Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχαν μια εγκάρδια συζήτηση, που επικεντρώθηκε - πέραν της κοινής τους παρουσίας στην εξόδιο ακολουθία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου - στους τρόπους συνεργασίας για την αντιμετώπιση του οξύτατου στεγαστικού προβλήματος που αποτελεί σημαντικό εμπόδιο, κυρίως για νέους ανθρώπους και νέα ζευγάρια και για τις πιο ευάλωτες κατηγορίες πληθυσμού.
Οι δυο άνδρες συμφώνησαν στην παραχώρηση σειράς ακινήτων της Εκκλησίας, με σκοπό την ανέγερση νέων φοιτητικών εστιών και κατοικιών για νέα ζευγάρια.
Οι φοιτητικές εστίες θα στεγάσουν δωρεάν φοιτητές από τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, ενώ οι κατοικίες για νέα ζευγάρια, κατ’ αρχήν συμφωνήθηκε να είναι είτε δωρεάν είτε με συμβολικό ενοίκιο.
Μια τέτοια συζήτηση δεν θα μπορούσε παρά να επεκταθεί και στην αξιοποίηση γενικότερα της εκκλησιαστικής περιουσίας, καθώς αυτή έχει καταγραφεί σε περίπου 1,3 εκατομμύρια στρέμματα (στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης) με τα μισά περίπου να είναι βοσκοτόπια, και τα υπόλοιπα δασικές εκτάσεις και αγροτικές καλλιέργειες.
Και κάπου εδώ, άρχισαν οι δυσκολίες. Πώς θα ρυθμιστεί το νομικό ζήτημα (της κυριότητας, νομής και κατοχής) αυτών των εκτάσεων, που έχουν μεταξύ τους διαφορετικές χρήσεις; Και ποια μορφή θα πάρει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των υποδομών που θα δημιουργηθούν στις εκτάσεις που σήμερα κατέχει η Εκκλησία;
Διότι είναι προφανές ότι η εμπλοκή του δημοσίου, με κονδύλια για την ανέγερση φοιτητικών εστιών, διαμερισμάτων για νέα ζευγάρια κλπ, δεν μπορεί να αφεθεί στην ιδιοκτησία της Εκκλησίας. Ούτε βέβαια η Εκκλησία δια της Ιεράς Συνόδου είναι πολύ πιθανό να δώσει την έγκρισή της για μιας μορφής συνιδιοκτησία με την Πολιτεία, επί δικών της εκτάσεων.
Κι αν αληθεύουν ανεπίσημες πληροφορίες ότι μια καλή συμφωνία που είχε συζητηθεί και παλαιότερα, και μάλιστα με πρωτοβουλία της Αρχιεπισκοπής, είναι η ισότιμη κατανομή των κερδών μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, αν δηλαδή μιλάμε για «κέρδη», τότε τι νόημα έχει η κοινωνική διάσταση της πιθανής συνεργασίας Πολιτείας- Εκκλησίας;
Από την άλλη μεριά, η πρόταση που είχε πέσει στο τραπέζι επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα, για δημιουργία ενός Ταμείου για την Αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας, αφορούσε μόνο εκείνες τις εκτάσεις που βρίσκονται υπ'ο αμφισβήτηση, με την Εκκλησία να τις θεωρεί δικές της και την Πολιτεία να υποστηρίζει ότι της ανήκουν.
Και μάλιστα τότε είχε προχωρήσει η συζήτηση στο πεδίο του διαχωρισμού Κράτους- Εκκλησίας που προέβλεπε εξαίρεση των ιερέων από το μισθολόγιο του δημοσίου και δέσμευση της κυβέρνησης να αποδίδει στην Εκκλησία ίσο ποσό με εκείνο της μισθοδοσίας του κλήρου. Η πρόταση είχε απορριφθεί από την Ιερά Σύνοδο.
Τώρα, δεν γίνεται λόγος για «από κοινού αξιοποίηση αμφισβητούμενων εκτάσεων» αλλά για παραχώρηση εκ μέρους της Εκκλησίας εκτάσεων, για τους σκοπούς που προαναφέρθηκαν. Ωστόσο το ζήτημα της νομικής υπόστασης των νέων υποδομών και το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς αποτελούν «αγκάθια» που δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν.
Τις ισχυρότερες αντιστάσεις φαίνεται να τις έχει στο εσωτερικό της Εκκλησίας ο Αρχιεπίσκοπος. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να ρυθμιστούν τόσο πολλά, λεπτά ζητήματα και με τέτοιο τρόπο ώστε ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε ο Αρχιεπίσκοπος να μην συναντήσουν ανυπέρβλητα εμπόδια. Πράγμα καθόλου εύκολο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια
Δεν βρέθηκαν σχόλια γι'αυτό το άρθρο.
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει το άρθρο χρησιμοποιώντας την παρακάτω φόρμα