περιλαμβάνονται οι απειλές βίαιης αποβολής της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν, λόγω μη συμμόρφωσης με τις υποδείξεις των Ευρωπαίων για τη διαχείριση του προσφυγικού, τα επίμονα σενάρια για τη δήθεν αναγκαιότητα συγκρότησης οικουμενικής, τα ευφάνταστα δημοσιεύματα ότι η Ελλάδα είναι «ακυβέρνητη πολιτεία», αλλά και η βεβαιότητα που εξέφραζαν το καλοκαίρι εγχώρια και διεθνή κέντρα ότι, εξαιτίας των καταστροφικών πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού, η χώρα οδηγείται στα βράχια.