Σαν σήμερα 11/3, Πνίγηκε μια πόλη της Αγγλίας από ανθρώπινο λάθος

Πνίγηκε μια πόλη της Αγγλίας, το Σέφιλντ, ουσιαστικά από ανθρώπινο λάθος και χάθηκαν 240 άνθρωποι. Και οι Βρετανοί το γιόρτασαν το γεγονός! Το Σέφιλντ είναι πολιτεία στο νότιο Γιορκσάιρ της Αγγλίας. Η ανάπτυξη της βιομηχανίας στην περιοχή προσέλκυσε εργάτες από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο· κι’ ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα ο πληθυσμός του Σέφιλντ ήταν περίπου 46.000 άνθρωποι, 60 χρόνια μετά άγγιζε τους 200.000. Ο πολλαπλασιασμός των κατοίκων δημιούργησε την ανάγκη για περισσότερο νερό. Η λύση δόθηκε με την κατασκευή του φράγματος Dale Dyke που είχε σκοπό την παροχή καθαρού νερού στην περιοχή.
Μια μέρα σαν σήμερα, 11 Μαρτίου του 1864, κι ενώ είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει, ένας θυελλώδης άνεμος άρχισε να ταράσσει την επιφάνεια της τεχνητής λίμνης. Η ταραχή έγινε γρήγορα τρικυμία και μεγάλα κύματα άρχισαν να σφυροκοπούν το φράγμα που είχε ολοκληρωθεί λίγες εβδομάδες πριν.
Ο μηχανικός Τζον Γκάνσον, ανήσυχος πηγαινοέρχονταν πάνω κάτω στο φράγμα προσπαθώντας να διαπιστώσει αν θα άντεχε· αυτό που είδε τον έκανε να τρομάξει: μια ρωγμή είχε δημιουργηθεί στα τοιχώματα του! Κάθιδρος από την ταραχή ο Γκάνσον έσπευσε να ανοίξει τις βαλβίδες διαφυγής για να εκτονωθεί το νερό· μάταια! Το φράγμα έσπασε και περίπου 3,1 δισεκατομμύρια λίτρα νερού ξεχύθηκαν στην κοιλάδα του Λόξλι σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους.
Όταν προκλήθηκε η πλημμύρα, οι κάτοικοι της περιοχής ακόμα κοιμούνταν. Περίπου 240 άνθρωποι και εκατοντάδες ζώα έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη νύχτα. Το κέντρο της πόλης, που βρισκόταν στο λόφο στα νότια, γλίτωσε από ζημιές, αλλά η πυκνοκατοικημένη περιοχή Ουίκερ καταστράφηκε ολοσχερώς. Γκρεμίστηκαν 15 γέφυρες, εκατοντάδες κτίρια καταστράφηκαν και η τραγωδία εκείνη έμεινε στην Ιστορία ως η μεγαλύτερη απώλεια πολιτών σε καιρό ειρήνης στην ηπειρωτική χώρα που είχε υποστεί το βικτωριανό Ηνωμένο Βασίλειο.

Αξιοθέατο...

Οι εμπειρογνώμονες και ο Τύπος κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η καταστροφή προκλήθηκε από αστοχία στην κατασκευή του φράγματος. Οι απαιτήσεις αποζημιώσεων αποτέλεσαν μια από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές αξιώσεις της βικτωριανής περιόδου. Και η βασίλισσα Βικτώρια πολύ στενοχωρήθηκε και ευαισθητοποιήθηκε… Αφού να φανταστείς έστειλε 200 λίρες για την ενίσχυση των πληγέντων. Συγκεντρώθηκε το ποσό των 42.000 λιρών και σύντομα η ζωή άρχισε να κυλάει όπως πριν κι’ όχι σαν τα νερά που διέρρηξαν το φράγμα, που ξαναχτίστηκε 11 χρόνια μετά.






Και η περιοχή τότε, να το σημειώσουμε αυτό, έγινε αξιοθέατο για τους περιηγητές που συνέρρεα σαν τα νερά της λίμνης για να δουν την καταστροφή. Και αν τότε, όπως θα σκεφτείτε, ήταν 19ος αιώνας και όλα τούτα εντυπωσίαζαν, στον 21ο κάτι θα άλαλζε; Το 2014 για τον εορτασμό (!) της επετείου της πλημμύρας έγιναν εκδηλώσεις, πουλήθηκαν αναμνηστικά πιάτα με εικόνες από το φράγμα, γράφτηκαν τραγούδια και μια εταιρεία ζυθοποιίας έβγαλε στην αγορά τη «μπύρα πλημμύρας» που την ονόμασε «Dam It »! Κι έζησαν όλοι καλά και ποιος θυμάται πια τους 240+ ανθρώπους που πνίγηκαν στα λασπόνερα;